Samenvatting van de belangrijkste ideeën in The Wealth of Nations | Adam Smith

Visueel leren

Leer de belangrijkste ideeën van The Wealth of Nations in een leuke visuele manier met een interactieve infographic.

Inleiding

An Inquiry into the Nature and Causes of the Wealth of Nations - kortweg bekend als The Wealth of Nations - bezorgde Adam Smith tijdloze bekendheid als de "Vader van de Moderne Economie". In dit meer dan 1000 pagina's tellende boekwerk wordt de basis gelegd voor vrijwel elk aspect van de moderne economische activiteit zoals we die nu kennen. Trouw aan zijn ongelooflijk directe en vanzelfsprekende schrijfstijl, wordt het doel ervan in de lange titel vetgedrukt: het blootleggen van de belangrijkste oorzaken die het streven naar rijkdom in de natuurlijke gang van zaken bij de mens stimuleren.

Wat zijn precies deze principes achter de gedeelde menselijke drang om rijkdom te verwerven? Hoe sterk lopen Adam Smiths inzichten en beweringen uit de jaren 1700 parallel met ons huidige begrip van de economie? Zoals bij elk groot literair werk kan een korte blik op het leven van de auteur fundamentele inzichten opleveren om de denkwijze achter zijn meest gevierde werk te onthullen.

Het perspectief van Adam Smith

Adam Smith was zowel een product van als een drijvende kracht achter de Schotse Verlichting en maakte vanaf zijn 14e een zeer ambitieuze academische carrière. Via multidisciplinaire studies werd hij bekend als moraalfilosoof voordat zijn economische geschriften centraal kwamen te staan. In de context van zijn levenswerk dient The Wealth of Nations als een belangrijke individuele component van een diep samenhangende levenslange inspanning in het leren en onderwijzen van het grotere historische kader van de mensheid.

Er wordt veel gesproken over Adam Smiths nadruk op de zelfsturing achter de meeste, zo niet alle, belangrijke economische activiteiten. Hoe contra-intuïtief het vandaag ook mag lijken, het is nuttig om zijn ongelooflijk dimensionale overtuigingen over zelfbeschikking te kaderen met dit citaat uit zijn vroegere morele geschriften:

"Hoe egoïstisch de mens ook mag zijn, er zijn enkele principes in zijn natuur die hem interesseren voor het geluk van anderen en hun geluk noodzakelijk voor hem maken."

Het is duidelijk dat de intrinsieke waarde van geluk op elke schaal iets van een bindend thema was in het werk van Smith, vooral vergeleken met deze soortgelijke morele stelregel uit The Wealth of Nations:

"Geen samenleving kan zeker bloeiend en gelukkig zijn waarvan verreweg het grootste deel arm en ellendig is."

StoryShot #1: Specialiseer radicaal uw werk

Alsof de stijl van The Wealth of Nations zich bewust is van zijn neiging om punten aan te tonen zoals ze worden gemaakt, vestigt hij zijn specialiteit voor gedurfd, vanzelfsprekend proza meteen waar het allemaal begint:

"De grootste verbetering van de productieve krachten van de arbeid, en het grootste deel van de vaardigheid, handigheid en het oordeel waarmee het overal wordt gericht of toegepast, lijken de gevolgen te zijn van de verdeling van de arbeid."

Deze primaire leer is een premie te stellen op het verbeteren van de kwaliteit en de productie van iemands werk als een gespecialiseerd en uniek onderdeel van het sociale weefsel. Hoewel dit grondbeginsel in het boek op verschillende manieren wordt benadrukt, wordt het bijna net zo snel teruggebracht tot fundamentele, natuurlijke krachten die meer toe te schrijven zijn aan ervaringsdruk dan aan vage of buitenwereldse innerlijke wijsheid.

"Deze arbeidsverdeling, waaraan zoveel voordelen zijn ontleend, is oorspronkelijk niet het gevolg van enige menselijke wijsheid [...] Zij is noodzakelijk, hoewel het zeer langzame en geleidelijke gevolg van een zekere neiging in de menselijke natuur die geen dergelijk groot nut voor ogen heeft."

Hier zijn het de levensomstandigheden boven elke vorm van glanzende ambitie die mensen op anomalistische, maar daarom niet minder waardige wijze ertoe aanzetten samen te werken en hun wederzijdse specialisaties op de meest wederzijds voordelige manieren te stratificeren. In dit licht komt onze meest fundamentele les bijna neer op een uiteenzetting over de natuurlijke basis van het verbintenissenrecht - maar nog sneller wordt een dergelijke pretentie expliciet ontkend. In plaats daarvan wordt het fenomeen beschreven als mensen die tot samenwerking worden gedreven door de "toevallige samenloop van hun passies".

Je zou kunnen zeggen dat de onderliggende filosofie is dat er weinig tot geen inherente tegenspraak bestaat tussen het oprecht nastreven van je eigen doelen en het nastreven van datgene wat goed is voor je gelijken. Om deze dynamiek compleet te maken, roept de tekst een soort zelfzuchtige empathie op die even toegeeflijk is in haar zelfbeheersing als in haar inschikkelijkheid voor het egoïsme van de ander:

"We richten ons niet tot hun menselijkheid maar tot hun eigenliefde, en praten nooit met hen over onze noden maar over hun voordelen."

Door meer van anderen te willen, spoort deze les de lezer net niet aan om volledig in staat te worden tot de waarde die hij van buitenaf zoekt.

StoryShot #2: Arbeid goed en efficiënt faciliteren

De hierboven beschreven specialisatie van de arbeid - "de handigheid van de arbeider" - valt samen met twee andere factoren die, wanneer ze alle drie worden gecombineerd, het volume van de produktieve arbeid aanzienlijk vergroten. Samen zijn deze factoren:

1. Vergroot de handigheid en vaardigheid van arbeiders;
2. Bewaak die tijd die zo gemakkelijk verloren gaat bij de overgang tussen taken;
3. Gebruik de kracht van de beschikbare machines.

Om het cru te zeggen: harder werken gaat maar tot op zekere hoogte, en voor de maximale uitbreiding van rijkdom is het nodig afleiding van uw specialiteit te verminderen en alle beschikbare apparatuur te benutten om uw inspanning te vermenigvuldigen.

"Gemak van efficiëntie is een ander essentieel punt."

In de eerste twee punten samen worden we aangemoedigd het menselijk lichaam en de geest die het aanstuurt te zien als een soort instrument bij uitstek om arbeid te verrichten. Voor de moderne geest is het gemakkelijk om wat hier beschreven wordt, in te passen in de ultrakorte processen achter de hedendaagse assemblagelijnen.

Toch is dit een proces van vrij georganiseerde inspanning, zowel individueel als binnen toegewijde, gespecialiseerde groepen. Het verbeteren van iemands beweeglijkheid en het verminderen van alle schijnbaar kleine maar uiteindelijk stroomversnellende aarzelingen gaan hand in hand om het gebruik van lichaam en geest zo efficiënt mogelijk te maken.

In de derde factor bereiken we een escalatie van het oorspronkelijke principe - specialiseer je werk - die zich uitbreidt tot die middelen die buiten het zelf liggen. De lezer wordt aangemoedigd, zo niet verplicht, om voortdurend te zoeken naar mechanistische manieren om dezelfde taak gemakkelijker, sneller en vaardiger uit te voeren, met ordes van grootte hoger, met behulp van welke machine-ondersteunde methoden dan ook.

StoryShot #3: Marktwaarde behouden door de wisselkoers te verhogen

Bij het beschouwen van de markt waarin arbeid wordt verdeeld, heeft die arbeidsverdeling een zichzelf in stand houdende waarde die zichzelf bestendigt door de macht van de uitwisseling. Dit stimuleert een gezond respect voor de natuurlijke kracht die een markt kan uitoefenen.

Deze natuurlijke krachten worden heel letterlijk vergeleken met de natuurlijke krachten van de fysieke omgeving, die, wanneer ze verstandig worden ingezet, nieuwe vormen van arbeid en een enorme impuls voor de handel creëren. Het is interessant hoe grondig geografische of zelfs biologische marktkrachten worden beschreven in The Wealth of the Nations.

Zelfs als een eenvoudige rekenkundige kwestie kunnen deze natuurlijke marktkrachten met hetzelfde effect worden aangetoond:

"Zes of acht man, [...] met behulp van de waterwagen, kunnen in dezelfde tijd dezelfde hoeveelheid goederen tussen Londen en Edinburgh vervoeren en terugbrengen als vijftig wagens met brede wielen, begeleid door honderd man en getrokken door vierhonderd paarden."

In de tekst worden deze en vele andere berekeningen uitvoerig opgesomd om de enorme versterking aan te tonen die mogelijk is met een goed benutte natuurlijke omgeving, technologie of markt... beter nog, de drie gecombineerd. Let ook op de ultra-specialisatie en het mechanisch aangedreven werk dat inherent is aan de waterwagenchauffeurs, wiens arbeidswaarde op de markt gelijk is geworden aan de waarde van honderd man, vierhonderd paarden en al het materiaal dat zij gebruiken.

Luister naar de marktkrachten en respecteer tegelijkertijd hun vermogen om arbeid uit te breiden en te beperken - maar wees niet bang om buiten de markt te treden als die niet het vak uitbreidt waarvoor je het meest geschikt bent.

StoryShot #4: Handhaaf een vaste standaard van maten en gewichten

Voor het geval dat de hierboven opgesomde punten ook maar enigszins lijken op de ivoren toren overpeinzingen van zijn tijd, is het vermeldenswaard dat Adam Smith veel tijd besteedde aan het leren van de kooplieden die de koloniale handel openstelden voor Schotland. Volgens de Encyclopedia Britannicahad Smith "ongetwijfeld" "gedetailleerde informatie over handel en zaken" verworven die "een gevoel voor de echte wereld gaf aan The Wealth of Nations".

Tot nu toe hebben we alleen een efficiënte verzameling van ijverige huisindustrieën. Wat ontbreekt is een even efficiënt medium om waarde uit te wisselen - geld. Aangezien een "slager zelden zijn rundvlees of zijn schapenvlees naar de bakker brengt", beseft hij dat het "natuurlijker en meer voor de hand liggend is [...] om [...] waarde te schatten aan de hand van de hoeveelheid geld, het goed waarvoor hij ze onmiddellijk inruilt."

Hier wordt gewaarschuwd dat elke echte geldsoort in waarde kan schommelen, net als elk ander goed, en dat het enige doel ervan is de waarde van arbeid zo dicht mogelijk te benaderen. Arbeid wordt omschreven als "de ultieme en echte standaard waarmee de waarde van alle goederen [kan] worden geschat en vergeleken." Geld is slechts de nominale prijs van arbeid, die de enige echte prijs van dingen is.

U zou dit nu kunnen oefenen door de tijd en arbeid te berekenen die het gewenste artikel van u vraagt om het te verkrijgen, in plaats van de waarde van het artikel toe te schrijven aan niets meer dan de catalogusprijs. Er zijn, zoals altijd, meerdere ruilmiddelen. In zijn poging om de vergelijkende waarde van verschillende vormen van geld aan te scherpen, komt Smith overigens tot een ontnuchterende waarschuwing voor toekomstige generaties:

"Ik geloof dat in elk land van de wereld de gierigheid en onrechtvaardigheid van vorsten en soevereine staten, die het vertrouwen van hun onderdanen misbruiken, de werkelijke hoeveelheid metaal, die oorspronkelijk in hun munten zat, geleidelijk hebben verminderd."

Het gaat er vooral om een maatstaf te verschaffen waarmee mensen met verschillende ruilmiddelen een universeel begrepen prijs kunnen plakken op de productie van hun arbeid. The Wealth of Nations verduidelijkt de historische ernst van dit schijnbaar droge onderwerp door grondig de voorbeelden in de geschiedenis uit te leggen waarbij arbeid de nominale prijs van geld werd, waaraan alle andere dingen werden afgemeten. De juiste rol van geld is precies het tegenovergestelde.

StoryShot #5: Los de prijs van je werk op tot wat het inhoudt.

"Ieder individu tracht zijn kapitaal zo in te zetten dat de opbrengst ervan van de grootste waarde is."

Verschillende factoren bepalen daadwerkelijk de waarde van een bepaalde arbeid:

• Als de ene soort arbeid zwaarder is dan de andere, dan zal die superieure hardheid in de prijs ervan worden verdisconteerd. Het feit dat anderen het niet willen doen creëert natuurlijk druk voor marktkopers om ofwel de hogere prijs te accepteren ofwel het zonder de dienst te stellen.

• De waardering die men heeft voor zijn talenten zal hem er van nature toe brengen zijn arbeid te waarderen naar de handigheid en vindingrijkheid die ermee gepaard gaan - de tijd en moeite die men zich heeft getroost om deze zeldzame vaardigheden te verwerven, zullen worden verrekend in de arbeidskosten wanneer ze eenmaal zijn verworven.

• Naast arbeid kan men dan een aanzienlijke voorraad van de opbrengst van arbeid verwerven, die kan worden beschouwd als "slechts een andere naam voor het loon van een bepaald soort arbeid". Dat soort arbeid is het inspecteren en sturen van waardevolle goederen, ook wel kapitaal genoemd. Dit soort waarde wordt geregeld door andere principes dan de arbeid zelf, en de maatstaf ervan is de winst die is verkregen door inspanningen waarin die voorraad is geïnvesteerd.

Aangezien het enige soort "handelswaar" dat zowel gecontroleerd kan worden als niet van zijn plaats kan worden gehaald eiland is, wordt het een "eigenaardige" vorm van handelswaar genoemd. Hoe dan ook, de controle over dit "eigenaardige goed" resulteert in weer een andere naam voor loon, het loon van de huur.

Het "loon" van de huur wordt betaald door degenen met kapitaalvoorraad, omdat kapitaal afhankelijk is van land om voorraden en arbeiders te gebruiken voor zijn winst, en als die voorraad niet wordt gebruikt op land dat de eigenaar van de voorraad controleert, kan degene die dat land controleert gemakkelijk huur verwerven van de aandeelhouder of de voorraad nutteloos maken.

Hoe je arbeid ook wordt gemeten, het is noodzakelijk om de werkelijke, inherente waarde ervan vast te stellen door deze te vergelijken met dezelfde waarde waarvoor ze kan worden geruild. Dit geldt ongeacht of uw arbeid wordt gemeten in loon, aandelen of huur (door respectievelijk arbeiders, kapitaaldirecteuren en grondbezitters).

StoryShot #6: Laat kapitaal vrij stromen

Wanneer mensen vrij zijn om zich onbeperkt te verplaatsen, willen degenen die kapitaal bezitten dit natuurlijk daar inzetten waar het de meeste winst oplevert. Als echter te veel kapitaalbezitters dit op dezelfde plaats doen, ontstaat er een stortvloed van kapitaal in één gebied. Dit resulteert in een devaluatie van dat kapitaal, dat veel overvloediger en dus gemakkelijker te verkrijgen is.

Op dat moment hebben diezelfde kapitaalbezitters een hernieuwd verlangen om dat gebied te verlaten en nieuwe plaatsen te zoeken waar hun kapitaal tegen een hogere waarde kan functioneren. Deze elasticiteit is een natuurlijk aspect van een markt, waar de mensen die de markt doen functioneren vrij zijn om te kiezen waar zij hun arbeid en andere bezittingen investeren.

Elke verstoring van deze elasticiteit vermindert het vermogen van kapitaal om de regionale handel productief te stimuleren, waardoor het moeilijk wordt om productief te zijn en een regressieve economische kracht ontstaat. In plaats van te groeien en uit te breiden naar nieuwe gebieden waar de handel gespecialiseerde arbeid laat gedijen, vertraagt de handel. Dan wordt zelfs de meest gespecialiseerde arbeid beperkt in dezelfde mate waarin de markt waarop die arbeid zich wil toeleggen haar mogelijkheden om loon te verdienen beperkt.

In plaats van arbeid in staat te stellen zich te specialiseren, moedigt stilstaand kapitaal arbeid aan om naar het kapitaal toe te stromen, waardoor het vermogen van gespecialiseerde arbeiders om de tijd die onnodig tussen taken wordt verspild tot een minimum wordt beperkt (zie nogmaals het tweede van de drie punten in takeaway #2). De waarde van arbeid hangt af van de marktwinsten die ontstaan wanneer kapitaal stroomt, en eigenaars van kapitaal zijn afhankelijk van arbeiders die hun handigheid en vaardigheid op peil kunnen houden, wat bijna onmogelijk is wanneer zij onder druk worden gezet om minder economisch lonende mogelijkheden voor hun meest geschoolde beroepen te vinden.

Zelfs degenen die de huren innen staan uiteindelijk onder druk om de eigenaars van kapitaal weer te stimuleren als deze dynamiek lang genoeg aanhoudt - maar alleen als de vrije toegang tot de markten niet wordt belemmerd.

StoryShot #7: Zorg voor de juiste reikwijdte van de overheid

Hoewel Adam Smith in de meeste opzichten geloofde in een extreem beperkte overheid, waren er verschillende belangrijke gebieden waarin hij geloofde dat de overheid essentiële functies had - maar alleen door haar bevoegdheden zorgvuldig af te wegen om te voorkomen dat zij haar eigen rol zou overschrijden.

De rollen die in The Wealth of Nations werden bepleit waren eenvoudigweg:

1. De bevolking opvoeden in de basisvaardigheden lezen, schrijven en tellen;
2. Zorg voor nationale bescherming;
3. Zorg voor gerechtigheid.

Er wordt gepleit voor een zodanige structurering van de rechterlijke functie dat de rechterlijke macht niet meer macht heeft dan nodig is om haar functies uit te oefenen, of zelfs voor de toewijzing van die macht aan een afzonderlijk onderdeel van de regering dat geen of een zo beperkt mogelijke financiële prikkel heeft om de rechterlijke macht voor zijn belangen te controleren.

In The Wealth of Nations wordt ook gesproken over het instellen van belastingen voor infrastructuur, waarbij alleen degenen die direct gebruik maken van de voorzieningen deze belastingen betalen, en het dus aan de meest lokale overheden wordt overgelaten om deze uit te voeren.

StoryShot #8: Handhaaf open handel, zelfs eenzijdig

De logica van unilaterale handel is dat regeringen die zich houden aan een beleid van onbelemmerde internationale handel, daarvan zullen profiteren, zelfs als andere regeringen proberen de handel met hen te beperken. Als de snelst mogelijke markten op de hele planeet leren dat zij grote betrouwbare mogelijkheden hebben in het land met een open handelsbeleid, zal dit een enorme hoeveelheid economische beloningen opleveren voor dat land met het open beleid.

Zelfs indien een groot deel van de landen van de wereld op de een of andere manier zou worden verhinderd om van deze mogelijkheden gebruik te maken, is het onwaarschijnlijk, zo niet onmogelijk, om alle landen ervan te weerhouden handel te drijven. Wat er ook gebeurt, het open handelsbeleid zal waardevolle internationale economische activiteiten stimuleren.

Samenvatting en bespreking van The Wealth Of Nations...

Zoals de meeste lezers uitdrukken bij het lezen van Wealth of Nations, is het een veel spannender en inspirerender boek dan waar de meesten op rekenen als ze besluiten een ongelooflijk dicht economieboek te lezen. Toch hebben talloze figuren in de wereldgeschiedenis en door de tijd heen zich voortdurend tot Adam Smiths tijdloze klassieker gewend om hun reis naar rijkdom te begeleiden.

Uit de verdeling van arbeid om deze zo efficiënt mogelijk te gebruiken, blijkt dat de waarde van die arbeid zichzelf in stand houdt door de kracht van toenemende uitwisseling. Wanneer die markt een algemeen erkende standaard van echt geld heeft, kan de waarde van arbeid nauwkeuriger worden vastgesteld. Omringende markten zullen floreren als kapitaal vrij mag bewegen, wat een natuurlijk verschijnsel is zolang de handel niet voortdurend wordt beperkt. Als een land zijn regering kan beletten de bloei van zijn markten te beperken, is het goed gepositioneerd om open handel te drijven die zijn mondiale partners kan stimuleren, net zoals het succes van lokale markten zich op natuurlijke wijze kan verspreiden naar andere plaatsen als het kapitaal niet wordt beperkt.

Tenminste, dat is de synthese van de lessen in dit geweldige literaire werk, of zoals sommigen het zien, een kaart naar succes. Als je deze korte spoedcursus in een van de belangrijkste economische boeken uit de geschiedenis leuk vond, geef dan hieronder commentaar of deel het om te laten zien dat je het belangrijk vindt.