Podsumowanie tego, co mówią wszyscy | Joe Navarro

Wprowadzenie do komunikacji niewerbalnej

• Zapisz

Twoja zdolność do interakcji z innymi zależy od tego, jak dobrze rozumiesz ich język ciała.

To podsumowanie What Every Body is Saying wyjaśnia, jak analizować różne gesty i wyrażenia w ciele. Jako jedna z najlepszych książek na temat mowy ciała, oferuje cenne wskazówki dotyczące zrozumienia ukrytego znaczenia.

Naukowcy z dziedziny psychologii społecznej od lat badają język ciała. Odkryli niezliczone sposoby dekodowania ludzkich wskazówek, od uścisków dłoni i mimiki twarzy po postawę ciała.

Możesz nauczyć się rozszyfrowywać mieszane komunikaty dzięki książce Joe Navarro "What Every Body is Saying". Czytaj dalej, aby uzyskać podsumowanie kluczowych wniosków.

Co mówi każde ciało: Wprowadzenie do komunikacji niewerbalnej

Czym jest komunikacja niewerbalna i dlaczego jest ważna w komunikacji?

Navarro definiuje komunikację niewerbalną (NVC) jako "wszystkie celowe i niezamierzone zachowania i cechy, które wysyłają wiadomości przy braku mowy lub pisma."

NVC jest ważne w komunikacji, ponieważ może ujawnić, co dana osoba myśli lub czuje, nawet jeśli próbuje to ukryć.

NVC może również wysyłać celowe komunikaty, np. gdy osoba krzyżuje ręce, aby pokazać, że nie jest otwarta na propozycje.

Jak wykorzystać NVC do odczytywania ludzi?

• Navarro przedstawia trzy sposoby wykorzystania NVC do odczytywania ludzi
• Szukaj skupisk niewerbalnych wskazówek, które ujawniają wewnętrzne stany
• Szukaj zmian w zachowaniu, które ujawniają, co dana osoba czuje
• Wykorzystanie kontekstu do interpretacji sygnałów niewerbalnych

Na przykład, jeśli widzisz, że osoba krzyżuje swoje ręce i nogi podczas rozmowy z tobą, może czuć się niekomfortowo lub obronnie. Ale jeśli jesteś w zimnym pokoju i pocierasz ich ramiona, mogą po prostu próbować się rozgrzać.

Ważne jest, aby pamiętać, że niewerbalne wskazówki wyrażać emocje. "Dlaczego" za uczuciem może zostać źle zrozumiane w naszej interpretacji. Kontekst jest kluczem do prawidłowego odczytania wskazówek niewerbalnych.

Autor Joe Navarro

Joe Navarro jest byłym agentem FBI i napisał kilka książek na temat mowy ciała i komunikacji niewerbalnej. Napisał tę książkę, aby podzielić się swoją wiedzą na ten temat i pomóc ludziom nauczyć się czytać niewerbalne wskazówki.

StoryShot #1: Komunikacja niewerbalna jest nieświadoma

Komunikacja niewerbalna to sposób, w jaki ludzie przekazują myśli i uczucia, które trudno jest kontrolować lub ukryć. Możemy lepiej zrozumieć, co ktoś myśli na dany temat, patrząc na jego niewerbalne wskazówki.

Układ limbiczny

Na stronie mózg limbiczny to region, który kontroluje reakcje emocjonalne i odgrywa ogromną rolę w mowie ciała. Układ limbiczny jest nieświadomy, więc nie zawsze jesteśmy świadomi tego, co czujemy lub komunikujemy niewerbalnie.

Mózg limbiczny zajmuje się oceną bodźców. Potrafi odróżnić sytuacje bezpieczne od zagrażających. Ma również powiązania z odruchami ciała i może powodować reakcję walki, ucieczki lub zamrożenia na stres.

Neocortex

Neocortex funkcjonuje jako "mózg myślący." Zajmuje się poznaniem wyższego rzędu, takim jak język i rozumowanie.

Kora mózgowa może w niektórych sytuacjach zastąpić układ limbiczny. Na przykład, jeśli widzisz węża i twój układ limbiczny wyzwala reakcję strachu, twoja neocortex może powstrzymać cię przed ucieczką lub krzykiem.

Neocortex może również pomóc Ci kontrolować Twoją komunikację niewerbalną. Na przykład, jeśli denerwujesz się przed prezentacją, Twoja neokora mózgowa może pomóc Ci kontrolować język ciała i zaprezentować się pewnie.

StoryShot #2: Nasze ciała reagują na różne sytuacje za pomocą reakcji walki, ucieczki lub zamrożenia

Kiedy jesteśmy pod wpływem stresu, nasze ciało może reagują na kilka sposobów. Trzy najczęstsze reakcje to walka, ucieczka lub zamrożenie.

Reakcja na walkę

Kiedy czujemy się osaczeni lub zagrożeni, nasze ciało może przygotować się do fizycznej konfrontacji. Możemy zobaczyć tę reakcję w agresywnym lub konfrontacyjnym zachowaniu.

Niewerbalne wskazówki dla reakcji walki objawiają się jako zajmowanie większej przestrzeni. Ktoś w reakcji walki może sprawić, że wyglądają bardziej widoczne z szerokiej postawy i puffed klatki piersiowej.

Reakcja na lot

Kiedy czujemy się zagrożeni, nasze ciało może również przygotować się do ucieczki z sytuacji. Możemy zaobserwować tę reakcję w postaci zachowań unikających lub chęci ucieczki.

Reakcja ucieczki objawia się jako próba fizycznego oddalenia się od tego, co powoduje stres. Możemy wyrazić dyskomfort poprzez zakrycie oczu, odwrócenie się lub skierowanie stóp z dala od źródła niepokoju.

Reakcja na zamrożenie

Stres lub strach mogą również spowodować, że nasze ciało wejdzie w stan bezruchu. Możemy widzieć tę reakcję w bezradności lub w niemożności poruszania się.

Osoby w reakcji zamrożenia nieświadomie starają się być bardziej drobne i niezauważalne. Mogą pozostać bardzo nieruchomo, trzymać ręce blisko ciała lub garbić się, aby wydawać się mniejszymi.

StoryShot #3: Używamy zachowań uspokajających do samouspokojenia

Wyrażamy komfort lub dyskomfort poprzez nasze niewerbalne sygnały. Kiedy czujemy się zestresowani, możemy angażować się w zachowania uspokajające, aby się uspokoić.

Zachowania pacyfikacyjne to wszelkie działania, które podejmujemy, aby pocieszyć się w stresie. Zachowania te są zazwyczaj nieświadome i często wyrażane poprzez wskazówki kinezyczne lub proksemiczne.

Do częstych zachowań pacyfikacyjnych należą:

• Dotykanie naszej twarzy lub włosów
• Pocierając nasze dłonie o siebie
• Zaciskamy pięści
• Kołysanie tam i z powrotem
• Pocieranie czubków naszych nóg w pozycji siedzącej

Oznaki komfortu

Przyjmujemy zrelaksowaną postawę, która zajmuje mniej miejsca, gdy jest wygodna. Możemy również zauważyć oznaki komfortu na twarzach ludzi, takie jak złagodzenie rysów lub szczery uśmiech.

Komfort jest często wyrażany poprzez wskazówki proksemiczne, takie jak zbliżenie się do kogoś lub nawiązanie kontaktu wzrokowego. Możemy również zauważyć, że ludzie dotykają się w sposób pocieszający, np. głaszczą włosy lub pocierają dłonie.

Oznaki dyskomfortu

Dyskomfort jest często wyrażany poprzez wskazówki proksemiczne, takie jak odsunięcie się od kogoś lub przerwanie kontaktu wzrokowego. Możemy również zaobserwować, że ludzie dotykają się w celu samouspokojenia, np. zaciskają pięści lub pocierają czubki swoich nóg.

StoryShot #4: Zajmujemy przestrzeń, kiedy jesteśmy pewni siebie, a robimy się mali, kiedy jesteśmy niepewni siebie

Zrozumienie niewerbalnych wskazówek dotyczących pewności siebie, niepewności, dominacji i szacunku jest potężnym narzędziem, które należy mieć w miejscu pracy. 

Confidence 

Pewność siebie jest często wyrażana poprzez wskazówki kinezyczne, takie jak zajmowanie miejsca i nawiązywanie kontaktu wzrokowego. Możemy również zobaczyć osoby stojące lub siedzące z dobrą postawą, trzymające podbródek w górze i mówiące wyraźnym głosem.

Zajmowanie większej przestrzeni to domaganie się terytorium i pokazywanie innym, że dobrze czujemy się w naszym otoczeniu. Możemy to robić rozkładając ręce i nogi, stojąc prosto lub zajmując jak najwięcej miejsca w pozycji siedzącej.

Niebezpieczeństwo

Niepewność jest często wyrażana poprzez wskazówki kinezyczne, takie jak robienie się małym, unikanie kontaktu wzrokowego i garbienie się. 

Próba wydawania się bardziej minorowym sprawia, że mniej rzucamy się w oczy i rzadziej jesteśmy zauważani. Możemy też zobaczyć osoby mówiące drżącym głosem lub dotykające się nerwowo.

Dominacja 

Dominacja jest często wyrażana poprzez wskazówki kinezyczne, takie jak zajmowanie miejsca i nawiązywanie kontaktu wzrokowego. Możemy również zobaczyć ludzi mówiących głośno, przerywających innym i gestykulujących w sposób ekspansywny.

Ustępstwo czy szacunek

Obojętność jest często wyrażana poprzez wskazówki kinezyczne, takie jak robienie się małym, unikanie kontaktu wzrokowego i mówienie cicho. Możemy również zauważyć, że ludzie nerwowo się dotykają lub odwracają wzrok.

Kiedy chcemy okazać szacunek lub uległość, sprawiamy wrażenie mniejszych i zajmujemy mniej miejsca. Może to polegać na pochylaniu się, trzymaniu rąk blisko ciała lub unikaniu kontaktu wzrokowego. Możemy również unikać używania głębokich lub głośnych tonów głosu.

StoryShot #5: Używamy przestrzeni osobistej, aby kontrolować nasze interakcje z innymi

Każdy z nas ma niewidzialną bańkę przestrzeni osobistej, której używamy do kontrolowania naszych interakcji z innymi. Zazwyczaj mamy różne poziomy komfortu dla różnych typów interakcji. 

Na przykład, możemy pozwolić bliskim przyjaciołom i członkom rodziny wejść do naszej osobistej przestrzeni, ale obcych trzymać na dystans.

Istnieją cztery różne strefy przestrzeni osobistej:

Strefa intymna

Jest to strefa najbliższa naszemu ciału i jest zarezerwowana dla bliskich przyjaciół i rodziny. Zazwyczaj dopuszczamy ludzi do tej strefy tylko wtedy, gdy jesteśmy przytulani, całowani lub angażowani w jakąś inną formę kontaktu fizycznego.

Strefa osobista

Ta strefa przeznaczona jest dla interakcji z bliskimi przyjaciółmi, rodziną i znajomymi. Zazwyczaj wpuszczamy ludzi do tej strefy, gdy podajemy sobie rękę, rozmawiamy lub stoimy blisko siebie.

Strefa społeczna

Strefa ta przeznaczona jest do interakcji z osobami, których dobrze nie znamy, takimi jak współpracownicy, koledzy z klasy, znajomi. Zazwyczaj wpuszczamy ludzi do tej strefy, gdy stoimy lub siedzimy obok siebie.

Strefa publiczna

Jest to najdalsza strefa od naszego ciała i jest zarezerwowana dla obcych. Zazwyczaj wpuszczamy ludzi do tej strefy tylko wtedy, gdy wygłaszamy mowę lub prezentację.

Wiedza o tym, jak korzystać z przestrzeni osobistej może pomóc nam kontrolować nasze interakcje z innymi i upewnić się, że czujemy się komfortowo z poziomem intymności.

StoryShot #5: Świecimy się, gdy jesteśmy podekscytowani, a denerwujemy się, gdy jesteśmy zdenerwowani

Szczęście lub zdenerwowanie okazujemy podobnym rodzajem energii. Szczęście można by opisać jako "poszerzanie", natomiast zdenerwowanie jako "zwężanie".

Szczęście i ekscytacja

Szczęście i podekscytowanie wyrażamy poprzez "rozświetlanie" naszych twarzy. Nasze oczy mogą się rozszerzyć, a my możemy się uśmiechać lub śmiać. Możemy również przechylić głowę na bok, odsłaniając szyję.

Podniecenie i zainteresowanie wyrażamy nogami, odbijając je w górę i w dół lub kołysząc je z boku na bok.

Nerwowość i niepokój

Wyrażamy zdenerwowanie i niepokój poprzez zachowania fidgetingowe. Komunikujemy strach i niepokój poprzez wskazówki kinezyczne, takie jak wiercenie się, szuranie przedmiotami, stukanie stopami czy krzyżowanie rąk. 

Fidgeting to każdy powtarzający się ruch, który wykonujemy, gdy czujemy się niekomfortowo. Powszechne zachowania związane z fidgetingiem obejmują:

• Stukanie stopą lub palcami
• Dotykając naszej twarzy
• Zabawa z naszymi włosami
• Siedzimy w fotelu.
• Skubanie ubrań, włosów, skóry lub paznokci
• Unikanie kontaktu wzrokowego

Lęk objawia się jako mieszanka samouspokojenia i próby fizycznego odseparowania się od źródła stresu.

Bezinteresowność i nuda

Wyrażamy brak zainteresowania i znudzenie poprzez tak zwaną "spoczywającą suczą twarz". Jest to sytuacja, w której mamy neutralny lub pusty wyraz twarzy. Możemy również unikać kontaktu wzrokowego, odchylania się w fotelu lub krzyżowania rąk.

Informowanie o zaangażowaniu i zainteresowaniu

Zaangażowanie i zainteresowanie wyrażamy poprzez tak zwane "aktywne słuchanie". To wtedy nawiązujemy kontakt wzrokowy, kiwamy głową i dajemy słowne wskazówki, które pokazują, że zwracamy uwagę. Możemy również pochylić się lub odzwierciedlić język ciała osoby, z którą rozmawiamy.

StoryShot #6: Okazujemy agresję za pomocą natrętnej mowy ciała

Złość jest podstawową emocją, która jest wyrażana poprzez agresywny język ciała. Ten język ciała może zastraszyć, przestraszyć lub zranić innych. Bądź świadomy tych sygnałów, aby uniknąć eskalacji sytuacji.

Gniew i agresję wyrażamy poprzez tak zwane "twarde spojrzenie". Jest to sytuacja, w której patrzymy na kogoś z intensywnym, wrogim wyrazem twarzy. Możemy również zaciskać pięści, zgrzytać zębami lub podnosić głos.

Przestrzeń osobista

Używamy również agresywnego języka ciała, aby naruszyć czyjąś przestrzeń osobistą. Może to polegać na staniu zbyt blisko, dotykaniu bez pozwolenia lub śledzeniu kogoś wzrokiem.

Zastraszanie

Kiedy chcemy kogoś zastraszyć, możemy sprawić, że będziemy wydawać się więksi poprzez wypchnięcie klatki piersiowej, zaciśnięcie ramion i uniesienie brwi. Możemy również patrzeć na tę osobę i mówić głębokim, dudniącym głosem.

StoryShot #7: Zdobywamy zaufanie poprzez odzwierciedlanie mowy ciała innych osób

Rapport to bliska relacja między dwiema lub więcej osobami. Charakteryzuje się zaufaniem, zrozumieniem i szacunkiem. Rapport z innymi zdobywamy poprzez odzwierciedlanie ich języka ciała.

Mirroring to sytuacja, w której nieświadomie dopasowujemy się do języka ciała osoby, z którą rozmawiamy. Może to obejmować dopasowanie postawy, gestów lub mimiki twarzy.

Inne sposoby, w jakie budujemy rapport lub wyrażamy zainteresowanie, znajdują się na poniższej liście:

• Kontakt wzrokowy
• Kiwanie głową
• Uśmiechnięty
• Dopasowanie się do ich tempa oddychania
• Mówienie podobnym tonem lub głosem

Dopasowanie się do języka ciała innych osób to sposób na zbudowanie rapportu i stworzenie połączenia. To sposób na pokazanie, że jesteśmy zainteresowani tym, co mają do powiedzenia i rozumiemy ich.

StoryShot #8: Okazujemy niezgodę wyrażając, że jesteśmy "zamknięci"

Pokazujemy niezgodę poprzez to, co jest znane jako "zamknięty język ciała". Dzieje się tak, gdy mamy skrzyżowane ręce, skrzyżowane nogi lub dotykamy naszych twarzy. Możemy również unikać kontaktu wzrokowego i mieć zamkniętą postawę.

Niezgodę komunikujemy poprzez wskazówki niewerbalne, takie jak:

• Krzyżujemy ręce
• Dotykając naszej twarzy
• Kręcąc głową
• Wzdychając
• Przewracamy oczami
• Unikanie kontaktu wzrokowego

Kiedy chcemy pokazać, że nie zgadzamy się z kimś, możemy użyć tych wskazówek, aby przekazać nasze uczucia. Istotne jest, aby być świadomym tych wskazówek, aby uniknąć eskalacji.

Końcowe podsumowanie i przegląd What Every Body is Saying

Zapamiętanie bardziej subtelnych wskazówek niewerbalnych może zająć trochę czasu, ale twoja intuicja zwykle będzie miała rację. Przeanalizujmy:

StoryShot #1: Komunikacja niewerbalna jest nieświadoma

Nieustannie komunikujemy się poprzez język ciała, nawet gdy nie jesteśmy tego świadomi. Nasz język ciała może ujawnić nasze prawdziwe uczucia i intencje.

StoryShot #2: Nasze ciała reagują na różne sytuacje za pomocą reakcji walki, ucieczki lub zamrożenia

Kiedy czujemy się zagrożeni, nasze ciała mogą reagować reakcją "walki, ucieczki lub zamrożenia". Jest to reakcja ewolucyjna, która pomaga nam przetrwać w niebezpiecznych sytuacjach.

StoryShot #4: Zajmujemy przestrzeń, kiedy jesteśmy pewni siebie, a robimy się mali, kiedy jesteśmy niepewni siebie

Nasz język ciała może zdradzać naszą pewność siebie lub niepewność. Kiedy czujemy się pewni siebie, zajmujemy więcej miejsca i mamy otwartą postawę. Kiedy czujemy się niepewnie, robimy się mali i mamy zamkniętą postawę.

StoryShot #5: Używamy przestrzeni osobistej, aby kontrolować nasze interakcje z innymi

Używamy przestrzeni osobistej, aby kontrolować nasze interakcje z innymi. Możemy naruszyć czyjąś przestrzeń osobistą, aby ją zastraszyć lub odsunąć się od kogoś, aby pokazać, że nie jesteśmy zainteresowani.

StoryShot #5: Świecimy się, gdy jesteśmy podekscytowani, a denerwujemy się, gdy jesteśmy zdenerwowani

Używamy języka ciała, aby wyrazić nasze emocje. Kiedy jesteśmy podekscytowani, możemy się uśmiechać lub śmiać. Kiedy jesteśmy zdenerwowani, możemy się wiercić lub dotykać twarzy.

StoryShot #6: Okazujemy agresję za pomocą natrętnej mowy ciała

Możemy używać agresywnego języka ciała, aby naruszyć czyjąś przestrzeń osobistą. Może to polegać na staniu zbyt blisko, dotykaniu bez pozwolenia lub śledzeniu kogoś wzrokiem.

StoryShot #7: Zdobywamy zaufanie poprzez odzwierciedlanie mowy ciała innych osób

Odzwierciedlanie polega na dopasowaniu języka ciała osoby, z którą rozmawiamy. Może to oznaczać dopasowanie postawy, gestów lub wyrazu twarzy.

StoryShot #8: Okazujemy niezgodę wyrażając, że jesteśmy "zamknięci"

Pokazujemy niezgodę poprzez to, co jest znane jako "zamknięty język ciała". Dzieje się tak, gdy mamy skrzyżowane ręce, skrzyżowane nogi lub dotykamy naszych twarzy. Możemy również unikać kontaktu wzrokowego i mieć zamkniętą postawę.

Kiedy chcemy pokazać, że się z kimś nie zgadzamy, możemy użyć tych wskazówek, aby przekazać nasze uczucia. Bądź świadomy tych wskazówek, aby uniknąć eskalacji.

Zrozumienie komunikacji niewerbalnej

Komunikacja niewerbalna to skuteczny sposób budowania porozumienia, okazywania zainteresowania i wyrażania niezgody. Zwracaj uwagę na niewerbalne sygnały innych osób i bądź świadomy własnego języka ciała.

Z praktyką, można użyć komunikacji niewerbalnej, aby poprawić swoje interakcje z innymi. Teraz możesz zobaczyć, co mówi każde ciało!

Następnym razem, gdy będziesz w rozmowie, sprawdź, czy potrafisz zidentyfikować, co czuje druga osoba tylko na podstawie jej języka ciała. Możesz być zaskoczony tym, jak bardzo jesteś dokładny.

Ocena

Oceniamy What Every Body is Saying na 3,9/5.

Jak oceniasz książkę Joe Navarro?

---

Czego nauczyłeś się z tej książki? Jaki był twój ulubiony wniosek? Czy jest jakiś ważny wgląd, który przeoczyliśmy? Skomentuj poniżej lub napisz do nas na Twitterze @storyshots.

Streszczenia książek powiązanych

Inteligencja Emocjonalna 2.0 Daniel Goleman

Kluczowe rozmowy Kerry Patterson, Joseph Grenny, Ron McMillan, Al Switzler, Stephen R. Covey