Mijn Maagdelijkheid Verliezen samenvatting

Losing My Virginity Samenvatting & Luisterboek | Richard Branson

Het leven wordt druk. Heeft Losing My Virginity op uw leeslijst stond? Leer nu de belangrijkste inzichten.

We zijn nog maar aan het oppervlak. Als je Richard Branson's populaire boek over biografie, zaken en ondernemerschap nog niet hebt, bestel het dan... hier of krijg het audioboek voor gratis op Amazon voor de sappige details.

Over Richard Branson

Richard Branson is de oprichter van de Virgin Group. Er zijn nu meer dan 40 Virgin bedrijven wereldwijd, met ongeveer 71.000 werknemers in meer dan 35 landen. Richard heeft zichzelf uitgedaagd met vele recordbrekende avonturen. Bijvoorbeeld de snelste Atlantische Oceaanoversteek ooit, een reeks oceaanballonreizen en kitesurfen over het Kanaal. Richard heeft bijna 40 miljoen volgers op sociale media en een nettowaarde van meer dan vier miljard dollar.

Inleiding 

Losing My Virginity is het verhaal van Richard Branson's eerste jaren in het bedrijfsleven. Toen Richard Branson zijn eerste bedrijf begon, besloten hij en zijn vrienden dat "omdat we nog maagden zijn in het zakenleven, we het zo zouden noemen: Maagd." Branson verloor zijn zakelijke maagdelijkheid op de jonge leeftijd van 15 jaar en zou gedurende zijn hele leven verschillende zakelijke ondernemingen opzetten. Van bruidskleding tot cola en van ruimtevaart tot platenlabels, Branson heeft in bijna elke bedrijfssector geprobeerd en succes geboekt. Het geheim is dat Branson elke zakelijke kans aanneemt die op zijn pad komt en dan leert wat hij later moet doen. 

StoryShot #1: Branson werd van jongs af aan hard aangepakt

Branson werd in 1950 geboren uit ouders met een onafhankelijke geest. Daarom werd hij van jongs af aan gestimuleerd om zich grotere mogelijkheden voor te stellen dan het gemiddelde kind. Vervolgens ontwikkelde Branson een sterk gevoel voor avontuur en was hij altijd in voor een uitdaging. Zo stuurde zijn moeder hem eens op de fiets naar familie die meer dan 50 mijl verderop woonde. Hij kreeg geen aanwijzingen en verdwaalde. Hoewel zijn moeder wilde dat hij uithoudingsvermogen en oriëntatievermogen leerde, keerde hij de volgende dag terug zonder enige bewondering. In plaats daarvan stuurde zijn moeder hem naar het huis van de dominee om houtblokken te hakken. 

Een ander voorbeeld van hoe Branson's ouders hem te ver dreven was toen hij en zijn familie twee weken op vakantie gingen in Devon. Branson was net vier jaar oud. Zijn tante had met hem gewed om tien shilling dat hij aan het eind van hun vakantie niet kon leren zwemmen. Branson bracht uren van die vakantie door in de zee, maar kon aan het eind van de vakantie niet boven de golven blijven. 

Maar hij toonde zijn werklust door zijn vader te vragen de auto te stoppen als hij langs een rivier reed. Hij greep deze kans op weg naar huis en sprong meteen in de rivier. Hij kon echter nog steeds niet zwemmen en zonk onmiddellijk. Branson zette door door langzaam en regelmatig te trappen. 

Uiteindelijk ging hij naar het midden van de stroming en kon zich drijvend houden. Hij kon nu zijn familie zien klappen en juichen, evenals zijn tante die met een muntstuk van tien shilling zwaaide. Dit was de mate waarin zijn familie hem naar het volgende niveau duwde.

StoryShot #2: Branson had het academisch moeilijk

Branson was een intelligent kind. Vervolgens kon hij naar de universiteit. Desondanks had hij het moeilijk op de universiteit en kreeg hij geen academische erkenning. Branson schrijft deze mislukkingen toe aan zijn onafhankelijke houding en zijn dyslexie. Daarom begon hij alternatieve beroepswegen te overwegen. Samen met een van zijn medestudenten begon Branson een tijdschrift genaamd Student. Dit tijdschrift was aanvankelijk een uitlaatklep voor studenten om te klagen over scholen. Het blad werd echter een viering van de popstudentencultuur.

Het Student magazine was een voorbeeld van Branson's uitzonderlijke zakelijke vaardigheden. Het tijdschrift had financiering nodig, maar het verkrijgen van adverteerders was een bijzondere uitdaging omdat het tijdschrift nog niet eens bestond. Zoals verwacht waren de meeste bedrijven die Branson benaderde terughoudend. Daarom vond hij een effectieve manier om hen aan te trekken. Branson loog zijn weg naar adverteerders. Zo vertelde hij de National Westminster Bank dat Lloyds Bank net een advertentie bij hen had geplaatst. Branson zou dit presenteren als een kans voor National Westminster Bank om te adverteren naast een grote bank. Deze strategie had succes en al snel ontvingen zij hun eerste cheque van 250 pond.

Verhuizen naar Londen

Na dit eerste succes besloten Branson en zijn vriend de universiteit te verlaten en hun intrek te nemen in een Londense kelder. Hier redigeerden en verspreidden ze hun tijdschrift. Terwijl het tijdschrift bleef groeien, stopten ze steeds meer medestudenten in dat ene kleine kamertje om aan het tijdschrift te werken. Branson en Jonny besloten snel op te schalen. Ze wilden nu ook verslag doen van internationale gebeurtenissen, zoals de oorlogen in Biafra en Vietnam. Daarom vroegen ze de Daily Mirror of die geïnteresseerd was in het verhaal van een jonge verslaggever die naar Vietnam ging. De Mirror kocht het verhaal, en de Student stuurde een van zijn medewerkers naar Vietnam en een ander naar Biafra. Bovendien was de Student begonnen een aanzienlijk verschil te maken in de muziekscene. Zo kwamen er interviews met grote namen als John Lennon en Keith Richards.

StoryShot #3: Muziekplaten verkopen was het begin van Virgin

Branson's ervaringen met de Student betekenden dat hij begreep dat mensen enthousiast werden over platen. Op dat moment was er geen alternatief voor platenzaken. Daarom besloot Branson een alternatief uit te vinden. Dit was een postordersysteem waarbij platen per post werden verstuurd tegen een lagere prijs dan winkels als WHSmiths. Na overleg besloten hij en zijn vrienden tot de naam Virgin, omdat ze allemaal complete maagden in het zakenleven waren.

Branson had een onderneming opgezet die geen overheadkosten vereiste, omdat het bedrijf het geld voor de bestellingen ontving voordat het de platen verstuurde. Zo konden ze een groot saldo opbouwen in plaats van te moeten wachten tot het geld binnenkwam. 

StoryShot #4: Virgin opent haar eerste platenzaak

In 1971 werden de platenafdelingen van grote winkels gedomineerd door een saai interieur en geen verstand van Rock. De poststaking in 1971 zette Virgin Mail ertoe aan een eigen platenzaak te openen. Branson en zijn vrienden merkten dat een schoenenwinkel in Oxford Street een trap had die naar een lege eerste verdieping leidde. Ze konden de door de schoenenwinkel voorgestelde huur niet betalen. Branson kon echter zijn charme gebruiken om een ander soort deal met de eigenaar te sluiten. Hij overtuigde de eigenaar ervan dat hun platenzaak zou betekenen dat hun klanten ook potentiële klanten voor de schoenenwinkel zouden worden. Hun klanten zouden door de schoenenwinkel moeten lopen om bij Virgin Records te komen. Branson kon de eigenaar overtuigen om de ruimte gratis te huren.

De eerste Virgin winkel was een groot succes. Daarom besloten Branson en zijn team nog meer winkels te openen en tegelijkertijd Virgin Mail draaiende te houden zodra de poststakingen waren beëindigd. Met Kerstmis 1972 had Virgin al veertien platenzaken. Hoewel de platenzaken succesvol waren, hadden ze ze zo aantrekkelijk gemaakt dat mensen erheen gingen om zich te ontspannen en niets kochten. Om dit probleem op te lossen, installeerden Branson en zijn team fellere lichten en plaatsten ze de toonbanken dichter bij de ingang. Deze kleine verandering hielp de klanten eraan te herinneren dat ze in een winkel waren in plaats van een club.

StoryShot #5: Virgin uitgebreid tot een studio en platenlabel

In 1971 begon Branson ook een landhuis te kopen om er een opnamestudio van te maken. Hij was toen pas 21 jaar oud. Hij had vastgesteld dat muziekstudio's te formeel waren voor de wilde en pittige pop- en rockcultuur van de jaren zestig. Na weken zoeken vond hij uiteindelijk een prachtig zeventiende-eeuws landhuis, compleet met ijzeren poorten en gelegen in het sprookjesachtige landschap. Dit pand was echter veel duurder dan wat hij had. Het stond te koop voor 30.000 pond, wat ongeveer een half miljoen is in het geld van vandaag. Desondanks deed de Britse bank Coutts het verbazingwekkende aanbod van een hypotheek van 20.000 pond aan Bransons bedrijf. Zijn tante herverhuurde haar huis om hem 7.500 pond te lenen. Vervolgens kon hij het volledige bedrag overmaken aan de makelaar om de verkoop veilig te stellen.

Deze studio begeleidde het muzieklabel Virgin Records. Zo konden ze hun eigen artiesten tekenen en hen dan een mooie plek bieden om op te nemen. Ze maakten winst met hun studio en door de verkoop van hun artiesten. Bovendien konden ze hun platen promoten en verkopen via hun eigen keten van muziekwinkels en postorderbedrijven. Ze hadden een geldkringloop.

StoryShot #6: Branson kocht een tropisch eiland voor £180.000

In 1978 werd Branson gevraagd of hij zijn bedrijf had vernoemd naar de Maagdeneilanden. Dat was niet het geval, maar het riep wel een interessant idee op. Branson merkte dat deze eilanden perfect pasten bij het merk dat hij aan het creëren was. Branson had gehoord dat het tonen van oprechte interesse in het kopen van een van de Maagdeneilanden gepaard ging met een uitbundige ervaring. De plaatselijke makelaar zou je onderbrengen in een villa en zorgen voor een helikopter om de eilanden rond te vliegen. Branson besloot op dit aanbod van de makelaars van Necker Island in te gaan. 

Branson en zijn vrouw Joan werden door de plaatselijke makelaars op sleeptouw genomen en verkenden dit prachtige eiland. Branson was niet van plan het eiland te kopen, want het was 3 miljoen pond waard. Maar met niets te verliezen deed hij een dom bod van 150.000 pond. Ze werden uit de villa gegooid voor deze arrogantie. Desondanks ontmoette Branson de eigenaar van Necker Island, een Britse lord, toen hij terug was in Londen. De lord wilde het eiland snel verkopen, zodat hij een ander gebouw kon financieren. Dus nam Branson contact op met de lord en bood hem 180.000 pond. Ongelooflijk, de lord accepteerde. 

Dit is het zoveelste voorbeeld van Bransons ongelooflijke talent om een fantastische deal te sluiten. Hij had net een eiland ter waarde van 3 miljoen pond gekocht voor 180.000 pond.

Deze reis naar de Maagdeneilanden was ook het begin van Virgin Airways. Toen zijn vlucht terug naar Puerto Rico werd geannuleerd, charterde hij een vliegtuig voor $2000 en schreef op een schoolbord: "Virgin Airways: $39 Enkele vlucht naar Puerto Rico."

StoryShot #7: Virgin Airways ging bijna failliet

De directie van Branson was sterk gekant tegen zijn idee om een internationale luchtvaartmaatschappij te beginnen. Brandon was echter onvermurwbaar. Hij voerde aan dat ze de luchtvaartmaatschappij moesten testen door slechts één vliegtuig voor een jaar te leasen om hun potentiële verliezen te beperken. Na twee maanden van zware onderhandelingen stemde Boeing er uiteindelijk mee in om Branson een Jumbo voor één jaar te leasen. Maar voordat het bedrijf echt van start kon gaan, moest Virgin vliegvergunningen krijgen. Deze vergunningen vereisten een testvlucht met een ambtenaar aan boord. De testvlucht ging helemaal mis. Ze hadden het vliegtuig niet verzekerd en het vloog tegen een zwerm vogels aan. Door deze zwerm vogels explodeerde één van de motoren en werd de testvlucht afgebroken.

Branson zat diep in de problemen. Zijn eerste commerciële vlucht was geboekt voor over twee dagen. Hij had echter nog een vergunning en een nieuwe motor nodig. In totaal kostten deze twee zaken hem 600.000 pond. Na het installeren van de nieuwe motor, het verkrijgen van de vergunning en het maken van Virgin's eerste reis, realiseerde Branson zich dat de 600.000 pond het krediet van 3 miljoen pond van Virgin had overschreden.

Virgin balanceerde hierna op de rand van het faillissement. Branson moest zoveel mogelijk geld van zijn overzeese spaargeld ophalen om het bedrijf te redden. Hij kon Virgin nog net overeind houden. Nadat hij zich inzette voor Virgin Airways, kon hij het bedrijf tot een succes maken. Al deze successen had hij op 33-jarige leeftijd al op meerdere terreinen meegemaakt.

StoryShot #8: Branson vecht zich door reisperikelen heen

Naast het overwinnen van zakelijke tegenslagen heeft Branson ook verschillende levensgevaarlijke reiservaringen gehad. Ten eerste sponsorde hij in 1984 Ted Toleman bij de oversteek van de Atlantische Oceaan met een nieuwe recordsnelheid. Het doel van deze reis was het behalen van de Blue Riband Trophy voor Groot-Brittannië. Toleman en Branson begonnen in New York en vertrokken naar Engeland om het huidige record, dat op drie dagen, 10 uur en 40 minuten stond, te verslaan. Na drie dagen op zee en met nog slechts 60 mijl te gaan, werden ze echter getroffen door een storm. Deze storm spleet de romp van de catamaran open, waardoor de Virgin Challenger zonk.

De bemanning werd uiteindelijk gered door een cruiseschip nadat ze zich moesten terugtrekken in een reddingsboot. Branson was echter vastbesloten de Blue Riband te winnen. Daarom deed hij twee jaar later een tweede poging. Bij deze poging raakten de filters voor de brandstofpomp verstopt, waardoor de motor verstikte. Bovendien moesten ze om de paar uur vervangen worden. Er was geen kans dat ze het record konden verslaan. Branson gebruikte echter zijn probleemoplossend vermogen door contact op te nemen met Downing Street en met de juiste mensen te praten. Ze konden een vliegtuig van de RAF krijgen om nieuwe filters op te halen en aan boord te brengen. Met de nieuwe filters konden ze de motoren draaiende houden en hun reis voltooien in drie dagen, 8 uur en 31 minuten. Ze hadden een nieuw wereldrecord gevestigd voor de 3000 mijl reis.

Definitieve samenvatting en evaluatie

Losing My Virginity is een memoires van Richard Branson, oprichter van de Virgin Group. In het boek blikt Branson terug op zijn jeugd, carrière en de verschillende bedrijven en ondernemingen waar hij gedurende zijn leven bij betrokken is geweest.

Branson groeide op met ouders die hem aanmoedigden om uitdagingen aan te gaan en nieuwe ervaringen te zoeken. Van jongs af aan werd hij gestimuleerd om onafhankelijk en avontuurlijk te zijn, en deze instelling is hem zijn hele leven bijgebleven. Ondanks zijn intelligentie worstelde Branson op academisch gebied, deels vanwege zijn dyslexie. Nadat hij de universiteit had verlaten, begon hij met een medestudent het tijdschrift "Student". Het blad was aanvankelijk een uitlaatklep voor klachten van studenten, maar werd uiteindelijk een viering van de popcultuur en het studentenleven. Bransons zakelijke vaardigheden waren vanaf het begin duidelijk, want hij gebruikte creatieve tactieken om adverteerders voor het tijdschrift te werven en loog zelfs tegen potentiële klanten om ze over te halen te tekenen.

Branson verhuisde uiteindelijk naar Londen met zijn vriend en medeoprichter van het tijdschrift, waar ze de uitgave vanuit een kelder bewerkten en verspreidden. Naarmate het tijdschrift groeide, begonnen ze internationale evenementen te verslaan en grote muziekacts te interviewen, wat een aanzienlijke invloed had op de muziekwereld. Naast het tijdschrift begon Branson ook platen te verkopen, wat uiteindelijk leidde tot de oprichting van Virgin Records. Virgin Records werd een groot succes en hielp het merk Virgin te vestigen.

Gedurende zijn carrière is Branson betrokken geweest bij verschillende bedrijven en ondernemingen, waaronder luchtvaartmaatschappijen, detailhandel en ruimtevaart. In "Losing My Virginitydeelt hij verhalen en lessen uit zijn ervaringen en geeft hij inzicht in zijn benadering van zaken en zijn levensfilosofie.

Beoordeling

Wij beoordelen dit boek met 4/5.

PDF, gratis luisterboek, infographic en geanimeerde samenvatting van het boek 

Dit was het topje van de ijsberg. Om in de details te duiken en Richard Branson te steunen, bestel het hier of krijg het audioboek voor gratis.

Vond je het leuk wat je hier leerde? Deel om te laten zien dat u om ons geeft en laat het ons weten door contact op te nemen met onze support.

Nieuw bij StoryShots? Ontvang de PDF, audioboek en geanimeerde versies van deze samenvatting van Mijn maagdelijkheid verliezen: Hoe ik overleefde, plezier had en een fortuin verdiende door op mijn manier zaken te doen. en honderden andere best verkochte non-fictie boeken in onze gratis top-ranking app. Het is door Apple, The Guardian, de VN en Google genoemd als een van 's werelds beste lees- en leerapps.

Gerelateerde boeksamenvattingen

Vergelijkbare berichten