De Autobiografie van Benjamin Franklin Samenvatting en Overzicht

Het leven wordt druk. Heeft De Autobiografie van Benjamin Franklin stof heeft verzameld op je boekenplank? Pak in plaats daarvan nu de belangrijkste ideeën op. Dit is nog maar een tipje van de sluier. Als je het boek nog niet hebt, bestel dan de boek of de gratis luisterboek om de sappige details te horen.

Synopsis

De Autobiografie van Benjamin Franklin bestaat uit twee delen. De eerste helft is geschreven als brief aan zijn zoon William. De tweede helft is enkele jaren later geschreven, maar is uiteindelijk nooit afgemaakt vanwege zijn dood in 1790. Franklins autobiografie werd nog steeds beschouwd als zijn memoires. En, belangrijk, wordt sindsdien beschouwd als een van de meest invloedrijke en beroemde autobiografieën aller tijden. Franklin wilde niet alleen een droge verwijzing naar namen en data maken. Hij wilde van de autobiografie een verhaal maken van zelfverbetering, fouten en correctie. Ook was hij bereid te accepteren, in tegenstelling tot veel autobiografen, dat deze memoires deels een manier waren om zijn ijdelheid te verwennen. Franklin geloofde dat ijdelheid een goede zaak was, zowel voor het individu als voor de omringende mensen.

Over Benjamin Franklin

Een van de grondleggers van de Verenigde Staten, Benjamin Franklin is een van de meest invloedrijke Amerikanen die ooit heeft geleefd. Zoals een van de meest opmerkelijke biografen van Benjamin Franklin, Walter Isaacson, stelde: "[Hij] is de meest volbrachte Amerikaan van zijn tijd en de meest invloedrijke in het uitvinden van het type samenleving dat Amerika zou worden". Franklin was een polymaat en een van de personen die in de voorhoede stonden van de abolitionistische beweging in de VS.

Deel 1

Het eerste deel van Franklins autobiografie gaat in op zijn beweegredenen om een autobiografie te schrijven. Bovendien behandelt het zijn vroege jeugd en het begin van zijn werkende carrière. Deel 1 is begonnen in 1771, toen hij 65 was en op vakantie in het stadje Twyford, Engeland. Deze autobiografie begint als een brief aan zijn zoon William. Franklin legt uit dat het geschreven is met de hoop dat hij (zijn zoon) het leuk zal vinden om meer te horen over het leven van zijn vader. Hij gelooft dat dit het geval zou kunnen zijn, omdat Franklin er persoonlijk plezier in schept verhalen van zijn familieleden te horen. Franklin beschrijft zijn verhaal ook als bijzonder obscuur. Hij maakte het ongebruikelijke levenstraject van handelsman naar staatsman. Daarmee vindt hij zijn verhaal niet alleen interessant, maar mogelijk een verhaal dat zijn zoon zou kunnen navolgen. Deze tijd in Franklins leven werd gekenmerkt door meer vrije tijd en creatieve mogelijkheden. Vandaar dat hij de gelegenheid had om aan deze memoires te beginnen. 

Franklin's familiegeschiedenis

Franklin begint zijn autobiografie met een schets van zijn familiegeschiedenis. Daarna gaat hij naar zijn jonge jaren. Hij traceert zijn familiegeschiedenis helemaal terug tot de jaren 1400 naar een dorp in Northamptonshire, Engeland, genaamd Ecton. Franklins achternaam komt waarschijnlijk van de naam van een rang van burger in Engeland. Hij ontdekte ook dat hij de jongste zoon was van de jongste zoon, die vijf generaties teruggaat. Deze geschiedenis wordt gevolgd tot de familielijn bij zijn vader, Josiah. Benjamin Franklin is de jongste zoon onder de 17 kinderen van Josiah Franklin.

Franklins vader was naar New England verhuisd om aan religieuze vervolging te ontkomen. De overwegend protestantse familie van Franklin liep in die tijd regelmatig gevaar door het bewind van koningin Mary. Franklin legde uit hoe zijn familie een Engelse Bijbel onder een gezamenlijke kruk plakte. Ze deden dit om de Bijbel gemakkelijk te kunnen verbergen bij inspectie door de religieuze politie.

Franklins verschuiving weg van het gezinswerk

Vanaf zijn tiende werd Franklin van school gehaald om voor zijn vader, Josiah, te werken. Dit mede omdat Franklin, ondanks zijn intelligentie, het niet goed deed op school. Franklin had een hekel aan zijn vaders handel in talk en zeep koken. Zijn vader besloot Franklin aan te moedigen om te kijken hoe andere arbeiders hun gereedschap hanteerden, om Franklin te helpen een vak te vinden dat hij leuk zou vinden. Dit leverde uiteindelijk de bouwstenen voor Franklins natuurlijke nieuwsgierigheid en vermogen om machines te bouwen om zijn eigen wetenschappelijke experimenten uit te voeren.

Na rijp beraad besloot Benjamin als leerling te gaan werken voor zijn broer James, die drukker was in Boston. Franklin genoot met volle teugen van dit vak, mede omdat hij omringd werd door boeken en schrijven. Hij gebruikte deze tijd als inspiratie om zijn eigen schrijfstijl te perfectioneren door de Spectator te bestuderen. De Spectator was een publicatie in de jaren 1700 van Joseph Addison en Sir Richard Steele. Deze liefde voor lezen is iets dat hij van jongs af aan had ontwikkeld. Enkele van zijn favoriete boeken waren: Plutarch's Lives, Daniel Defoe's Essay on Projects, en Cotton Mather's Essay to Do Good. Deze leertijd ontwikkelde Franklins liefde voor lezen alleen maar verder, omdat hij nu toegang had tot betere boeken. Hij zat het grootste deel van de nacht op om te lezen.

Franklins passie voor schrijven en debatteren komt naar voren

"Lezen was het enige vermaak dat ik mezelf toestond."

- Benjamin Franklin

Schrijven

Zijn beroep en zijn passie voor lezen inspireerde hem om zijn eigen anonieme krant te schrijven. Franklin plakte het 's nachts onder de deur van de drukkerij van zijn broer. Zijn broer en zijn vrienden prezen dit krantje en besloten het te publiceren in de Courant. Dit motiveerde Franklin om meer essays te schrijven, die later de titel 'Silence Dogood' essays kregen. Toen hij ontdekte dat Benjamin de auteur van deze essays was, was James woedend. Dit leidde ertoe dat Benjamin op zestienjarige leeftijd wegliep naar Philadelphia. 

Franklin hield ook van poëzie in de tijd dat hij voor zijn broer werkte en schreef twee gedichten en een zeemanslied. Benjamin Franklin gaf toe dat deze gedichten onbevredigend waren en dat hij gelukkig ontsnapte aan het dichterschap omdat zijn vader, Josiah, dichters niet goedkeurde. Josiah geloofde dat dichters over het algemeen bedelaars waren.

Debatteren over

Benjamin Franklin hield zich niet alleen korte tijd bezig met poëzie, maar ook met debatteren. Hij had een bijzondere vriend, John Collins, die bijzonder intelligent en welsprekend was in zijn argumenten. Benjamin genoot ervan om met John te debatteren. Benjamin stelde zijn zoon William echter voor om de vervelende gewoonten die Benjamin op die leeftijd had, niet over te nemen. Een debat waarvan Benjamin zich herinnert dat het bijzonder verdeeld was, ging over de gepastheid van vrouwenonderwijs. Collins vond het ongepast. Franklin, die zijn tijd ver vooruit was, nam het tegenovergestelde standpunt in. Opnieuw las Benjamins vader de geletterde debatten en wees erop dat Benjamin de elegantie van uitdrukking miste die Collins had. Benjamin was het met zijn vader eens en dit motiveerde hem om een betere schrijver te worden. Benjamin sloeg kerkdiensten over, zodat hij kon herschrijven in de stijl van Samuel Johnson, een schrijver in The Spectator. Hij zou deze herschrijfoefeningen gebruiken om kleine gebieden te identificeren waar hij Johnsons werk kon verbeteren. Benjamin werd ook verliefd op de Socratische Methode. Met deze methode kon hij niet langer argumenteren, maar werd hij, in zijn eigen woorden, een "nederige onderzoeker en twijfelaar". 

Vegetarisme

Een andere manier waarop Benjamin Franklin bereid was de sociale norm van zijn tijd uit te dagen was zijn vegetarisme. Op 16-jarige leeftijd las Franklin een boek van Tryon. Dit boek beval een vegetarische levensstijl aan, gebaseerd op een mantra van pacifisme en geweldloosheid jegens alle soorten. Dit overtuigde Benjamin ervan vegetariër te worden. Zijn broer James vond dit lastig. Benjamin slaagde er echter tactisch in om de helft van het geld dat James elke week aan zijn eten uitgaf te verwerven. Zo kon Benjamin zelf zijn eten kopen en bereiden, terwijl de andere helft werd besteed aan het kopen van boeken. Franklin begon een religieuze sekte met Keimer, zijn baas. Franklin was bereid enkele punten te accepteren waar hij het niet mee eens was, waaronder het niet scheren en het houden van de 7e dag van de week als sabbat. Hij accepteerde deze punten zolang Keimer ermee instemde dat vegetarisme deel uitmaakte van de religie. Keimer ging akkoord, maar gaf het na 3 maanden op toen hij besloot een heel geroosterd varken te bestellen.

De jaren voorafgaand aan de revolutie

In de drukkerij had Benjamin een baan gekregen bij Keimer. Hij werd toen voorgelogen door een gouverneur, Sir William Keith. William Keith bood aan om Benjamin te helpen als enige drukker. 

Benjamin blijft echter achter in Londen zonder geld of middelen om terug te keren naar Amerika. Hij slaagt erin werk te vinden in een andere drukkerij, Watts. In deze winkel kan hij enkele belangrijke connecties maken en genoeg geld verdienen om met zijn vriend, Mr. Denham, naar Amerika terug te keren. Nadat Denhamn overlijdt en een tweede baan bij Keimer niet werkt, besluit Franklin voor zichzelf te beginnen. Hij en zijn zakenpartner, Hugh Meredith, zijn relatief succesvol en krijgen contracten om papiergeld te drukken. Het bedrijf blijft groeien en Franklin trouwt met zijn jeugdliefde, Deborah Read. 

Naast het runnen van een bedrijf richtte Franklin een zeer invloedrijke "gentleman's club" op, de Junto genaamd. Verre van een moderne herenclub is Franklins genootschap gebaseerd op debatten van filosofische en wetenschappelijke aard. Het genootschap werkt samen aan een abonnementsbibliotheek met boeken over filosofische en wetenschappelijke onderwerpen. 

Op dit punt stopt dit deel van het boek: Franklin stopt met schrijven vanwege het uitbreken van de Amerikaanse Revolutie. Om Franklins autobiografie te citeren: "The Affairs of the Revolution occasion'd the Interruption". 

Deel 2

De tweede helft van Benjamin Franklins autobiografie is geschreven op basis van lof en aanmoedigingen van anderen. Ten eerste had een man genaamd Abel James Franklin geschreven toen Franklin in Passy, Frankrijk woonde. Deze brief zou gevaarlijk zijn geweest, omdat hij in Britse handen had kunnen vallen. Abel James' passie voor Franklins werk overtuigde hem echter om het risico te nemen. Hij beschreef hoe dit werk moest worden voortgezet en verspreid onder de massa. Dit is een punt dat ook door Benjamin Vaughan naar voren werd gebracht. Vaughan vond dat Franklin zijn werk over de geschiedenis van zijn leven moest afmaken om drie redenen: 

1. Zijn leven is opmerkelijk.
2. Het is een waardevol werkstuk voor de stichting van de nieuw opgerichte Verenigde Staten.
3. Het zal mannen van de toekomst in staat stellen te leren van Franklins opmerkelijke voorbeeld, met name door het volgen van een "nobele regel en voorbeeld van zelfopvoeding".

Deze helft van het boek is sterk gericht op Franklins overtuigingen en deugden in die tijd. Bovendien worden deze overtuigingen verweven met gebeurtenissen in zijn leven. 

Franklin's Lijst van Deugden

"Alleen een deugdzaam volk is in staat tot vrijheid. Als naties corrupt en gemeen worden, hebben ze meer behoefte aan meesters."

- Benjamin Franklin

Religie

In deze helft van de autobiografie spreekt Franklin over de lijst van deugden waar hij zich dagelijks op richt. Hoewel hij in God gelooft, gaat hij niet naar de kerk en besluit hij zelf te bidden. Hij gelooft niet dat hij morele deugd leert door de predikanten op zondag. In plaats daarvan ontwikkelde hij een lijst van deugden die gebaseerd zijn op het beperken van schade aan anderen. Hij geloofde dat de beste manier om God te dienen was om goed te doen aan de mens. Hij stelde dat handelingen niet immoreel zijn omdat religies ze verbieden, maar dat die religies ze verbieden omdat de handelingen zelf kwetsend zijn. Hij hoopte deze deugden uiteindelijk te publiceren onder de titel de Kunst der Deugd, maar dat gebeurt nooit. 

De dertien deugden

Franklin streefde naar morele perfectie en verbetering door het ontwikkelen van definities van zijn dertien deugden:

1. Temperance
2. Stilte
3. Bestel
4. Resolutie
5. Zuinigheid
6. Industrie
7. Oprechtheid
8. Justitie
9. Matiging
10. Netheid
11. Rust
12. Chastity
13. Nederigheid

In plaats van zich op elk van deze in één keer te concentreren, zou Franklin zich gedurende 13 weken richten op één deugd per week. De volgorde van deze deugden is ook opzettelijk. Hij geloofde dat succes in de ene deugd in deze volgorde het succes van de volgende deugd zou ondersteunen. Hij maakte grafieken rond deze deugden, waarbij hij al zijn mislukkingen binnen elk deugdenrijk met een stip bijhield. Hij wilde uiteindelijk een grafiek zonder punten. 

Bij het schrijven van deze helft gelooft Franklin dat al zijn geluk gebaseerd is op het nastreven van dit plan van deugden. In het bijzonder gelooft hij dat hij zijn..:

• Gezondheid aan zijn gematigdheid.
• Vroeg succes voor zijn industrie.
• Het vertrouwen van zijn land in oprechtheid en rechtvaardigheid.
• Zijn gelijkmatigheid van humeur en opgewektheid tot alle deugden.

Dagelijks schema

Franklin gaf ook een overzicht van zijn dagindeling, gebaseerd op een van zijn notitieboeken. De volgorde van de dag is als volgt:

1. Sta om 5 uur op, richt je tot de "Krachtige Goedheid" en vraag: "Wat voor goeds zal ik deze dag doen?"
2. Werken van 8 tot 12 uur.
3. Neem twee uur de tijd om te lunchen en je rekeningen te bekijken.
4. Werk van 14.00 tot 18.00 uur.
5. Zet dingen op hun juiste plaats. Luister naar muziek of 'neem afleiding'. Onderzoek de dag en vraag "Wat voor goeds heb ik vandaag gedaan?"

Deel 3

Deel 3 van de autobiografie is vijf jaar later gebaseerd dan het einde van deel 2.

Op dat moment woonde Franklin in Philadelphia. Hij had zijn eigen krant, de Pennsylvania Gazette, en had een boek geschreven genaamd Poor Richard's Almanac. Beide waren enorm succesvol. In zijn journalistiek weigerde hij smaad of roddel, of zelfs privé-geschillen op te nemen. Andere drukkers waren niet zo en probeerden uit winstbejag voordeel te halen uit deze benaderingen. Franklins ideeën over religie bleven zich ontwikkelen. Hij ontmoette twee predikers die hem hielpen zijn gedachten over deugden verder te ontwikkelen: Samuel Hemphill en George Whitefield. 

Franklin blijft een vernieuwer

Een van Franklins grootste krachten was zijn vermogen om te innoveren. Hij vond de bliksemafleider uit, die gebouwen beschermt tegen blikseminslag. Vervolgens vond Franklin, om zijn eigen zichtproblemen op te lossen, de bifocale lens uit.

• Sla

• Sla

In deze tijd bleef Franklin invloed uitoefenen op hoe de toekomstige Amerikaanse samenleving eruit zou zien. Franklin richtte de eerste Amerikaanse brandweer op. Franklin wordt ook General Assembly Clerk en Postmaster. Hij komt ook tot het inzicht dat Pennsylvania in het bijzonder een beter leger en een betere instelling voor hoger onderwijs nodig heeft. Hij schrijft Plain Truth over deze onderwerpen en deze ideeën hebben grote invloed op de manier waarop de militie van Pennsylvania zich gedraagt. Er wordt hem zelfs een kans geboden om kolonel te worden, maar die slaat hij af.

Franklin's Society

Zijn genootschap, Junto, bleef zich gedurende zijn leven ontwikkelen en groeien. Hij, samen met de Junto, zou uiteindelijk oprichters worden van de Universiteit van Pennsylvania. Bovendien werkte hij aan de oprichting van het eerste Amerikaanse openbare ziekenhuis. Hij verbeterde ook de politie en creëerde een beter systeem voor het afstoffen van de Londense straten. 

Bovenop dit alles legde Franklin zijn religieuze credo uit. Hij geloofde dat er een God was. Maar in plaats van de Bijbel aan te hangen, geloofde Franklin dat de beste manier om deze God te dienen was om goed te doen aan de mens. Dit was het credo van de partij. Franklin hoopte een partij te openen voor jonge vrijgezelle mannen die zich konden oefenen met de dertien weken durende deugdencyclus. Dit zou gedaan moeten worden voordat men lid mocht worden.

Franklin studeerde gedurende het laatste deel van zijn leven talen en leerde Frans, Italiaans, Spaans en Latijn. Hij beval aan dat alle Amerikanen een opleiding in praktische moderne talen zouden volgen. Daarna zouden ze klassieke talen moeten leren, omdat het leren van de eerste helpt bij de tweede. 

Franklins invloed op het leger

Naast zijn boek Plain Truth schreef Franklin ook een plan om alle Amerikaanse koloniën te verenigen. Dit viel niet zo goed, en men bleef georganiseerd per individuele kolonie. Er brak echter oorlog uit tussen Engeland en Frankrijk (de Franse en Indiaanse Oorlog). Vervolgens was Franklin succesvol in meerdere voorstellen om fondsen te werven voor koloniale verdediging. Hij speelde een grote rol in het organiseren van de oorlogsinspanning. Franklin gaf ook vitaal advies aan generaal Edwards Braddock voor een slag bij Monongehela om Fort Duquesne in te nemen. Braddock luisterde niet naar dit advies en dat leidde er uiteindelijk toe dat Braddock sneuvelde in de strijd. 

In het verlengde hiervan helpt Franklin bij de bouw van forten in Pennsylvania ter verdediging tegen de indianen. Hij wordt dan geëerd als kolonel, maar slaat een positie als generaal af. 

Franklins wetenschappelijke succes

"Dat, aangezien wij grote voordelen genieten van de uitvindingen van anderen, wij blij moeten zijn met een gelegenheid om anderen te dienen door een uitvinding van ons; en dit moeten wij vrij en royaal doen."

- Benjamin Franklin

Franklin blonk ook wetenschappelijk uit. Hij werd lid van de Royal Society op basis van zijn experimenten en theorieën over de overeenkomst tussen bliksem en elektriciteit. Aanvankelijk werden deze uitgelachen door de Royal Society, maar later moesten zij zich hiervoor verontschuldigen. Franklins werk werd in meerdere talen vertaald en de theorieën werden universeel overgenomen door de wetenschappers van Europa. Dit leidde ertoe dat de Royal Society hun onrecht rechtzette door hem in 1753 de gouden medaille van Sir Godfrey Copley te geven. 

Bovendien vond Franklin de Franklin kachel uit, een met metaal beklede open haard die nog steeds wordt gebruikt.

• Sla

Door zijn wetenschappelijke bijdragen kreeg Franklin eredoctoraten van Harvard en Yale. Na deze prestaties werd hij Postmaster General van Amerika. 

Hij was in die tijd ook bereid om nieuwe ideeën te aanvaarden, zolang ze het gewicht van bewijzen hadden. Zo adviseert hij in zijn autobiografie iedereen met kinderen om ze te laten vaccineren. Dit omdat een van zijn zonen op vierjarige leeftijd aan de pokken stierf. Dit zou destijds een controversieel advies zijn geweest. 

Franklins laatste bijdrage

Het laatste deel waarover Franklins autobiografie spreekt, gaat over het winnen van zijn eerste schermutseling terwijl hij diende als agent van Pennsylvania in Engeland. Daarom eindigt de autobiografie op dezelfde manier als de gehele inhoud ervan. Franklins impact was internationaal en industrieel.

In 1757 breekt de Autobiografie af. Het blijft uiteindelijk onvoltooid, maar de inhoud ervan en de handelingen waarover wordt gesproken hebben tot op de dag van vandaag een grote impact. Geschreven in drie verschillende tijden en op drie verschillende plaatsen, schreef Franklin aan dit werk tot aan zijn dood. 1771 in Engeland. 1783 in Frankrijk. 1788 in Amerika. 

---

Als je feedback hebt over deze samenvatting of wilt delen wat je hebt geleerd, reageer dan hieronder.

Nieuw bij StoryShots? Ontvang de audio- en geanimeerde versies van deze samenvatting en honderden andere bestsellers van non-fictie boeken in onze gratis top-ranking app. Het is door Apple, The Guardian, de VN en Google genoemd als een van 's werelds beste lees- en leerapps.

Om in de details te duiken, bestel de boek of krijg het audioboek gratis.

Gerelateerde boeksamenvattingen

• Long Walk to Freedom door Nelson Mandela
• Gandhi door Mahatma Gandhi
• Meditaties door Marcus Aurelius
• Lessen uit de geschiedenis door Ariel Durant en Will Durant
• Vleugels van vuur door Abdul Kalam
• De kunst van de oorlog door Sun Tzu
• Hoe Amerika te vernietigen in drie eenvoudige stappen door Ben Shapiro

Total Recall door Arnold Schwarzenegger en Peter Petre

• Sla