Inhoud Toon

Het leven wordt druk. Heeft De Autobiografie van Martin Luther King stof heeft verzameld op uw boekenplank? Neem in plaats daarvan nu enkele van de belangrijkste ideeën op.

We zijn nog maar aan het oppervlak. Als je het boek nog niet hebt, bestel dan de boek of de gratis luisterboek op Amazon voor de sappige details.

Martin Luther King, Jr. (geboren Michael King, Jr.; 15 januari 1929 - 4 april 1968) was een Amerikaanse dominee, activist, humanitair, en leider in de Afro-Amerikaanse Burgerrechtenbeweging. Hij was vooral bekend vanwege het verbeteren van de burgerrechten door middel van geweldloze burgerlijke ongehoorzaamheid, gebaseerd op zijn christelijke overtuigingen. Omdat hij zowel doctor als dominee was, wordt King soms de Reverend Doctor Martin Luther King Jr. genoemd (afkorting: de Rev. Dr. King), of gewoon Dr. King. Hij is ook bekend onder zijn initialen MLK.

King werkte hard om mensen duidelijk te maken dat niet alleen zwarten, maar alle rassen altijd gelijk behandeld moeten worden als blanken. Hij gaf toespraken om Afrikaanse Amerikanen aan te moedigen te protesteren zonder geweld te gebruiken.

Onder leiding van Dr. King en anderen gebruikten veel Afrikaanse Amerikanen geweldloze, vreedzame strategieën om voor hun burgerrechten te vechten. Deze strategieën omvatten sit-ins, boycots en protestmarsen. Vaak werden zij aangevallen door blanke politieagenten of mensen die niet wilden dat Afro-Amerikanen meer rechten kregen. Maar hoe erg ze ook werden aangevallen, Dr. King en zijn volgelingen vochten nooit terug.

King hielp ook bij het organiseren van de March on Washington in 1963, waar hij zijn "I Have a Dream"-toespraak hield. Het jaar daarop won hij de Nobelprijs voor de Vrede.

King vocht voor gelijke rechten vanaf het begin van de Montgomery Bus Boycott in 1955 totdat hij in april 1968 werd vermoord door James Earl Ray.

Vroeg leven

Martin Luther King werd geboren in Atlanta, Georgia, op 15 januari 1929. Hoewel de naam "Michael" op zijn geboorteakte stond, werd zijn naam later veranderd in Martin Luther ter ere van de Duitse hervormer Martin Luther.

Toen King opgroeide was alles in Georgia gesegregeerd, 70 jaar nadat de Confederatie was verslagen en zwarten later werden gescheiden van blanken. Dit betekende dat zwarte en blanke mensen niet naar dezelfde scholen mochten gaan, dezelfde openbare toiletten mochten gebruiken, in dezelfde restaurants mochten eten, bij dezelfde waterfonteinen mochten drinken en zelfs niet naar dezelfde ziekenhuizen mochten gaan. Alles was gescheiden. Maar de blanke ziekenhuizen, scholen en andere plaatsen waren meestal veel beter dan de plaatsen waar zwarte mensen naartoe mochten.

Toen King 6 jaar oud was, werd hij voor het eerst gediscrimineerd (slechter behandeld dan een blanke omdat hij zwart was). Hij werd naar een volledig zwarte school gestuurd en een blanke vriend werd naar een volledig blanke school gestuurd.

Eens, toen hij 14 was, won King een wedstrijd met een toespraak over burgerrechten. Toen hij met een bus terug naar huis ging, werd hij gedwongen zijn zitplaats op te geven en te staan tijdens de busrit, zodat een blanke kon gaan zitten. In die tijd werden blanken als belangrijker gezien dan zwarten. Als een blanke een stoel wilde, kon die persoon de stoel van een willekeurige Afro-Amerikaan afpakken. King zei later dat het opgeven van zijn plaats hem "de boosste in mijn leven ooit" maakte.

Onderwijs

King ging naar gesegregeerde scholen in Georgia en beëindigde de middelbare school op 15-jarige leeftijd. Hij ging naar het Morehouse College in Georgia, waar zijn vader en grootvader naartoe waren gegaan. Na zijn afstuderen in 1948 besloot King dat hij niet bepaald het type was om zich bij de Baptistenkerk aan te sluiten. Hij wist niet zeker wat voor carrière hij wilde. Hij dacht erover dokter of advocaat te worden. Hij besloot geen van beide te doen, en sloot zich aan bij de Baptisten Kerk.

King ging naar een seminarie in Pennsylvania om dominee te worden. Tijdens zijn studie daar leerde King over de geweldloze methoden die Mahatma Gandhi gebruikte tegen het Britse Rijk in India. King was ervan overtuigd dat deze geweldloze methoden de burgerrechtenbeweging zouden helpen.

Uiteindelijk behaalde King in 1955 een doctoraat aan de Boston University's School of Theology.

Burgerrechten werk

Montgomery Bus Boycott

King begon zijn burgerrechtenactivisme in 1955. In die tijd leidde hij een protest tegen de manier waarop zwarte mensen werden gesegregeerd in bussen. Ze moesten achterin de bus zitten, gescheiden van blanken. Hij vertelde zijn aanhangers, en de mensen die tegen gelijke rechten waren, dat mensen alleen vreedzame manieren mochten gebruiken om het probleem op te lossen.

King werd gekozen tot voorzitter van de Montgomery Improvement Association (MIA), die tijdens de boycot werd opgericht. Rosa Parks zei later: "Dr. King werd deels gekozen omdat hij relatief nieuw was in de gemeenschap en dus geen vijanden had." King werd uiteindelijk een belangrijk leider van de boycot, werd beroemd in het hele land en maakte veel vijanden.

King werd gearresteerd voor het starten van een boycot. Hij kreeg een boete van $500, plus nog eens $500 aan gerechtskosten. Zijn huis werd in brand gestoken. Ook anderen die betrokken waren bij MIA werden bedreigd. Maar in december 1956 was de segregatie in de bussen van Montgomery beëindigd. Mensen konden gaan zitten waar ze wilden in de bussen.

Na de busboycot begonnen King en Ralph Abernathy de Southern Christian Leadership Conference (SCLC). De groep besloot dat ze alleen geweldloosheid zouden gebruiken. Het motto was: "Niet één haar van één hoofd van één persoon mag worden geschaad." De SCLC koos King als voorzitter.

March on Washington

In 1963 hielp King bij het plannen van de March on Washington for Jobs and Freedom. Dit was het grootste protest voor mensenrechten in de geschiedenis van de Verenigde Staten. Op 28 augustus 1963 marcheerden ongeveer 250.000 mensen van het Washington Monument naar het Lincoln Memorial. Daarna luisterden ze naar burgerrechtenleiders die spraken. King was de laatste spreker. Zijn toespraak, genaamd "I Have a Dream", werd een van de beroemdste toespraken uit de geschiedenis over burgerrechten. King sprak over zijn droom dat op een dag blanke en zwarte mensen gelijk zouden zijn.

Datzelfde jaar nam de Amerikaanse regering de Civil Rights Act aan. Deze wet maakte vele vormen van discriminatie van zwarte mensen illegaal. De March on Washington maakte de regering van de VS duidelijk dat ze actie moesten ondernemen op het gebied van burgerrechten, en het hielp om de Civil Rights Act aangenomen te krijgen.

Nobelprijs

In 1964 kreeg King de Nobelprijs voor de Vrede. Bij de overhandiging van de prijs zei de voorzitter van het Nobelcomité:

Nu de mensheid [de atoombom heeft], is de tijd gekomen om onze wapens en bewapening opzij te leggen en te luisteren naar de boodschap die Martin Luther King ons heeft gegeven[:] "De keuze is geweldloosheid of niet-bestaan."....

[King] is de eerste persoon in de westerse wereld die ons heeft laten zien dat een strijd zonder geweld gevoerd kan worden. Hij is de eerste die de boodschap van broederlijke liefde in de loop van zijn strijd tot werkelijkheid heeft gemaakt, en hij heeft deze boodschap gebracht aan alle mensen, aan alle naties en rassen.

Stemrecht

King en vele anderen begonnen toen te werken aan het probleem van racisme bij het stemmen. In die tijd hadden veel van de zuidelijke staten wetten die het voor Afro-Amerikanen heel moeilijk of onmogelijk maakten om te stemmen. Ze lieten Afro-Amerikanen bijvoorbeeld extra belasting betalen, leesproeven afleggen of proeven over de Grondwet afleggen. Blanken hoefden deze dingen niet te doen.

In 1963 en 1964 probeerden burgerrechtengroepen in Selma, Alabama, Afro-Amerikanen te laten stemmen, maar dat lukte niet. In die tijd waren 99% van de mensen die in Selma stemden blank. De overheidsmedewerkers die kiezers aanmeldden waren echter allemaal blank. Ze weigerden Afro-Amerikanen aan te melden. In januari 1965 vroegen deze burgerrechtengroepen King en de SCLC om hulp. Samen begonnen ze te werken aan stemrecht. Echter, de volgende maand werd een Afro-Amerikaanse man genaamd Jimmie Lee Jackson neergeschoten door een politieagent tijdens een vreedzame mars. Jackson stierf. Veel Afro-Amerikaanse mensen waren erg boos.

De SCLC besloot een mars te organiseren van Selma naar Montgomery. Door 54 mijl (87 kilometer) naar de hoofdstad van de staat te lopen, hoopten de activisten te laten zien hoe graag Afro-Amerikanen wilden stemmen. Ze wilden ook laten zien dat ze zich niet door racisme of geweld zouden laten tegenhouden om gelijke rechten te krijgen.

De eerste mars was op 7 maart 1965. Politieagenten, en mensen die zij hadden uitgekozen om hen te helpen, vielen de demonstranten aan met knuppels en traangas. Ze dreigden de demonstranten van de Edmund Pettus Bridge te gooien. Zeventien demonstranten moesten naar het ziekenhuis en 50 anderen raakten gewond. Deze dag werd Bloody Sunday genoemd. Foto's en films van het slaan van de demonstranten werden over de hele wereld getoond, in kranten en op televisie. Het zien hiervan zorgde ervoor dat meer mensen de burgerrechtenactivisten steunden. Mensen kwamen uit de hele Verenigde Staten om met de activisten mee te marcheren. Eén van hen, James Reeb, werd aangevallen door blanken omdat hij de burgerrechten steunde. Hij stierf op 11 maart 1965.

Uiteindelijk besloot president Lyndon B. Johnson soldaten van het Amerikaanse leger en de Alabama National Guard te sturen om de demonstranten te beschermen. Van 21 tot 25 maart liepen de demonstranten over de "Jefferson Davis Highway" van Selma naar Montgomery. Onder leiding van King en andere leiders trokken 25.000 mensen op 25 maart Montgomery binnen. Hij gaf een toespraak genaamd "How Long? Niet lang" in het Alabama State Capitol. Hij vertelde de demonstranten dat het niet lang meer zou duren voordat ze gelijke rechten zouden krijgen, "omdat de boog van het morele universum lang is, maar hij buigt naar rechtvaardigheid."

Op 6 augustus 1965 nam de Verenigde Staten de Voting Rights Act aan. Deze wet maakte het illegaal om iemand niet te laten stemmen vanwege zijn ras.

Later werk

Hierna bleef King vechten tegen armoede en de oorlog in Vietnam.

Moord

King had vijanden gemaakt door zich in te zetten voor burgerrechten en zo'n machtig leider te worden. De Ku Klux Klan deed wat ze konden om King's reputatie te schaden, vooral in het Zuiden. Het Federal Bureau of Investigation (FBI) hield King nauwlettend in de gaten. Ze luisterden zijn telefoons af, zijn huis en de telefoons en huizen van zijn vrienden.

Op 4 april 1968 was King in Memphis, Tennessee. Hij was van plan een protestmars te leiden ter ondersteuning van vuilnismannen die aan het staken waren. Om 18.01 uur werd King neergeschoten terwijl hij op het balkon van zijn motelkamer stond. De kogel ging door zijn rechterwang en ging langs zijn nek. Het sneed de grootste aders en slagaders in King's nek open voordat het stopte in zijn schouder.

King werd met spoed naar het St. Joseph's ziekenhuis gebracht. Zijn hart was gestopt. Artsen daar sneden zijn borstkas open en probeerden zijn hart weer te laten pompen. Ze konden King's leven echter niet redden. Hij stierf om 19.05 uur.

King's dood leidde tot rellen in vele steden.

In maart 1969 werd James Earl Ray schuldig bevonden aan de moord op King. Hij werd veroordeeld tot 99 jaar gevangenisstraf. Ray stierf in 1998.

Wat vond je van deze samenvatting? Waar ben je het wel of niet mee eens? Reageer hieronder of tweet ons @storyshots.

Heeft deze samenvatting uw interesse gewekt? Een diepe duik in het boek of krijg het audioboek GRATIS.

Nieuw bij StoryShots? Ontvang het audioboek en geanimeerde samenvattingen van The Autobiography of Martin Luther King en honderden andere bestsellers in onze gratis top-ranking app. Het is vermeld door Apple, de VN en The Guardian.