Samenvatting en bespreking van lawaai | Daniel Kahneman
Een fout in het menselijk oordeel
Het leven wordt druk. Heeft Lawaai: Een fout in het menselijk oordeel op uw leeslijst stond? Leer nu de belangrijkste inzichten.
We zijn nog maar aan het oppervlak. Als u Daniel Kahneman's populaire boek over psychologie, management en leiderschap nog niet heeft, bestel het dan... hier of krijg het audioboek voor gratis op Amazon voor de sappige details.
Inleiding
Wanneer mensen beslissingen nemen, kunnen ze zelden fouten vermijden. Veel daarvan zijn toe te schrijven aan onze vooroordelen, of we ons dat nu realiseren of niet. Er is echter nog een factor die meespeelt wanneer we oordelen vormen - ruis.
Lawaai dwingt twee artsen tot verschillende beslissingen wanneer zij dezelfde patiënt onderzoeken. Ruis zorgt ervoor dat twee onafhankelijke rechters of zelfs dezelfde rechter bij verschillende gelegenheden verschillende vonnissen uitspreken voor hetzelfde misdrijf. Ruis begeleidt interviewers wanneer zij met sollicitanten praten. Door ruis krijgen we verschillende resultaten in situaties waarin ze identiek moeten zijn.
Lawaai: Een fout in het menselijk oordeel is een poging om lawaai te definiëren, de bron ervan bloot te leggen en de manieren waarop het onze beslissingen beïnvloedt. Het boek stelt ook een geluidsaudit voor die gebaseerd is op het meten van de mate van variabiliteit. Daarnaast geeft het praktische adviezen voor het verminderen van lawaai met behulp van besluitvormingshygiënische technieken.
Over Daniel Kahneman, Olivier Sibony, en Cass R. Sunstein
Daniel Kahneman is een Amerikaans-Israëlische psycholoog, pionier van de gedragseconomie en Nobelprijswinnaar van 2002. Het tijdschrift Foreign Policy erkende Kahneman in 2011 als een van de beste denkers ter wereld en The Economist noemde hem in 2015 een van de meest invloedrijke economen. Kahneman is emeritus hoogleraar aan de Woodrow Wilson School van Princeton University en oprichter van het adviesbureau TGG Group. Zijn boek Thinking, Fast and Slow (2011) over cognitieve vertekeningen en fouten in beslissingen werd een New York Times Bestseller.
Olivier Sibony is business consultant en professor strategie met een Ph.D. van de Université des Sciences et Lettres de Paris. Na 25 jaar als senior partner bij McKinsey & Company te hebben gewerkt, is hij momenteel Affiliate Professor of Strategy aan de HEC Paris en Associate Fellow aan de Saïd Business School, Oxford University. Sibony is co-auteur van talrijke publicaties zoals Harvard Business Review, alsook van een boek over besluitvormingsvallen Je staat op het punt een verschrikkelijke fout te maken!
Cass R. Sunstein is hoogleraar aan de Robert Walmsley University van de Harvard Law School en directeur van het Program on Behavioral Economics and Public Policy. Voorheen was hij administrateur van het White House Office of Information and Regulatory Affairs onder president Obama. Van 2016 tot 2017 was hij een van de leden van de Defence Innovation Board van het Amerikaanse ministerie van Defensie. Cass Sunstein is auteur van vele boeken, artikelen en zelfs wetsherzieningen. Twee van zijn publicaties - De wereld volgens Star Wars en Aanmoedigen - zijn veelgeprezen New York Times bestsellers.
StoryShot #1: Ruis vs Vertekening
Het eerste hoofdstuk van Lawaai: Een fout in het menselijk oordeel beschrijft de verschillen tussen ruis en vertekening. Ruis is ongewenste variabiliteit in het professionele oordeel. Met andere woorden, het staat voor onvoldoende consistentie in de besluitvorming. Vooringenomenheid daarentegen is eerder de neiging van een individu om in vergelijkbare situaties dezelfde besluitvormingspatronen te hanteren. Vooringenomenheid heeft consistentie maar is niet in staat tot het juiste resultaat te komen. Ondanks grote verschillen tussen deze twee begrippen staan beide voor beoordelingsfouten.
De auteurs leggen een schokkende waarheid bloot - organisaties, of ze nu publiek of privaat zijn, zijn onderhevig aan lawaai. Uit een studie over 1,5 miljoen rechtszaken blijkt dat lawaai vaak van invloed is op de beslissingen van rechters. Rechters zijn geneigd hardere vonnissen uit te spreken op dagen na verlies van het plaatselijke voetbalteam. In dezelfde geest worden ze milder als hun team wint. Het blijkt dat de vonnissen voor dezelfde misdrijven sterk uiteenlopen. Verschillen kunnen worden waargenomen in de beslissingen van dezelfde rechter, maar ook in de beslissingen van verschillende rechters in vergelijkbare zaken.
Een voorbeeld van ruis in de particuliere sector kan worden gezien in de manier waarop verzekeringsmaatschappijen premietarieven vaststellen. Wanneer verzekeraars risico's beoordelen voor dezelfde groep gevallen, schommelen de tarieven die zij voorstellen binnen een dramatische marge. Sommige deskundigen meenden dat $9500 een redelijk tarief zou zijn, terwijl de ramingen van anderen $16.700 aangaven - dat is een verschil van 55%!
StoryShot #2: Geluidsaudit
IIndien u dezelfde verzekeringsmaatschappij vraagt naar verschillen in de schatting van de premie, zullen zij zeggen dat de variabiliteit ongeveer 10% zal bedragen. Dit cijfer klinkt redelijk. De feitelijke discrepantie bedroeg echter 55%. De auteurs noemen de mogelijkheid om variabiliteit te meten een geluidscontrole.
Nogmaals, als je een rechter vraagt of hij/zij dezelfde beslissing verwacht van een andere ervaren rechter, dan zal het antwoord zijn "vrijwel hetzelfde". In werkelijkheid zijn de verschillen veel groter dan mensen verwachten.
De auteurs onderkennen twee soorten ruis. Incidenteel lawaai ontstaat wanneer factoren zoals de prestaties van een voetbalteam of een deel van de dag de beslissingen van een persoon of een groep bij verschillende gelegenheden beïnvloeden. Een geluidsaudit kan dit type herkennen en helpen aanpakken. Een ander type - systeemruis - beschrijft ongewenste variaties die optreden wanneer een groep deskundigen dezelfde gebeurtenissen individueel probeert te beoordelen. Dit type ruis is moeilijker aan te pakken. Het vereist meer "besluitvormingshygiëne", d.w.z. methoden om de ruis te verminderen.
StoryShot #3: Geluidshygiëne
De auteurs vergelijken beslissingshygiëne met gewone hygiëne. Als je je handen wast, zie je niet meteen de voordelen. Je bent je niet bewust van de kiemen die je wegwerkt en de problemen die ze kunnen veroorzaken. Toch beschermt handen wassen je tegen negatieve gevolgen. Op dezelfde manier beschermt besluithygiëne je tegen externe krachten die variabiliteit in je beslissingen brengen.
Beslissingshygiëne toepassen, Lawaai: Een fout in het menselijk oordeel stelt voor een zaak in kleine eenheden op te splitsen en deze onafhankelijk te behandelen. Wij kunnen het effect van het ontbinden van besluiten zien aan de hand van het voorbeeld van een bedrijfsfusie.
Normaal gesproken delegeert de raad van bestuur bankiers of leidinggevenden om een presentatie voor te bereiden over de voor- en nadelen van een fusie. In deze casestudy vroeg de CEO aan geselecteerde senior executives om hun mening te geven over verschillende aspecten van de fusie. Elk team moest één uniek aspect beoordelen (bijvoorbeeld de financiële voordelen, de kwaliteit van het personeel, enz.) De teams wisten niet met welke beoordelingen hun collega's kwamen. Daarom werd hun oordeel niet beïnvloed door de mening van anderen. Op dit punt introduceren de auteurs een andere term - buitensporige coherentie - die ruis beschrijft die optreedt wanneer wij onbewust de beslissingen van anderen steunen in plaats van onze eigen onafhankelijke beslissingen te nemen.
Naast het zo onafhankelijk mogelijk maken van beslissingen, benadrukt het boek het belang van het uitstellen van globale evaluaties tot het einde. Als mensen vroegtijdig beslissingen nemen, zijn ze geneigd op hun intuïtie te vertrouwen. Als we onszelf echter meer tijd geven om feiten af te wegen, zijn we in staat de willekeur van op intuïtie gebaseerde beslissingen uit te schakelen.
Een andere manier om ruis te verminderen is de invoering van algoritmen en regels die de besluitvorming sturen. Toch hebben zelfs de strengste en duidelijkste regels hun nadelen. De manier waarop wij informatie aan algoritmen presenteren kan een aanzienlijke mate van ruis en vooringenomenheid bevatten.
StoryShot #4: Ruisoptimalisatie
De auteurs erkennen dat optimalisering van het lawaai een prijs heeft. Deze prijs omvat niet alleen het financiële aspect, maar ook andere middelen zoals tijd. Het boek illustreert ruisoveroptimalisatie met een verhaal over een bedrijf dat een jaarlijkse personeelsbeoordeling invoerde. Het creëerde een feedbackvragenlijst die zo ingewikkeld was (11 dimensies en 46 beoordelingen) dat het beoordelingsproces een ramp werd.
Alvorens ruisonderdrukkingstechnieken toe te passen, moeten de voor- en nadelen ervan worden afgewogen. We accepteren een zekere mate van ruis als we een opstel van een vijfdeklasser beoordelen. Maar als het gaat om de sollicitatie van een laatstejaarsstudent, moeten we streven naar minder ruis. De verantwoordelijkheid is immers veel groter wanneer het lot van een kandidaat op het spel staat. Dus, om een beslissing eerlijk te laten verlopen, heeft een universiteit misschien vijf onafhankelijke mensen nodig die tien criteria gebruiken om een aanvraag te beoordelen, in plaats van één persoon die afgaat op zijn/haar indrukken.
Hoewel de auteurs erkennen dat sommige regels nodig zijn, beseffen zij dat deze een verlies van waardigheid met zich mee kunnen brengen. Dat gebeurt wanneer individuen worden behandeld als nummers. De voormalige CEO van General Electric had een regel om jaarlijks de minst presterende werknemers te ontslaan. Sommigen van hen deden hun werk nog steeds goed, maar ze konden het ontslag niet vermijden. Het boek beschrijft deze situatie als het forceren van een regel. Hoewel relatieve schalen en beoordelingen nuttig zijn, kunnen bedrijven er niet uitsluitend op vertrouwen. Zij moeten een evenwicht vinden tussen relatieve en individuele beoordelingen.
Perfecte eerlijkheid is een illusie. Soms moeten we wat ruis accepteren om vooruitgang te boeken. Op algoritmen gebaseerde digitale lichaamsscans om melanoom op te sporen zijn geweldig, maar in veel gevallen gaan we liever naar een briljante arts. Toch is een arts die gebruik maakt van algoritmen om te oordelen nog beter.
Samenvatting en recensie van The Noise: A Flaw in Human Judgment
Als we onderhevig zijn aan ruis, zijn onze beslissingen als een loterij - we weten nooit welke kant ze op zullen gaan. Zelfs als we erin slagen ons te ontdoen van vooroordelen, blijven verschillende subjectieve factoren de uitkomsten beïnvloeden. Het wordt nog erger wanneer ruis binnensluipt in belangrijke instellingen. Wij verwachten dat medische, voogdij-, forensische en rechterlijke beslissingen eerlijk en consistent zijn, maar ze zijn schokkend variabel.
Lawaai: Een fout in het menselijk oordeel opent onze ogen voor de aard van variabelen. Inzien dat er krachten zijn die de balans ten gunste of ten nadele van iets kunnen doen doorslaan is de eerste stap naar vermindering van lawaai. Het is niet altijd mogelijk om ruisvrije praktijken te creëren. Maar met een goede besluitvormingshygiëne kunnen wij een aanzienlijke consistentie in onze oordelen bereiken. Het ligt in onze handen om onze beslissingen geloofwaardiger en nauwkeuriger te maken.
Beoordeling
We beoordelen dit boek met 3,7/5.
Wat vind je van Lawaai?
PDF, gratis luisterboek, infographic en geanimeerde samenvatting van het boek
Dit was het topje van de ijsberg. Om in de details te duiken en te ondersteunen Daniel Kahnemanbestel het hier of krijg het audioboek voor gratis.
Vond je het leuk wat je hier leerde? Deel om te laten zien dat u om ons geeft en laat het ons weten door contact op te nemen met onze support.
Nieuw bij StoryShots? Ontvang de PDF, audioboek en geanimeerde versies van deze samenvatting van Het lawaai: Een fout in het menselijk oordeel en honderden andere best verkochte non-fictie boeken in onze gratis top-ranking app. Het is door Apple, The Guardian, de VN en Google genoemd als een van 's werelds beste lees- en leerapps.
Gerelateerde boeksamenvattingen
- Snel en langzaam denken door Daniel Kahneman
- Denk nog eens na. door Adam Grant
- Predictably Irrational door Dan Ariely
- De codebreker door Walter Isaacson
- Hoe niet fout te zijn door Jordan Ellenberg
