Twaalf klassieke verhalen uit de wereld van Wall Street

Over John Brooks

John Brooks was een schrijver en vaste medewerker van De New Yorker magazine. Zijn artikelen en boeken gingen over de capriolen van de Wall Street bullmarkt van de jaren 1960. Zijn boeken Once in Golconda, The Go-Go Years en Business Adventures zijn klassiekers gebleven. Hoewel hij vooral herinnerd wordt om zijn geschriften over financiële onderwerpen, publiceerde Brooks drie romans en schreef hij boekbesprekingen voor Harper's Magazine en de New York Times Book Review.

Inleiding

Bedrijfsavonturen is een verzameling van Brooks' New Yorker essays over waarom verschillende bedrijven slaagden of faalden. Hoewel tientallen jaren geleden geschreven, zijn de geleerde lessen nu nog net zo toepasbaar als in 1969. Business Adventures is Bill Gates' favoriete zakenboek aller tijden. 

De Fluctuatie: De kleine crash in '62

"We kunnen een nieuwe speculatieve opbouw zien, gevolgd door een nieuwe crash, en zo verder tot God de mensen minder hebzuchtig maakt."

- John Brooks

De Flash Crash van 1962 is een voorbeeld van hoe het gedrag van beleggers sterk wordt beïnvloed door hun stemming. De drie dagen van deze crash brachten beursbeleggers in chaos. Maar wie die drie dagen zijn beleggingen gewoon had aangehouden, had waarschijnlijk een portefeuille gehad met een vergelijkbare waarde. Brooks beschrijft de gebeurtenissen tijdens de flash crash van 1962 om duidelijk te maken dat schommelingen vaak het gevolg zijn van willekeurige factoren.

Op 28 mei 1962 was de beurs al zes maanden aan het dalen. Deze marktpaniek werd toen overdreven doordat het centrale kantoor de aandelenkoersen te laat bijwerkte. Beleggers moesten dus 45 minuten van tevoren de prijs van een aandeel voorspellen. Door hun huidige stemming gingen ze ervan uit dat de prijs verder was gedaald. Dit leidde tot een paniekuitverkoop van aandelen, waardoor een neerwaartse spiraal ontstond die de waarde van de aandelen met 20 miljard dollar deed dalen. Een andere paniek op de markt leidde ertoe dat de markt snel terugviel naar zijn oorspronkelijke waarde. Het is algemeen bekend dat de Dow Jones Index niet onder de 500 punten kon komen. Dus toen de waarde dicht bij dat niveau kwam, begonnen beleggers paniekaankopen te doen. Binnen slechts drie dagen had de markt zich volledig hersteld. 

Na deze gebeurtenis zocht men naar rationele verklaringen voor deze korte crash. In werkelijkheid werd de crash veroorzaakt door irrationaliteit en onvoorspelbaarheid van de markt. Brooks wijst er dus op dat de enige zekerheid in de markt is dat deze zal fluctueren. 

Het lot van de Edsel: Een waarschuwend verhaal

Brooks legt uit dat leidinggevenden zelden de schuld krijgen als ze een fout maken. Leiders willen vaak graag de schuld ontkennen en dat heeft een negatief effect op hun bedrijf. Brooks gaf het voorbeeld van Ford in de jaren vijftig toen zij het moeilijk hadden door twijfelachtige beslissingen van leiders. In plaats van de schuld te aanvaarden, probeerden ze die af te schuiven. Het bedrijf had het moeilijk door het impopulaire model Edsel, dat faalde door slechte marketing en onderzoek. De auto wordt nu beschouwd als een van de grootste product mislukkingen aller tijden. Het project kostte hen 250 miljoen dollar, het meest uitgegeven aan één project, maar bood niets revolutionairs. De auto had ook verschillende technische fouten, waaronder onbetrouwbare remmen en een springerige acceleratie.

 In plaats van deze mislukkingen te accepteren als de belangrijkste reden voor het falen van de auto, gaven de directeuren de schuld aan een man genaamd Roy Brown. Hij was de man die de Edsel ontwierp. Het ontwerp had geen schuld, maar Brown werd gedegradeerd als straf. Het resultaat was een depressieve Roy Brown en een leidersteam dat nog steeds dezelfde fouten maakte. 

De federale inkomstenbelasting: haar geschiedenis en bijzonderheden

"De wet op de inkomstenbelasting in zijn geheel heeft vrijwel geen verdedigers, hoewel de meeste weldenkende studenten van het onderwerp het erover eens zijn dat het effect ervan in de halve eeuw dat hij van kracht is geweest, een enorme en gezonde herverdeling van de rijkdom is geweest."

- John Brooks

Brooks beschrijft hoe de federale inkomstenbelasting sinds 1913 is veranderd, wat heeft geleid tot een belastingsysteem waarbij de rijken minder belasting betalen dan de middenklasse. 1913 was het jaar dat de VS de federale inkomstenbelasting invoerde, omdat de inkomstenstroom van de overheid opraakte en hun uitgaven toenamen. In het begin werkte dit systeem, waarbij de rijkste burgers de grootste bijdrage leverden. Sindsdien werd deze belasting uitgebreid tot het grootste deel van de bevolking, wat onbedoeld leidde tot verschillende mazen in de wet waar de rijken gebruik van konden maken. 

De huidige belastingstructuur werkt inefficiëntie in de hand. Zo zullen freelancers vaak halverwege het jaar stoppen met het aannemen van nieuwe contracten. Dat komt omdat ze op dat moment eigenlijk beter af zijn om minder te verdienen vanwege de federale inkomstenbelasting. De toenemende complexiteit en de sterke politieke invloed van de rijken heeft belastinghervorming onmogelijk gemaakt. Dus beveelt Brooks aan om terug te keren naar het belastingstelsel van 1913.

Een redelijke hoeveelheid tijd: insiders bij Texas Gulf Sulphur

Vervolgens gaat Brooks in op de manier waarop de handel met voorkennis in de loop der tijd is veranderd. Van handel met voorkennis is sprake wanneer een persoon een markttransactie verricht op basis van voorkennis die niet algemeen beschikbaar is. Dit misdrijf werd aanvankelijk zeer zelden door de Securities and Exchange Commission gehandhaafd. Dit veranderde echter met de handel met voorkennis in de Texas Gulf Sulphur zaak van 1959. In 1959 besloten verschillende mensen die werkten bij of verbonden waren aan Texas Gulf Sulphur om zwaar te investeren in het bedrijf, omdat zij onlangs voor miljoenen dollars aan koper en zilver hadden gevonden. Cruciaal was dat het bedrijf deze vondst niet aankondigde, zodat zij aandelen konden blijven kopen voordat deze in prijs stegen. Geruchten verspreidden zich toen dat het bedrijf iets gevonden had. Toch hielden leidinggevenden persconferenties om het publiek ervan te overtuigen dat er niets was gevonden. Al die tijd bleven ze meer en meer aandelen kopen. Uiteindelijk, nadat ze zoveel aandelen hadden gekocht als ze zich konden veroorloven, maakten ze hun vondst bekend. De prijs van de aandelen schoot plotseling omhoog en de insiders verdienden miljoenen dollars.

Vroeger zouden mensen weggekomen zijn met dit illegale gedrag. Maar de Securities and Exchange Commission vond dat dit te ver ging. Dus klaagde ze het bedrijf aan voor misleiding en handel met voorkennis. Alle handelaren met voorkennis werden schuldig bevonden en dit veranderde de manier waarop Wall Street werd gereguleerd. Tegenwoordig worden mensen die betrokken zijn bij handel met voorkennis veel eerder aangeklaagd.

Xerox Xerox Xerox Xerox

Brooks schetst de invloed die Xerox had op de zakenwereld. In zekere zin was Xerox de Google van de jaren zestig. Iets "Googlen" wordt nu gezien als een zoekopdracht op internet. In de jaren 1960 werd "Xerox iets" gebruikt in plaats van het woord "kopiëren". Xerox was marktleider in de productie van de automatische kopieermachine. Maar in tegenstelling tot Google kon Xerox zijn maatschappelijke invloed niet handhaven.

Het onmiddellijke succes van Xerox was een verrassing voor iedereen, zelfs voor de oprichters. Kopiëren werd door velen in de samenleving beschouwd als duur en plagiaat. De oprichters geloofden niet eens in hun product en ontmoedigden hun vrienden en familie om in het bedrijf te investeren. Desondanks had het bedrijf binnen vijf jaar een omzet van 500 miljoen dollar. Na dit succes toonden de eigenaren hun dankbaarheid door zwaar te investeren in filantropie. Zij waren de op één na grootste donateur van de Universiteit van Rochester, de instelling waar de kopieertechnologie werd uitgevonden. Ze gaven ook 4 miljoen dollar uit aan een televisiecampagne om de VN te beschermen nadat rechtse politici de organisatie begonnen aan te vallen. Deze aanpak verlengde hun succes.

Ondanks deze successen crashte Xerox snel. Hun technologische voorsprong op hun concurrenten was afgenomen, nu andere bedrijven soortgelijke machines tegen lagere prijzen aanboden. Xerox gooide miljoenen dollars in onderzoek en ontwikkeling, maar had moeite om een ander product te vinden als pionier. Ze verloren de visie die het vroege succes van het bedrijf voedde. Het bedrijf bestaat nog steeds, maar het is niet meer de bekende naam die het had kunnen zijn.

De Geïmpacteerde Filosofen: Non-Communicatie bij GE

In het bedrijfsleven kunnen de communicatiekanalen tussen superieuren en hun werknemers onduidelijk en problematisch zijn. Brooks geeft het voorbeeld van General Electric (GE) om te wijzen op de enorme gevolgen van slechte communicatie. Eind jaren vijftig raakte GE betrokken bij grootschalige prijsafspraken. Verschillende elektronicabedrijven werkten samen om de prijzen tot 25% boven de normale prijs te drukken. GE bleek de drijvende kracht achter deze prijsafspraken te zijn en werd voor de rechter gedaagd. De opmerkelijke uitkomst was dat, hoewel enkele managers werden veroordeeld, er geen leidinggevenden werden aangeklaagd. De leidinggevenden konden alles wijten aan communicatiefouten. 

In die tijd voorzagen leidinggevenden managers van twee soorten beleid: officieel en impliciet. Het officiële beleid werd met een uitgestreken gezicht uitgelegd. Het impliciete beleid werd verteld met een knipoog. Dit impliciete beleid kon echt zijn of de leidinggevenden konden het tegenovergestelde verwachten. Een van de impliciete beleidslijnen was prijsafspraken. Dus ook al had GE een beleid tegen het bespreken van prijzen met concurrenten, sommige managers begrepen dat verkeerd. Dit is slechts één voorbeeld van hoe leidinggevenden vaak communicatieproblemen gebruiken als excuus om zich te onttrekken aan juridische verantwoordelijkheid. 

 

De laatste grote hoek: A Company Called Piggly Wiggly

"Hij die verkoopt wat niet van hem is, moet het terugkopen of naar de gevangenis gaan."

- John Brooks

In 1917 patenteerde Piggly Wiggly het concept van een zelfbedieningssupermarkt. Zij waren de eerste supermarkt die het winkelend publiek van karretjes voorzag, prijskaartjes op alle artikelen aanbracht en over kassa's beschikte. Ondanks zijn enorme invloed op de moderne supermarkten blijft Piggly Wiggly een relatief onbekende supermarkt. Brooks legt uit dat dit te wijten is aan de eigenaar, Clarence Saunders. Saunders reageerde boos toen een mislukte franchise ertoe leidde dat beleggers short gingen in zijn aandelen en ten onrechte beweerden dat het bedrijf in moeilijkheden verkeerde. Om deze beleggers een lesje te leren, probeerde Saunders de meeste aandelen terug te kopen. Hij kondigde publiekelijk aan dat hij alle bestaande aandelen van Piggly Wiggly zou kopen en, na veel lenen, slaagde hij erin 98 procent van de aandelen terug te kopen. Dit dreef de aandelenprijs op van $39 tot $124 per aandeel. De beleggers die probeerden zijn aandelen te shorten, leden enorme verliezen omdat de prijs van het aandeel steeg. 

Saunders ging uiteindelijk failliet nadat de beurs de shorters uitstel van betaling had verleend voor wat zij verschuldigd waren. Saunders kon dit niet volhouden en de aandelenkoers daalde, waardoor Saunders failliet ging na te veel schulden te hebben opgelopen.

Een tweede soort leven: David E. Lilienthal, zakenman

David Lilienthal is het voorbeeld van iemand die zowel zakelijk als ethisch gezond was. In de jaren dertig was Lilienthal ambtenaar onder president Roosevelt. Hij bleef werken als ambtenaar tot in de jaren 1950. In 1950 gaf Lilienthal eerlijk toe dat hij meer geld nodig had om voor zijn gezin te zorgen. Lilienthal had een aanzienlijke hoeveelheid respect ontwikkeld van degenen voor wie hij had gewerkt. Eenzelfde respect verdiende hij als zakenman.

Lilienthal had ervaring in de mineralenindustrie en besloot een falende Minerals and Chemical Corporation of America over te nemen. Hij slaagde erin het bedrijf tot een succes te maken en verdiende er een klein fortuin mee. Naar aanleiding van dit succes bracht Lilienthal een boek uit waarin hij betoogde dat big business van vitaal belang is voor de economie en veiligheid van de VS. Dit was controversieel en veel van zijn voormalige collega's noemden hem een verrader. Lilienthal was het daar niet mee eens en beweerde dat hij zich inzette voor zowel het publieke als het private domein. Om dit te bewijzen richtte hij in 1955 de Development and Resources Corporation op. Dit bedrijf hielp ontwikkelingslanden met grote programma's voor openbare werken. Dit toonde alleen maar aan dat je tegelijkertijd een succesvol zakenman en zorg voor de mensheid kon zijn.

Aandeelhoudersseizoen: Jaarvergaderingen en bedrijfsmacht

Brooks legt uit dat hoewel de raad van bestuur beslissingen neemt voor grote bedrijven, deze bestuurders worden gekozen door de aandeelhouders. De aandeelhouders zijn dus de mensen die de echte macht hebben in Amerika. Eens per jaar houden de aandeelhouders een jaarvergadering om het bestuur te kiezen en te stemmen over het beleid. Hoewel de aandeelhouders het voor het zeggen zouden moeten hebben, denken de directeuren daar anders over. Zij waarderen de aandeelhouders niet als hun bazen en doen er alles aan om de aandeelhouders op afstand te houden.

Brooks stelt dat aandeelhouders hun potentieel niet benutten. Er zijn voorbeelden van beleggers die de raad van bestuur voortdurend op de proef stellen, zoals Wilma Soss, die tijdens de aandeelhoudersvergadering van 1965 suggereerde dat AT&T meer vrouwen in de raad van bestuur nodig had. Maar niets is passiever en meegaander dan een kleine belegger die regelmatig dividend ontvangt. Dit betekent dat gepassioneerde individuen niet in staat zijn om de raad van bestuur ter verantwoording te roepen. Als de aandeelhouders hun macht maar wat vaker zouden uitoefenen, zou de bedrijfsleiding niet zomaar haar gang kunnen gaan.

One Free Bite: Een man, zijn kennis en zijn baan

Brooks legt uit dat je vrijheid om een betere baan te nemen niet altijd heeft bestaan. Donal Wohlgemuth is de man die dit precedent heeft geschapen. In 1962 leidde hij de technische afdeling voor ruimtepakken van het ruimtevaartbedrijf B.F. Goodrich Company. In die tijd was Goodrich marktleider en de markt gonsde tijdens de race om de landing op de maan.

Hoewel ze marktleider waren, werden ze voor het Apollo-project gepasseerd door hun belangrijkste concurrent, International Latex. Kort daarna kreeg Wohlgemuth de kans om bij International Latex te komen werken aan het Apollo-project. Naast deze fantastische kans zou hij ook meer verantwoordelijkheid en een groter salaris krijgen. Hij nam deze unieke kans aan. Toen hij zijn superieuren bij Goodrich hierover vertelde, stelden zij dat hij hun geheimen zou prijsgeven. Als hij informatie over Goodrichs ruimtepakproductie zou onthullen, zou hij een geheimhoudingsovereenkomst schenden die hij eerder had ondertekend. Dus besloot Goodrich Wohlgemuth aan te klagen.

In de rechtbank werd een baanbrekende beslissing genomen. De rechter accepteerde dat Wohlgemuth Goodrich kon schaden door hun kennis te delen. Hij kon daar niet preventief schuldig aan worden bevonden. Dus werd bepaald dat Wohlgemuth in dienst kon treden bij International Latex. Deze zaak heeft een precedent geschapen dat de rechten van werknemers heeft verbeterd.

Definitieve samenvatting en evaluatie van de bedrijfsavonturen

Bedrijfsavonturen biedt inzicht in de wereld van het bedrijfsleven. Brooks beschrijft verschillende korte anekdotes om houvast te bieden over de toestand van de markt en veelgemaakte fouten binnen bedrijven. De les blijkt dat de markt, de stemmingen van beleggers en de legitimiteit van mensen aan de top onbetrouwbaar kunnen zijn. Maar als je weet dat dit het geval is, kun je beter geïnformeerde beslissingen nemen.

Bedrijfsavonturen PDF, gratis luisterboek, infographic en geanimeerde boeksamenvatting

Reageer hieronder en laat anderen weten wat je hebt geleerd of als je andere gedachten hebt.

Nieuw bij StoryShots? Ontvang de PDF, audio en geanimeerde versies van deze samenvatting van Business Adventures en honderden andere best verkochte non-fictie boeken in onze gratis top-ranking app. Het is door Apple, Google, The Guardian en de VN genoemd als een van 's werelds beste lees- en leerapps.

Om in de details te duiken, bestel de boek of krijg het audioboek gratis.

Gerelateerde boeksamenvattingen

Elon Musk door Ashlee Vance

De Trillion Dollar Coach door Alan Eagle, Eric Schmidt, en Jonathan Rosenberg

Gedurfd door Peter Diamandis en Steven Kotler

Shoe Dog door Phil Knight

De achtbaan van de ondernemer door Darren Hardy

Autobiografie van een Yogi door Paramahansa Yogananda

Begin met het waarom door Simon Sinek

Goed tot geweldig. door James C. Collins

De rit van je leven door Robert Iger

De Sneeuwbal door Alice Schroeder

Verlichting Nu door Steven Pinker

De portefeuille van Warren Buffett door Robert G. Hagstrom

• Sla