Zen i sztuka utrzymania motocykla Streszczenie i recenzja | Robert M. Pirsig

An Inquiry Into Values

---

Życie staje się pracowite. Ma Zen i sztuka obsługi motocykla zbierał kurz na twojej półce? Zamiast tego, weź teraz kluczowe pomysły.

Tutaj zarysowujemy powierzchnię. Jeśli jeszcze nie masz tej książki, zamów ją lub zdobądź audiobook za darmo na Amazon, aby poznać soczyste szczegóły.

---

"Zen i sztuka utrzymania motocykla" to popularna powieść Roberta Pirsiga. Została ona okrzyknięta "najszerzej rozpowszechnioną książką filozoficzną, jaką kiedykolwiek wydano". Współczesna epopeja Pirsiga opowiadała o poszukiwaniu sensu przez człowieka. Książka z podtytułem "An Inquiry to Values" nie jest dokładnie o Zen czy motocyklach, dla tego. Chodzi o to, by mieć szczęśliwe i spełnione życie. W 1974 roku powieść, którą napisał podczas podróży motocyklowej ze swoim 11-letnim synem i dwoma kumplami, stała się natychmiastowym hitem. 

William Morrow, jego ewentualny wydawca, wręczył mu $3 000 zaliczki. Następnie poradził Pirsigowi, by ograniczył swoje oczekiwania. Zamiast tego, tylko w pierwszym roku książka przeszła przez dziesiątki dodruków. Od tego czasu pozostaje w druku. Według niektórych danych sprzedała się w ponad pięciu milionach egzemplarzy na całym świecie.

Poniżej przedstawiamy 10 najważniejszych wniosków z książki.

Perspektywa Roberta Pirsiga

Robert Pirsig był wolnym strzelcem i profesorem pisarstwa, gdy w 1974 roku ukazał się "Zen". Dziwny, ale ciekawy tytuł powieści podpowiadał różne tematy. Należą do nich: związek między ludźmi a technologią, psychoza i pochodzenie kulturowe.

"Zen" doczekał się kolejnej powieści, "Lila: An Inquiry Into Morals", wydana w 1991 roku, ale odniosła mniejszy sukces.

Książka pana Pirsiga o istotnych wyzwaniach filozoficznych w kulturze zachodniej była bestsellerem. Zdefiniowała posthipisowskie lata 70. tak jak Nauki Don Juana w latach 60.

"Don Juan" szukał oświecenia poprzez doświadczenie halucynogenne. Natomiast "Zen" twierdził, że można je znaleźć poprzez wymagające rygory "Rozumu".

StoryShot #1: Nigdy nie poświęcasz się czemuś, w co masz całą wiarę

Książka "Zen""Zen" sugeruje, że w życiu bardziej liczy się podróż niż cel. Choć wydaje się to nijakie, to właśnie sposób, w jaki Pirsig wyraża swój pogląd, wyróżnia tę książkę.

Strach i obawa to dwa najczęstsze sposoby radzenia sobie z wątpliwościami, jakich uczy się nas w naszym społeczeństwie. Tak naprawdę niepewność może być korzystna, jeśli wykorzystamy ją jako okazję do nauki. Podobnie jak inne negatywne rzeczy w życiu, wątpliwości pomagają nam być odpornymi i wytrzymałymi. Bez wątpliwości nie masz możliwości wykazania swojego zaangażowania w cokolwiek. Przypuśćmy, że zaczynasz wątpić w coś istotnego dla ciebie i utrzymujesz swoje zaufanie. Zauważyłbyś, że wszystko, w co wierzysz, staje się ważniejsze niż kiedykolwiek.

StoryShot #2: Świadomość własnego środowiska, uprzedzeń, podatności i niewiedzy ma kluczowe znaczenie

Pirsig przez całą powieść bada wiele sposobów na zdefiniowanie i uchwycenie istnienia. W końcu uświadamia sobie, że jest to niemożliwe.

Przykładem tego wydaje się być scena ze wstępu powieści. Jadąc motocyklem wzdłuż drogi, Pirsig obserwuje, jak świat zewnętrzny jest zamknięty w ramie. Zauważył, że podczas podróży samochodem jest on trzymany na wyciągnięcie ręki od zmysłów. Natomiast jazda na motocyklu wymaga całkowitego zaabsorbowania otoczeniem.

Pirsig wydaje się być zwolennikiem współczucia dla samego siebie, a nie nihilistycznego spojrzenia na życie. Tłumaczy, że to pomaga ci rozgryźć rzeczy w oparciu o świadomość.

Wydaje mu się, że wie wszystko, tylko po to, by wpaść w stan psychiczny, gdy jego iluzja zostaje rozwiana. Zdaje się sugerować, że choć są to pytania zasadnicze, odpowiedzi są nieuchwytne. Zauważył, że współczucie dla tego faktu jest niezbędne do zachowania zdrowia.

StoryShot #3: Dbaj o rodzaj pracy, którą wykonujesz

Dowiedz się, co jest dla Ciebie ważne w życiu osobistym i zawodowym.

Ludzie mają tendencję do skupiania się na wynikach i często pomijają środki do tych celów oraz to, jak się czują z tymi środkami. Na przykład, wielu skupia się na wzbogaceniu się i pomija wybór kariery. Co gorsza, nie dbają o to, jak czują się w swojej pracy. 

Wykonujesz lepszą pracę i masz więcej zabawy po drodze, jeśli znajdziesz sensowne dążenia, które mają dla ciebie znaczenie. To pomoże Ci osiągnąć swoje cele i sprawi, że będziesz szczęśliwy w tym procesie.

StoryShot #4: Nuda może być korzystna

Wśród wszechogarniającej negatywnej oceny nudy, Pirsig wprowadził zupełnie inną myśl. Jest ona subtelniejsza i mniej oczywista, a jednak widzi w niej jakąś osobliwą wartość. Według niego problemem jest nie tyle nuda, ile to, że ludzie nie potrafią sobie z nią poradzić lub nawiązać z nią kontaktu. Desperackie próby uniknięcia nudy mogą prowadzić do zaburzeń związanych z nudą. Z tej perspektywy prawdziwe pytanie brzmi: co się stanie, gdy przestaniemy próbować jej zapobiegać.

Pirsig pisze o technice medytacji Zen polegającej na tym, że po prostu się siedzi", muskając ją w książce. Zauważył, że metoda ta ma coś do zaproponowania w kwestii nudy. Jej podstawowa praktyka "po prostu siedzenia" musi być najnudniejszą rozrywką na planecie... Nie robisz wiele: nie ruszasz się, nie myślisz, nie przejmujesz. Co może być bardziej nieciekawe niż to? A jednak to właśnie ta sama rzecz, której Buddyzm Zen chce nauczyć, leży u podstaw tego znużenia. Co to dokładnie jest? Czego dokładnie brakuje ci w sercu nudy?

Zapytanie Pirsiga zdaje się mieć trzy podstawowe odpowiedzi - trzy wyobrażalne cnoty nudy.

• Samoświadomość. Nuda jest potężnym narzędziem do samopoznania. Według Pirsiga u podstaw tej nudy leży to samo, czego chce nauczyć buddyzm zen. Nuda i dyskomfort zapewniają istotny wgląd w umysł i siebie. Takie realizacje mogą być zarówno uwalniające, jak i przekształcające.
• Kreatywność. Dlaczego najlepsze pomysły przychodzą do Ciebie, gdy jesteś znudzony i bazgrzesz bez celu? Przez wieki nuda była postrzegana jako warunek konieczny dla kreatywności. Friedrich Nietzsche powiedział kiedyś, że wielcy artyści "potrzebują dużo nudy, aby wyróżniać się w swojej pracy".
• Zmieniona percepcja czasu. Nuda ma potencjał, by wywołać jeszcze bardziej oświecającą zmianę punktu widzenia. Joseph Brodsky powiedział, że "reprezentuje ona czysty czas w całej jego monotonnej chwale". Nuda, jego zdaniem, jest "oknem na bezkres czasu". Twierdził, że przez to okno możemy zyskać nową perspektywę na nasze miejsce we wszechświecie. Pozwala nam to docenić naszą własną ulotną egzystencję i inspiruje nas do jak najlepszego jej wykorzystania.

StoryShot#5: Znajdź radość w prostych przyjemnościach, które życie ma do zaoferowania

W trybach motocykla jest tyle samo Buddy, co na szczycie. Dlatego upewnij się, że wiesz, jak serwisować swój motocykl, zanim wyruszysz na dziką przejażdżkę. To rada autora w okolicach otwarcia książki. Cytat ten ma tak wiele poziomów znaczeniowych, że Twoja wyobraźnia może go studiować bez końca.

W trasie autor opowiada o tym, jak ważne jest dokładne zanurzenie się w swojej pracy. Zamiast słuchać muzyki podczas pracy nad rowerem, radził mechanikom, by zamienili narzędzia w muzykę.

StoryShot #6: Zwolnij i bądź cierpliwy

Powieść obraca się wokół podróży motocyklowej autora i napraw, których musiał dokonać. Pirsig, jako nowicjusz w naprawie motocykli, już na początku zmagał się z problemami. Czuł się tak, jakby miał dwa lewe kciuki, gdy chodziło o rzeczy mechaniczne. Mógł poradzić sobie z tym problemem, po prostu poddając się mu. Zaczął zwalniać i nie spieszył się z naprawą roweru. Dzięki zwolnieniu tempa pracy mógł się skupić i lepiej widzieć problemy związane z rowerem. Dzięki temu mógł dokonać niezbędnych napraw, aby kontynuować swoją podróż.

Pirsig uczy nas, abyśmy zwolnili i byli cierpliwi, gdy próbujemy coś naprawić. Niecierpliwość, mówi, jest często winna przeoczenia oczywistych i prostych rzeczy.

StoryShot #7: Nic nie jest zbyt trudne, jeśli masz odpowiednie nastawienie

Przez cały "Zen" powraca walka autora z definicją "jakości". Niejednokrotnie odpowiedzi na życiowe problemy można znaleźć poprzez zmianę sposobu myślenia. Według Pirsiga, osobisty światopogląd ma znaczący wpływ na poziom życia. Niemożliwe jest rozwiązanie problemu bez uprzedniego zajęcia się tym, jak powstał on w pierwszej kolejności.

Dobre rozwiązanie odnosi się do bezpośredniego problemu oraz do jego pierwotnej przyczyny. A u podstaw wszystkich problemów leży ogólny sposób myślenia, który można i trzeba zmienić. Zmiana poglądu może wiele zmienić. Dotyczy to zarówno spraw związanych z globalnym pokojem, jak i odwołanych planów z powodu mokrego dnia.

StoryShot#8: Unikaj bierności za wszelką cenę

Bierność to jedno z najohydniejszych przewinień Pirsiga. Bycie biernym obserwatorem jest w porządku, ale nie uczenie się i angażowanie w otaczający świat - nie. Tylko poprzez zwracanie uwagi na to, co się dzieje, człowiek może się rozwijać i robić postępy. Twoja perspektywa może pozostać niezmieniona, jeśli nie poświęcisz czasu na naukę nowych rzeczy.

Jest to najdoskonalszy sposób, aby dowiedzieć się, co oznacza "jakość" w filozofii. Szaleństwo może wynikać z obsesyjnego dążenia do jak najlepszej jakości życia. To dlatego, że zawsze będziesz myśleć o tym, jak poprawić swoją sytuację. Ale jeśli skupisz się na tym, co możesz zrobić, aby poprawić jakość swojego życia, znajdziesz wiele. Jest to kolejne przypomnienie, że podróż życia, a nie jego cel, jest miejscem, gdzie uczysz się najwięcej.

StoryShot #9: Mierna praca wynika z niedbałego podejścia do tego, co robisz

Nie ma co się zastanawiać. Nawet jeśli zadanie jest proste, nie zrobisz nic, dopóki nie będziesz zaangażowany.

Brak uczestnictwa nie jest jednak problemem. Wynika on z braku zrozumienia.

Jeśli chodzi o prowadzenie swojego cyklu, w książce pojawiają się dwa konkurencyjne poglądy.

Jeśli chodzi o naprawę swojego starego motocykla, Pirsig robi wszystko samodzielnie. Po drugiej stronie stoi jego dobry przyjaciel John. Facet, który świadomie unika rozważania, dlaczego powinien konserwować swój rower. Z tego powodu zdecydował się na BMW. Maszynę, która już pokazała swoją wartość. Rozumowanie Johna jest takie, że trzeba mieć dobra wysokiej jakości. Jednak uważa, że należy zdać się na innych, którzy będą je konserwować - na specjalistę.

"To nie moja sprawa, jeśli coś nie działa. Technik musi to wszystko rozgryźć." Tak właśnie John czuje się ze swoim rowerem.

Idea Pirsiga znajduje się po przeciwnej stronie równania. "To ja muszę się dowiedzieć, jak to działa, a moim obowiązkiem jest dbanie o swój dobytek!". 

Utrzymanie sprawnie działającej maszyny wymaga czasu i wysiłku, niezależnie od tego, jak bardzo jest ona dobra. Nie zajdziesz daleko, jeśli po prostu będziesz miał nadzieję, że nic strasznego się nie stanie. 

Książka pokazała tę chęć rozliczenia się z tego, co się posiada w późniejszym scenariuszu.

To tam po raz pierwszy dowiedzieliśmy się o tych "ekspertach" z narracji. Którzy musieli zająć się rowerem narratora.

Autor określił patronów sklepu z horrorami jako "widzów", którzy "zarżnęli" jego rower.

Chodzi o to, że jeśli nie utożsamiasz się z tym, co robisz, będziesz działać jak szympans wbijający goły metal. Brak zaangażowania przeszkadza myślicielom. A wyniki cierpią z powodu braku swobody myślenia.

Jest to częste zjawisko w naszych czasach. Szukamy towarów wysokiej jakości, ale unikamy odpowiedzialności za ich utrzymanie. To wszystko, co możemy zrobić - przypuszczamy - aby je utrzymać.

Poza tym nie czujemy się związani z tym, co robimy. Kiedy mówimy o swojej pracy, nie mówimy: "Jestem mechanikiem", ale raczej: "Pracuję tutaj". Coś, co nie jest nami.

Jest taki stan całkowitego oderwania, kiedy nie mamy już żadnego związku z naszą pracą. Nic wartościowego z tego nie wynika. Podczas gdy spędzamy większość czasu na robieniu czegoś, ma to niewiele wspólnego z nami.

StoryShot #10: Wkładanie serca i duszy w to, co robisz, pomaga odzyskać gumę

Pirsig przebywał przed laty z grupą czarnych Amerykanów i dowiedział się od nich o "kwadratowości". Osoba, która ma za dużo intelektu, ale za mało ducha, była kwadratowa. Oznaczało to, że nie potrafili odróżnić dobra od zła. Nic nie było dla nich prawdziwe, dopóki nie zostało skategoryzowane i zdefiniowane. Zanim zostanie pomyślana lub skategoryzowana, jakość jest po prostu "rzeczywistością". Wiedza o tym, jaka jest jakość, to wszystko, czego potrzeba. Nawet dyskusja o "jakości" nie była wystarczająca! Osoba, która potrafi wyczuć jakość, ma to, co Pirsig nazywa "umysłem początkującym". Jest to umysł, który potrafi widzieć rzeczy takimi, jakimi są w danej chwili, bez przypisywania im znaczenia.

Powieść jest pełna agonii podróży, zmęczenia i nudy. Jest jednak inspirująca także w inny sposób. W bardziej zrelaksowanej Ameryce, partia jedzie na zachód w kierunku Kalifornii. Pirsig zauważa napędzanych ego ludzi, którzy jadą ze smutnymi twarzami. Masywne autostrady i megastary sprawiają, że ludzie myślą, że najważniejsze rzeczy są gdzie indziej. Twój umysł zmienia się, gdy odzyskujesz odwagę. Dzieje się tak, gdy człowiek pozostaje w ciszy na tyle długo, by zobaczyć, usłyszeć i poczuć prawdziwy świat. Nie wiąże się to jednak tylko z własnymi utartymi przekonaniami na jego temat. Pirsig użył terminu 'gumption', starego szkockiego określenia oznaczającego zapał do życia, który wielu ludzi straciło w dzisiejszych czasach.

Pirsig sugeruje, że jeśli włożymy nasze serca i dusze w cokolwiek, co robimy, będzie to miało jakiś cel. Nie jesteśmy bezmyślni, ponieważ myślimy o czymś innym. To jest prawdziwe, wysokiej jakości życie.

Ostateczne podsumowanie, recenzja i krytyka książki Zen i sztuka obsługi motocykla

Książka zawiera wiele głębokich i zmieniających życie nauk. Pirsig radzi nam, abyśmy żyli uczciwie, aby doskonalić swoje umiejętności, etykę i zawody. Wszystkie trzy filary nauki są równie ważne z punktu widzenia jakości produktu. Silny produkt jest zbudowany na fundamencie tych elementów. Weźmy na przykład konserwację motocykla. Według tego standardu autor twierdzi, że General Motors osiągnęło czystą sztukę, ale Picasso już nie. 

Aby wykonać taką pracę, facet musi mieć taki sam stan psychiczny jak żarliwy czciciel lub ktoś zakochany. Codzienny wysiłek pochodzi z serca, a nie z żadnego świadomego celu czy programu.

Powieść to walka między tym, co mechaniczne i przyziemne, a tym, co żywe i fantastyczne. Jedno wciąga, drugie jest lekkie. Spór klasycyzm vs. romantyzm to podstawowy temat, który autorka porusza. Nie podejmuje go jednak definitywnie.

Po przeczytaniu jego relacji o załamaniu psychicznym można się zastanawiać nad jednym. Czy to Pirsig był szalony, czy społeczeństwo i jego meta-narracja oraz myśl zbiorowa?

Według książki sam rozumujący umysł nie doprowadzi nas do prawdy o życiu. Narrator pragnął znaleźć racjonalne wyjaśnienie wszystkiego. Jednak w końcu zrozumiał, że nauka i filozofia to tylko mapy rzeczywistości. Rzeczywistość, której nie da się zhakować, to miłość, natura i poczucie wspólnoty z Bogiem. Zastanów się, jak technologia wpływa na naszą kulturę i gdzie mieszkają jakość i duchowość. Życie pozbawione gumy nie istnieje naprawdę.

Streszczenia książek powiązanych

Ikigai

• Zapisz