Ik ben Malala Samenvatting PDF | Malala Yousafzai en Christina Lamb

Het meisje dat opkwam voor onderwijs en werd neergeschoten door de Taliban

Het leven wordt druk. Heeft Ik ben Malala op uw leeslijst stond? Leer nu de belangrijkste inzichten.

We zijn nog maar aan het oppervlak. Als je Malala Yousafzai's populaire boek nog niet hebt, bestel het dan... hier of krijg het audioboek voor gratis op Amazon voor de sappige details.

Inleiding 

Ik ben Malala is een autobiografisch boek van de jongste winnares ooit van de Nobelprijs voor de Vrede, Malala Yousafzai. Het boek is geschreven in samenwerking met Christina Lamb, een Britse journaliste, en werd gepubliceerd in 2013. Het boek richt zich op Malala's vroege leven, met inbegrip van haar vaders eigendom van scholen en haar activisme. Vervolgens gaat het dieper in op de gebeurtenissen die leidden tot de moordpoging op Malala door toedoen van de Taliban, toen ze slechts 15 jaar oud was. 

Als boek won deze autobiografie in 2013 de Goodreads award voor de Beste Memoir en Autobiografie, en was een finalist bij de Political Book Awards voor het beste Politieke Boek van het Jaar. Tot slot won de luisterboekversie in 2015 een Grammy voor Beste Kinderalbum. Een zeer invloedrijk, inspirerend en impactvol boek, deze boeksamenvatting zal een beknopte samenvatting geven van de 5 delen van Malala's boek, Ik ben Malala: Het verhaal van het meisje dat opkwam voor onderwijs en werd neergeschoten door de Taliban.

Over Malala Yousafzai

Malala Yousafzai is een 22-jarige Pakistaanse activiste voor vrouwelijk onderwijs die de jongste Nobelprijswinnares werd. Ze kreeg de prijs in 2014. In het gebied waar zij opgroeide verbood de lokale Taliban regelmatig meisjes naar school te gaan; Malala en haar vader waren voorstanders en begonnen een internationale beweging voor onderwijs aan meisjes. Dit bracht de voormalige Pakistaanse premier Shahid Khaqan Abbasi ertoe haar te omschrijven als "de meest prominente burger" in hun land. 

StoryShot #1: Malala's opvoeding in Pakistan

De eerste jaren

Malala werd geboren in een Pashtun familie in de Swat Vallei in het noordwesten van Pakistan. Vanaf het begin was Malala's vader anders dan andere vaders. In Pakistan wordt de geboorte van een meisje gewoonlijk niet gevierd; Malala's vader was echter opgetogen en noemde haar naar een Pashtun-heldin: Malalai van Maiwand. Dit zou een passende naam worden, want Malalai van Maiwand stierf in de strijd nadat ze met haar woorden en moed haar volk had geïnspireerd om tegen het Britse leger te vechten. Malala zou uiteindelijk niet haar leven opofferen, maar haar woorden hebben het leven van duizenden jonge meisjes en vrouwen veranderd. 

Malala spreekt zeer lovend over haar tijd opgroeiend in Swat, een plek die zij nog steeds ziet als de mooiste plek ter wereld. Swat is gevuld met prachtige bergen en oude ruïnes, waaronder de Butkara-ruïnes die overblijfselen zijn van toen boeddhisten voor het eerst het gebied betraden. Toen ze opgroeide, hadden Malala en haar familie heel weinig geld. Het gezin moest leven van de kleine bedragen die Malala's vader verdiende met een school die hij in de omgeving was begonnen. Malala gebruikt dit vroege deel van het boek ook om de lezers kennis te laten maken met haar achtergrond. Eerst beschrijft ze hoe ze twee jongere broers heeft: Kushal en Atal. Vervolgens legt ze haar afkomst uit. Haar familie is in het verleden naar Pakistan verhuisd, wat betekent dat ze zich in de eerste plaats identificeert als Swati, vervolgens als Pashtun en vervolgens als Pakistaanse. 

Malala's vader

Het tweede hoofdstuk van Malala's autobiografie is uitsluitend gebaseerd op haar vader en de impact die hij op haar leven heeft gehad. In tegenstelling tot Malala's grootvader was Malala's vader geen groot spreker. Hij had een duidelijk spraakgebrek waardoor hij stotterde over zijn woorden. Hierdoor probeerde Malala's vader voortdurend zijn vader te behagen. Desondanks verklaart Malala dat hij nooit geloofde dat hij aan de verwachtingen van haar grootvader had voldaan, totdat Malala's vader op een dag had besloten mee te doen aan een openbare spreekwedstrijd; Malala's grootvader schreef een toespraak en Malala's vader hield een boeiende toespraak. Hij won uiteindelijk de eerste plaats. Het zien van deze vastberadenheid gaf haarzelf een soortgelijke vastberadenheid. 

In deze autobiografie geeft Malala ook een korte beschrijving van haar moeder, Tor Pekai. Haar moeder werd op school geplaatst toen ze jong was, maar verkocht haar boeken voor snoep omdat ze jaloers was op haar vrouwelijke vriendinnen die niet naar school gingen en gewoon thuis bleven. Malala's moeder veranderde haar mening hierover toen ze Malala's vader ontmoette, die een zeer goed opgeleide man was die zijn eigen school wilde beginnen. Bij de geboorte van Malala kreeg de school die Malala's vader was begonnen een andere wending. Langzaam begon de Kushal School te groeien met meer leerlingen. Deze omgeving was uiterst belangrijk tijdens Malala's opvoeding, omdat zij van jongs af aan vrij was om de school en haar leermiddelen te verkennen. 

Deze vrijheid om te leren is iets waarvan ze zich realiseerde dat het zeldzaam was toen ze het kleine dorp Barkana van haar vaders familie bezocht tijdens de Eid-vakantie. Haar neven geloofden dat Malala modern was, omdat ze uit de stad kwam en hoog opgeleid was. In het gebied waar haar neven vandaan kwamen werd de Pashtunwali aangehangen, wat betekende dat de vrouwen daar nog meer beperkt werden dan in Malala's omgeving. Van jongs af aan had Malala een hekel aan deze beperkingen voor vrouwen en klaagde daar vaak over bij haar vader. Haar vader legde vaak uit hoe het leven voor vrouwen in Afghanistan, waar Malala's voorouders vandaan komen, nog slechter was door een groepering die de Taliban heet. Malala's vader zorgde er echter altijd voor dat ze wist dat ze zo vrij was als een vogel. Hij streefde er altijd naar om haar vrijheden te beschermen. 

StoryShot #2: Malala's academische uitmuntendheid en de voortdurende groei van de school

Malala was vaak de beste van haar klas op school en had een vriendschappelijke competitie met haar beste vriendin, Moniba, voor deze plek. Gedurende deze tijd leerde ze ook enkele belangrijke levenslessen. Zo stal een buurvrouw van haar leeftijd, Safina, Malala's favoriete speelgoed. Om wraak te nemen, ging Malala toen over tot het langzaam stelen van veel dingen van Safina. Toen ze werd betrapt, voelde Malala zich vreselijk omdat ze haar ouders had teleurgesteld. Op dat moment zwoer Malala dat ze nooit meer zou liegen of stelen. In feite deed Malala kort daarna (in een poging haar ouders trots te maken) mee aan een openbare spreekwedstrijd over het onderwerp "Eerlijk is het beste beleid". Malala eindigde als tweede en zag dit ook als een kans om te leren hoe je genadig kunt verliezen. 

De school van Malala's vader bleef meer leerlingen trekken en daardoor konden Malala en haar familie verhuizen naar een mooier huis. Enkele van haar neven, waarover eerder is gesproken, woonden bij hen in huis. Bovendien maakte Malala's vader er een punt van om kinderen uit arme milieus een plaats op de school te geven, zodat zij konden leren. De school lag echter soms onder vuur. Malala herinnert zich bijvoorbeeld momenten waarop een moefti (islamitische geleerde) probeerde de school te sluiten, omdat hij vond dat onderwijs voor vrouwen godslasterlijk is. Het lukte hem uiteindelijk niet, maar ook dit was voor Malala een aanwijzing dat er veel mensen zijn die vinden dat vrouwen geen recht hebben op onderwijs. 

StoryShot #3: De introductie van de Taliban in Malala's leven

Na meerdere politieke dynamieken, die Malala in detail heeft uitgelegd, kwam het zover dat de Taliban naar de Swat-vallei kwamen, onder leiding van Maulana Fazlullah. Dit gebeurde toen Malala net 10 jaar oud was. Veel mensen in de omgeving steunden deze leider, omdat hij charismatisch klonk, maar Malala's vader niet. Fazlullah riep op tot het verwijderen van alle cd's, dvd's en televisies uit huizen; Malala en haar familie hielden die van hen in het geheim. 

Bovendien zei Fazlullah rechtstreeks tegen de vrouwen dat ze thuis moesten blijven in plaats van naar school te gaan; Malala wist dat dit niet was wat de Koran zei. Ondanks dat Fazlullah's suggesties niet door de Koran werden ondersteund, weigerden sommige van Malala's leraren de meisjes nog les te geven. Erger nog, wanneer vrouwen het huis verlieten om naar de markt te gaan, werden zij door de Taliban bespot en kregen zij te horen dat zij naar huis moesten gaan. Dit getreiter ging door totdat de vrouwen ermee instemden naar huis te gaan. Fazlullah voerde meerdere barbaarse regels in, waaronder openbare zweepslagen voor kleine vergrijpen; Malala's vader werd uiteindelijk een van de grootste publieke figuren die zich tegen dit regime uitspraken. 

Dit was een bijzonder moeilijke tijd voor Malala. De dingen waarvan ze altijd had gehouden in de Swat Vallei werden uitgeroeid. Muziek werd verboden. Hun geschiedenis werd vernietigd. En de prachtige boeddhistische beelden werden opgeblazen, omdat ze als zondig werden gezien. In het bredere politieke plaatje namen de Taliban ook de hoofdstad Islamabad en de Pakistaanse regering over. In een poging om een politicus te installeren die populair genoeg is om tegen de Taliban te vechten, keerde de vrouwelijke premier Benazir Bhutto terug uit ballingschap om de macht te delen met Musharraf. Bhutto was een rolmodel voor Malala. De Taliban probeerde Bhutto bij haar terugkeer te doden door de bus waarin zij zat te bombarderen; zij werd niet gedood, maar 150 andere mensen wel. Later hebben de Taliban haar echter wel vermoord; ze was een toespraak aan het houden en een zelfmoordenaar blies zichzelf op en schoot haar neer. Dit was een belangrijk moment voor Malala, omdat het haar en vele anderen liet zien dat niemand veilig was onder het bewind van de Taliban. 

De school als gids in de duisternis

Ondanks het afschuwelijke Taliban regime, bleef Malala doorgaan met haar opleiding. Ze studeerde af op de middelbare school. Ze bleef aan de top van haar klas, maar het klimaat was veranderd toen sommige meisjes afhaakten omdat ze zich bedreigd voelden door de Taliban. Dit was het gevolg van door de Taliban georkestreerde bombardementen op meisjesscholen. 

Gedurende deze periode vertelde Malala's vader haar consequent dat er moed nodig zou zijn om de Taliban uit de weg te ruimen. Malala's vader werd in die tijd gekozen als woordvoerder van een vergadering die bedoeld was om Fazlullah uit te dagen. Malala woonde deze bijeenkomsten vaak bij en mede-activisten zagen haar als een dochter voor hen. Malala begon zelfs interviews te geven. De bombardementen werden frequenter en verwoestender. Daarom nam Malala's school enkele meisjes op die het slachtoffer waren geworden van de schoolbombardementen. In 2008 kondigde de Taliban aan dat alle meisjesscholen zouden sluiten. Dit zou Malala, die vastbesloten was, niet tegenhouden. 

Malala's vader bleef zich uitspreken tegen de Taliban en Malala begon te schrijven als Gul Makai

De Taliban begon de lichamen van degenen die zij hadden gedood 's nachts op het plein te dumpen. Dit moest een waarschuwing zijn voor anderen. Deze acties, samen met enkele andere verwoestende moorden, verminderden de steun van de mensen voor Fazlullah. Veel mensen geloofden niet meer in Fazlullah, maar Malala's vader was degene die zich krachtig tegen hem uitsprak. Dit bracht Malala's vader in gevaar. 

Op een dag kreeg Malala's vader een telefoontje van BBC-respondent Abdul Hai Kakar, die vroeg om een vrouwelijke leraar of student die hij kon vragen een openbaar dagboek bij te houden over het leven onder de Taliban. Malala stemde hiermee in. Zij vertelde elke avond aan de BBC wat haar die dag was overkomen. Malala schreef onder het pseudoniem Gul Makai, omdat het te gevaarlijk zou zijn geweest om haar eigen naam te gebruiken. Haar geschriften waren een mengeling van de verschrikkingen van de Taliban en haar gewone school- en gezinsleven. Vanwege haar academische uitmuntendheid dachten haar medestudenten dat zij waarschijnlijk de auteur was. Al die tijd naderde de deadline voor het sluiten van meisjesscholen. Uiteindelijk besloten de Taliban onderwijs voor meisjes tot het vierde jaar toe te staan, en hoewel Malala in het vijfde jaar zat, deed ze zich jonger voor dan ze in werkelijkheid was. 

Bovendien kreeg een Pakistaanse journalist, Irfan Ashraf, toestemming van Malala's vader om een Amerikaanse documentaire over de school te filmen. Deze publiciteit was echter gevaarlijk. In die tijd vreesden Malala's vrienden en familie voor haar en haar vaders veiligheid. Desondanks waren velen ervan overtuigd dat de Taliban Malala niet zou doden, omdat ze nog maar een kind was. Hoe dan ook, Malala en haar familie zouden uiteindelijk Swat verlaten, omdat het leger de Taliban wilde verdrijven. Daarom werden burgers gevraagd te vertrekken. Dit was een zeer moeilijke tijd voor Malala: ze wist niet zeker of ze haar thuis ooit nog zou terugzien. Gedurende deze tijd bleven Malala en haar vader interviews geven over de situatie. 

StoryShot #4: Terugkeer naar huis en meer activisme

Na drie maanden afwezigheid kon Malala's familie eindelijk terugkeren. Swat was niet volledig onder militaire controle. Fazlulluah was echter nog steeds op vrije voeten, samen met vele andere Talibanleiders. In staat om terug naar school te gaan, begon Malala deel te nemen aan de District Child Assembly van Swat en werd gekozen als spreker; ze nam resoluties aan over verontrustende onderwerpen zoals kinderarbeid en stuurde deze naar ambtenaren, in de hoop dat de ambtenaren naar deze resoluties zouden handelen.

Ondanks de verminderde impact van de Taliban bleven er vermisten en doodvonnissen in verband met de groepering. Malala's vader was een van de mensen die meerdere doodsbedreigingen kreeg omdat hij zich uitsprak, maar hij hield niet op. Malala hield ook niet op. Ze begon meer internationale aandacht te krijgen en sprak nu op een spraakmakend gala in Lahore. Bovendien kreeg ze een geldprijs van een half miljoen roepies toen ze de allereerste Nationale Vredesprijs van Pakistan won. Deze prijs werd toen de Malala-prijs genoemd. Hoewel enorm indrukwekkend, was ook dit een stukje publiciteit dat Malala's familie zorgen baarde.  

Malala bleef zich inzetten voor verschillende activistische activiteiten, maar toen Malala en haar vader in Karachi waren voor een evenement op een school die naar haar was vernoemd, ontvingen zij het nieuws dat de Taliban het nu op hen gemunt hadden. Malala's vader stelde voor zich een tijdje gedeisd te houden of haar net als haar broer naar een kostschool te sturen zodat ze veiliger zou zijn, maar ze weigerde beide, omdat ze vond dat ze zich moest blijven uitspreken. Malala's vader wees erop dat er sprake was van een nieuwe Talibanisering, alleen was die deze keer specifiek gericht op activisten zoals zij, in plaats van op het grote publiek. Deze bedreigingen gingen gepaard met veelvuldige bezoeken van inlichtingendiensten. 

Malala was nu 14. In de Islam betekende dit dat ze nu volwassen was. Op een dag kreeg Malala's vader een telefoontje dat zijn vriend Zahid Khan was neergeschoten, en hij vreesde dat hij de volgende was. Hij weigerde echter beveiliging door de politie van Swat, omdat hij dacht dat dat nog ergere aanvallen zou aantrekken die meer mensen zouden doden. Ook weigerde hij het gebied te verlaten vanwege zijn verantwoordelijkheid voor de school. Ter bescherming van Malala stond haar moeder erop dat ze met de riksja naar school ging in plaats van te voet.

Op 8 oktober, na een natuurkunde examen, nam Malala de bus van school naar huis. De bus werd gestopt door een verdachte man. De man vroeg de buschauffeur naar Malala bij naam. Nadat hij naar Malala was geleid, schoot de verdachte man vier keer op haar. Het eerste schot raakte haar oog. De andere schoten misten haar maar raakten haar vrienden. 

StoryShot #5: Malala vecht voor haar leven in het ziekenhuis

Onmiddellijk na de schietpartij reed de buschauffeur de bus rechtstreeks naar het ziekenhuis. Malala's vader werd ingelicht en ook hij werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht nadat hij een toespraak had gehouden. Malala's vader wist dat de Taliban het op Malala gemunt hadden en niet op hem, omdat ze wisten dat dat ook hem zou breken. 

Malala werd vervolgens met haar vader en mevrouw Maryam naar een militair ziekenhuis in Peshawar gebracht. CT-scans wezen uit dat de kogel zeer dicht bij haar hersenen was gekomen. Haar moeder en broer Atal kwamen over de weg aan in Peshawar en ook veel politici en regeringsfunctionarissen kwamen haar bezoeken. De chirurgen moesten een deel van Malala's schedel verwijderen om ruimte te maken voor haar hersenen, omdat die waren gaan zwellen. 

Terwijl Malala aan het herstellen was, eiste de Taliban de verantwoordelijkheid voor haar schietpartij op. Als reden voor deze schietpartij werd de promotie van westerse ideeën in Swat opgegeven. Twee Britse artsen stelden vervolgens vast dat de omstandigheden niet goed genoeg waren voor haar herstel en dat ze zou sterven als ze daar zou blijven. Daarom werd ze overgebracht naar Rawalpindi, naar een legerziekenhuis met betere intensieve zorg. Het ziekenhuis werd afgesloten omdat gevreesd werd dat de Taliban het ziekenhuis zouden aanvallen. 

Malala's vader hoorde toen hoe groot de impact van Malala's schietpartij wereldwijd was. Zowel de VN-secretaris als Obama hadden verklaringen afgelegd over de schietpartij. 

StoryShot #6: Malala wordt overgebracht naar het Verenigd Koninkrijk en herstelt. 

Een van de Britse artsen, Dr. Fiona, was optimistisch over Malala's herstel, maar verklaarde ook dat ze naar het buitenland moest worden gestuurd om er zeker van te zijn dat ze de beste behandeling zou krijgen. De regerende familie van de VAE bood haar een privé-jet aan om haar naar het Queen Elizabeth Hospital in Birmingham (VK) te brengen. Dit zou de eerste keer in haar leven zijn dat Malala Pakistan verlaat. 

Malala werd een week na de schietpartij wakker in Birmingham. Ze wist niet waar ze was of wat er gebeurd was. Haar grootste zorg was niet haar gezondheid maar hoe haar familie deze dure behandeling zou betalen. In Pakistan was het leger in Swat huis-aan-huis op zoek naar degenen die Malala hadden neergeschoten. Malala kreeg te horen wat er gebeurd was en het enige wat ze betreurde was dat ze de aanvallers niet te spreken kreeg. In die tijd wilde ze alleen maar verder leren. Ze wilde dat haar ouders haar schooltas naar het Verenigd Koninkrijk zouden brengen, maar haar familie bleef problemen houden met het verkrijgen van de juiste documenten. Na 10 dagen werden ze herenigd.

Malala's aanvaller is eindelijk geïdentificeerd: Ataullah Khan. De Pakistaanse ambtenaren beloofden hem te arresteren, terwijl de Pakistaanse regering ermee instemde Malala's medische rekeningen te betalen. Bovendien gaf de Pakistaanse president Malala's vader een post als Pakistaans diplomaat voor onderwijs. Dit betekende dat hij in Engeland kon blijven waar hij en zijn familie veilig zouden zijn. Dit verhaal werd in Pakistan verdraaid, met het gerucht dat Malala door haar vader was neergeschoten zodat hij een leven van internationale roem en luxe in een ander land kon leiden. 

Malala en haar familie zijn verhuisd naar een appartement in Birmingham. Maar ze hebben moeite zich aan te passen. Hun vrienden zijn terug in Pakistan. Malala begon echter in Birmingham naar school te gaan en haar vader ging naar conferenties over onderwijs. Malala had flashbacks van de schietpartij, maar had er vrede mee. 

Op Malala's 16e verjaardag, in 2013, sprak ze bij de Verenigde Naties. Ze hoopt nog steeds terug te gaan naar Pakistan, maar haar vader blijft redenen aanvoeren waarom dat niet moet en kan. De situatie in Pakistan blijft martelend. Scholen worden nog steeds opgeblazen. Drone-aanvallen en oorlogen hebben haar woonplaats beschadigd. Voor haar is de vallei waar ze opgroeide echter nog steeds de mooiste plek ter wereld. 

Ze eindigt het boek met de woorden: "Ik ben Malala. Mijn wereld is veranderd, maar ik niet".

Definitieve samenvatting en evaluatie

"Ik ben Malala" is een autobiografisch boek geschreven door Malala Yousafzai, de jongste winnares ooit van de Nobelprijs voor de Vrede. Het werd samen met Christina Lamb, een Britse journaliste, geschreven en werd gepubliceerd in 2013. 

Het boek vertelt het verhaal van Malala's vroege leven, met inbegrip van haar vaders eigendom van scholen en haar activisme, en de gebeurtenissen die leidden tot de poging tot moord op Malala door toedoen van de Taliban toen ze 15 jaar oud was. 

I'm Malala is verdeeld in vijf delen, die elk verschillende aspecten van Malala's leven en haar pleidooi voor onderwijs behandelen. Een van de meest boeiende aspecten van het boek is de weergave van de inspanningen van de Taliban om het onderwijs aan meisjes in de regio te onderdrukken, waaronder de moordpoging op Malala. Het verslag van de aanslag en Malala's herstel is ontroerend en toont de veerkracht en vastberadenheid van deze jonge vrouw.

Al met al is "I Am Malala" een must-read voor iedereen die geïnteresseerd is in activisme, onderwijs en mensenrechten. Het is een krachtige herinnering aan het belang van opkomen voor waar we in geloven en de transformerende kracht van onderwijs.

Beoordeling

We beoordelen dit boek met 4,1/5.

Wat vind je ervan?

PDF, gratis luisterboek, infographic en geanimeerde samenvatting van het boek

Dit was het topje van de ijsberg. Om in de details te duiken en Malala Yousafzai te steunen, bestel het hier of krijg het audioboek voor gratis.

Vond je het leuk wat je hier leerde? Deel om te laten zien dat u om ons geeft en laat het ons weten door contact op te nemen met onze support.

Nieuw bij StoryShots? Ontvang de PDF, audioboek en geanimeerde versies van deze samenvatting van Ik ben Malala en honderden andere best verkochte non-fictie boeken in onze gratis top-ranking app. Het is door Apple, The Guardian, de VN en Google genoemd als een van 's werelds beste lees- en leerapps.

Gerelateerde boeksamenvattingen

• Opgeleid door Tara Westover
• worden door Michelle Obama
• De belofte van een potlood door Adam Braun
• Gandhi door Mahatma Gandhi
• Het obstakel is de weg door Ryan Holiday
• Lean In door Sheryl Sandberg
• Feitelijkheid door Hans Rosling