Podsumowanie i infografika Homo Deus | Yuval Noah Harari
Odkryj przyszłość ludzkości w "Homo Deus" Yuvala Noah Harari, podsumowaniu, w którym technologia i biologia łączą się - czy jesteś gotowy, aby stać się bogiem własnego przeznaczenia? 🤖🌟🚀
96% respondentów w badaniu Pew Research mówią, że wierzą, że jakoś ewoluowaliśmy. Świat ewoluuje szybciej niż kiedykolwiek wcześniej.
W Homo Deus, Yuval Noah Harari podejmuje szerokie spojrzenie na przyszłość ludzkości. Czytaj dalej, aby poznać dziesięć kluczowych wniosków z Homo Deus autorstwa Yuvala Noah Harari.
Wstęp
W Homo Deus, Yuval Noah Harari stawia sobie za cel zbadanie przyszłości ludzkości i naszych możliwych kolejnych kroków jako gatunku. Analizuje również nasze powiązania z ewolucją.
Czyni to poprzez przyjrzenie się naszym przeszłym i obecnym trajektoriom, a następnie wywnioskowanie, dokąd możemy zmierzać. Choć proponuje nam kilka potencjalnych przyszłości, nie ma wątpliwości, że jedyną rzeczą, której możemy być pewni, jest zmiana - i to duża.
Perspektywa Yuvala Noah Harari'ego
Dzięki Homo Deus dr Harari prowokuje do głębokich przemyśleń i rozważań nad naszą historią. Rzuca też światło na przyszłość naszego społeczeństwa. Jeśli czytaliście Sapiens - Yuval Noah HarariWiecie, że pisarstwo autora skupia się na jego studiach nad analizami historycznymi i faktami.
Dr Yuval Noah Harari jest profesorem na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. Profesor Harari specjalizuje się w historii wojskowości i średniowiecza. Jest również filozofem i autorem bestsellerów.
Homo Deus Streszczenie.
W książce Homo Deus dr Harari analizuje przeszłe i przyszłe podejścia do ewolucji. Bada, co się dzieje, gdy mitologia łączy się z najnowocześniejszą technologią. Zajmuje się również nadchodzącymi zagrożeniami liberalizmu.
Doktor spekuluje również na temat większego kosmicznego planu. W spekulacjach przedstawia spojrzenie na przyszłość i technologię. W przyszłości religia Dataizmu zastąpi tradycyjne wierzenia, tworząc Home Deus.
Homo Deus znaczenie.
"Homo" to łacińskie określenie człowieka, a "Deus" to łacińskie określenie Boga. Homo Deus zajmuje się zdolnościami nabytymi przez ludzi w trakcie istnienia. Obejmuje również naszą ewolucję jako dominującego gatunku.
W Homo Deus dr Harari opisuje nasze obecne możliwości i osiągnięcia. Spekuluje również o swojej wizji społeczeństwa w przyszłości. W swoim tekście porusza kwestie filozoficzne, takie jak indywidualizm, humanizm, transhumanizm czy śmiertelność.
StoryShot #1: Największe problemy ludzkości
Na przestrzeni dziejów społeczeństwo miało trzy główne obawy. Do tych obaw należą:
- Epidemia
- Głód
- Wojna
Ludzie nieustannie modlili się do swoich bogów o te sprawy. Stworzyli również systemy społeczne i narzędzia, aby poradzić sobie z tymi problemami. Mimo to, ludzie nadal giną z powodu tych samych problemów.
Wielu proroków i intelektualistów twierdzi, że te trzy problemy są częścią Bożego planu dla ludzkości. Co więcej, twierdzą, że nie znikną.
W miarę jak społeczeństwo wchodzi w trzecie tysiąclecie, staliśmy się lepsi w kontrolowaniu tych zagrożeń. Nie wyeliminowaliśmy ich, ale stały się łatwiejsze do opanowania.
Nasze obawy w ostatnich latach
Wzrost gospodarczy, technologiczny i polityczny zapewnił ludzkości siatkę bezpieczeństwa w ciągu ostatniego stulecia. Uchronił nas przed ubóstwem.
W niektórych częściach świata głód nadal istnieje. Jest to jednak rzadkość.
Najczęściej głód występuje z powodu złej polityki, a nie sił natury. W rzeczywistości, przejadanie się jest znacznie większym problemem społecznym niż głód. Naukowcy przewidują, że do 2030 roku ponad połowa światowej populacji będzie miała nadwagę.
W ciągu ostatniego stulecia staliśmy się też bardziej podatni na choroby zakaźne. Mimo to, plagi drastycznie zmalały z powodu poprawy medycyny i higieny.
StoryShot #2: Wrogowie ekosystemu
Społeczeństwo od lat 70-tych staje się coraz bardziej świadome problemów ekologicznych. Od tego czasu populacje dzikich zwierząt spadły o 50%.
Wiele osób uważa, że zwierzęta domowe mają się lepiej niż te żyjące na wolności. Niemniej jednak czeka je ten sam los niezależnie od tego, czy żyją w środowisku domowym, czy naturalnym.
Społeczeństwo przejęło kontrolę nad udomowionymi zwierzętami. Czyniąc to, zlekceważyli ich podstawowe potrzeby i uczucia.
Ssaki nie mogą żyć tylko dzięki pożywieniu. Potrzebują również emocjonalnego zaangażowania.
Wtedy i teraz
Mieszkańcy starożytnych Chin, Egiptu i Rzymu posiadali jedynie podstawową wiedzę na tematy naukowe. Te przedmioty to chemia, biologia, epidemiologia i zoologia. Z tego powodu ich zdolność do zarządzania zwierzętami i chorobami miała ograniczenia.
Teraz współczesna nauka ujawniła jego tajemnice. Antybiotyki, klimatyzacja, pestycydy i szczepionki zmieniły nasze relacje z ekosystemem. Teraz ludzkość może wypełnić klatki zwierzętami gospodarskimi, aby produkować mięso i mleko.
Ostatnio jednak ludzie zaczęli ponownie rozważać nasze relacje ze zwierzętami. W rezultacie sposób, w jaki angażujemy się w relacje ze zwierzętami, spotkał się ze znaczną krytyką. Krytycy uważają, że ubój zwierząt jest tym samym, co wykorzystywanie i zabijanie ludzi przez maszyny, ponieważ mają oni mniejszą wartość.
Na tym etapie społeczeństwo ma mniej powodów do zmartwień, jeśli chodzi o katastrofy naturalne. Jednak samo społeczeństwo jest namacalnym zagrożeniem.
Z czasem ludzie zmienili ekosystem w nieodwracalny sposób. Pozostawione po sobie szkody są gorsze niż uderzenie, które wymazało dinozaury.
StoryShot #3: Iluzja życia wiecznego
Jako Homo sapiens nie ma wątpliwości, że jesteśmy najsilniejszym i najmądrzejszym gatunkiem na świecie. Przewyższamy wszystkie gatunki, a nasze życie jest cenniejsze niż życie zwierząt.
Jako ludzie lubimy przekonywać samych siebie, że mamy wyjątkową iskrę. Innymi słowy, mamy jakąś nadrzędną cechę uzasadniającą uprzywilejowany status.
Tradycyjnie monoteiści wierzą, że tylko ludzie mają wieczne dusze. Nasze dusze przechodzą do odkupienia lub potępienia. Tymczasem ciało ulega rozkładowi.
Jednocześnie monoteiści nie wierzą, że zwierzęta mają wieczne dusze. Po wygaśnięciu stają się niczym.
Koncepcja duszy żyje w naszych systemach ekonomicznych, prawnych i politycznych. Jednak nie ma żadnych naukowych dowodów na poparcie tego przekonania.
Nauka i dusza ludzka
Nauka kwestionuje realność ludzkiej duszy. Po pierwsze, nie ma dowodów na to, że dusze istnieją. Co więcej, koncepcja duszy jest sprzeczna z zasady ewolucji.
Tylko niewielki procent badanych Amerykanów wierzy, że ludzie ewoluowali przez naturalną selekcję i bez boskiej interwencji. Dziś w szkołach prawie nie uczy się o ewolucji. Jednak zwolennicy religii wolą, by szkoły w ogóle nie uczyły tego przedmiotu, trzymając się wyłącznie koncepcja kreacjonizmu.
Ewolucja obala koncepcję, że dusza jest wieczna. Kreacjoniści również wierzą, że dusza jest niezmienna.
Ciągła zmiana jest kluczową częścią teoria ewolucji. W związku z tym ewolucja nie może tworzyć wiecznych bytów.
StoryShot #4: Zwierzęta i Homo Sapiens
Zwierzęta żyją w dualności. Mają świadomość swoich doświadczeń i uczuć. Na przykład doświadczają takich emocji jak strach, pragnienie i radość.
Jednak ludzie mają potrójną rzeczywistość. Mają pragnienia i uczucia oraz posiadają rzeczy materialne. Życie człowieka składa się również z bogów, pieniędzy i innych elementów.
Historia i mitologia
W przeszłości rolnicy karmili tysiące miast i armii. Zachowywali mity, przekazując opowieści ustnie przez pokolenia. Często rolnicy wprowadzali własne pomysły do opowieści o swoich bogach.
Na przykład Egipcjanie uważali faraona za coś więcej niż postać boską. Faraon był prawdziwym Bogiem.
W ich umysłach prawdziwym władcą Nilu był jednak wyimaginowany faraon. Faraon ten żył w legendach rozpowszechnionych wśród Egipcjan.
Zanim pojawiło się słowo pisane, historie ludzi były tak długie, jak czyjaś zdolność zapamiętywania. Dzięki pismu możemy jednak zachować długie i złożone historie. Ta umiejętność pozwoliła na organizację całych społeczności w sposób algorytmiczny.
StoryShot #5: Zmiana postrzegania
W społeczeństwie opowieści są podstawą naszych wierzeń. Z czasem opowieści o narodach i bogach zyskały ogromną popularność. Do tego stopnia, że zaczęły dominować nad obiektywną rzeczywistością.
Ludzie skupili swoje wysiłki na gloryfikacji tych wyimaginowanych bytów z powodu ślepej wiary. Niektórzy ludzie wierzą jednak, że nauka tworzy inny rodzaj mitu. Wierzą, że wiara ludzi w naukę jest jak starożytna wiara społeczeństw w bogów.
Mimo to, nauka jest czymś więcej niż pomostem między ludźmi. W religii ludzie wierzą, że Bóg pomaga tym, którzy pomagają sobie sami. Innymi słowy, Bóg nie istnieje, ale wiara popycha ludzi do osiągania rzeczy.
I odwrotnie, nauka pomaga nawet tym, którzy sami nie chcą sobie pomóc. Może leczyć choroby, niezależnie od tego, czy ktoś w to wierzy, czy nie.
StoryShot #6: Schemat uniwersalny
Do ostatnich lat większość ludzi uważała, że istoty ludzkie są częścią uniwersalnego schematu. Wielcy bogowie i odwieczne reguły natury nadzorowały ten schemat. Istoty ludzkie nie miały na niego wpływu.
Ten schemat nadawał ludzkiemu życiu sens. Jednak ograniczał też naszą władzę. W efekcie ludzie byli jak aktorzy w opowieści.
Dialog i historia życia nadawały sens, ale ograniczały ich działanie. Jeśli zdarzyło się coś tragicznego, znajdowali pewność w tym, że wszystko dzieje się z jakiegoś powodu.
Dziś jednak współcześni ludzie negują wiarę w uniwersalny schemat. Świat nie wierzy już w predestynowany scenariusz.
StoryShot #7: Being Human
Nowoczesność przyznaje ludziom uprawnienia. Mogą oni odrzucić wspólne schematy na którym większość ludzi opiera swoje znaczenie. Mimo to, niemożliwe jest utrzymanie porządku bez znaczenia.
Współczesne systemy artystyczne, religijne i polityczne próbują znaleźć głębszy sens życia. Jednak oddalają się od kosmicznych schematów.
Nie ma nikogo, kto ograniczałby potęgę człowieczeństwa. Mimo to pozostają przekonani, że ich życie ma głęboki sens.
W ostatnich kilku wiekach humanizm nadał sens życiu pozbawionemu celu. Prowadzi wojnę z ludzkością, która odgrywa rolę Boga. Nie popiera jednak utraty wiary w Boga, lecz zyskuje wiarę w człowieka.
StoryShot #8: Wolność indywidualna
Nauka nie jest nauką o wartościach. Nie może określić, czy liberalizm ma rację, przedkładając wolność nad równość. Nauka nie może też uznać jednostki za ważniejszą od zbiorowości.
W przeciwieństwie do liberalizmu, religia operuje tym, co uważa za fakty i abstrakcyjne myślenie. Te przekonania nie wytrzymują konfrontacji z nauką.
Liberałowie bardzo cenią sobie wolność jednostki. Są pewni, że ludzie cieszą się wolną wolą.
Liberalizm zachęca ludzi do robienia tego, co sprawia, że czują się dobrze i podążania za swoją pasją. Jednak nauka mówi co innego.
Zamiast wolnej woli badacze wskazują na hormony, geny i neurony, które kierują się biologicznymi prawami. W ten sposób nauka wchodzi w konflikt z liberalizmem.
StoryShot #9: Użyteczność religii
Religie przyszłości nie będą pochodzić z jaskiń czy szkół religijnych jak w przeszłości. Kolejne religie, spekuluje dr Harari, będą pochodzić z laboratoriów badawczych.
Wkrótce mogą pojawić się naukowe religie, które staną się dominujące. Mogłyby one obiecywać odkupienie poprzez biologię i technologię.
Dziś dużą popularnością cieszy się chrześcijaństwo i islam. Jednak Dolina Krzemowa wzbudza równie duże zainteresowanie jak te religie.
Teraz naukowcy obiecują, że dzięki swoim objawieniom zaspokoją potrzeby ludzi. Ludzie mogą znaleźć pokój, życie wieczne i szczęście dzięki technologii, czyli rzeczy, których kiedyś ludzie szukali w religii.
StoryShot #10: Religia i technika
W przeciwieństwie do koncepcja minimalizmu cyfrowegoDataizm to nowa szkoła myślenia religijnego. Jest to religia danych.
Przekonanie to argumentuje, że wszechświat składa się z przepływów danych. Wartość każdego zdarzenia lub podmiotu zmienia się w zależności od tego, co przyczynia się do przetwarzania danych.
Dataizm wywodzi się z prac Karola Darwina i Alana Turinga. Utrzymuje, że matematyczne zasady mają zastosowanie do biochemicznych i elektronicznych algorytmów. W rezultacie, Dataizm usuwa wszelkie bariery pomiędzy zwierzętami, ludźmi i maszynami.
Dataizm i nasza przyszłość
Naukowcy i intelektualiści uważają, że dataizm jest szeroką teorią, która obejmuje wszystkie dyscypliny naukowe. Daje ona badaczom jednolity język i usuwa akademickie rozdźwięki.
Usuwa również granice dyscyplinarne z odkryć. Co więcej, Dataizm odwraca standardową piramidę nauki.
Ci, którzy wierzą w Dataizm, twierdzą, że społeczeństwo nie potrafi już zarządzać masowym przepływem danych. W rezultacie nie może już czerpać z nich informacji ani wiedzy.
Biologia i informatyka służą jako fundamenty Dataizmu. Jednak to biologia jest najważniejszą częścią tej dyscypliny. Przyjęcie Dataizmu przez biologię może doprowadzić do radykalnej zmiany natury życia.
Podsumowując Homo Deus
W Homo Deus, Yuval Noah Harari oferuje szczere spojrzenie na to, gdzie ludzkość może zmierzać dalej. W szczególności, Yuval Noah Harari w Homo Deus bada ideę, że społeczeństwo wkrótce stanie się gatunkiem istot niebędących już na łasce naturalnej selekcji. Zamiast tego możemy aktywnie kierować własną ewolucją poprzez inżynierię genetyczną i inne interwencje technologiczne.
Infografika
Pobierz infograficzne podsumowanie Homo Deus i setek innych bestsellerowych książek na temat Aplikacja StoryShots.
Ocena
Jak oceniasz Homo Deus na podstawie tego podsumowania?
Czego nauczyłeś się z Homo Deus? Jaki był twój ulubiony wniosek? Czy jest jakiś ważny wgląd, który przeoczyliśmy? Skomentuj poniżej lub napisz do nas na Twitterze @storyshots.
