een zwart-witte omslag met witte tekst
| |

Sex At Dawn Boek Samenvatting en Analyse | Christopher Ryan en Cacilda Jethá

Synopsis

Sex at Dawn veroorzaakte in 2010 veel opschudding toen het uitkwam, met baanbrekende standpunten die de status quo in twijfel trokken. Sekscolumnist Dan Savage noemde het het belangrijkste boek sinds Kinsey. De beroemde cognitieve psycholoog Steven Pinker noemde het echter een werk van pseudowetenschap. 

Christopher Ryan en Cacilda Jethá onderzoeken de evolutie van monogamie bij de mens en stellen dat monogamie iets moderns is. Historisch gezien zou het gebruikelijk zijn geweest dat mensen meerdere seksuele partners hadden, wat aanvaardbaar werd geacht. Het boek baseert zijn argumenten op het idee dat we vóór de landbouw in op zichzelf staande groepen jagers-verzamelaars leefden. Vervolgens leidde de landbouw tot een hogere bevolkingsdichtheid en meer jaloezie en sociale ongelijkheid. Deze groepen zouden kleine gemeenschappen zijn geweest, bestaande uit 15 tot 30 mensen.

 

Over Christopher Ryan en Cacilda Jethá

Een man en vrouw, Christopher Ryan en Cacilda Jethá, hebben hun achtergrond in respectievelijk psychologie en psychiatrie. 

Christopher Ryan is een Amerikaanse auteur die zijn proefschrift schreef over de prehistorische wortels van de menselijke seksualiteit. Dit proefschrift, begeleid door de humanistische psycholoog Stanley Krippner, legde de basis voor Sex at Dawn. Sindsdien heeft Ryan bijdragen geleverd aan Psychology Today, een populaire podcast genaamd Tangentially Speaking gehost, en een TED talk gegeven genaamd Are we designed to be sexual omnivores?

Cacilda Jethá is een praktiserend psychiater, geboren in Mozambique, die gespecialiseerd is in psycho-seksuele stoornissen en relatietherapie. Ze heeft veldonderzoek gedaan naar seksualiteit voor de Wereldgezondheidsorganisatie en is co-auteur van een blog, samen met Christopher, voor Psychology Today.

Waar het allemaal begon

"In plaats van een plausibele verklaring voor hoe we geworden zijn zoals we zijn, wordt het standaardverhaal ontmaskerd als een hedendaagse moralistische vooringenomenheid, verpakt om er als wetenschap uit te zien en vervolgens geprojecteerd op het verre scherm van de prehistorie, waarbij het heden wordt gerationaliseerd terwijl het verleden wordt verdoezeld. Yabba dabba doo."

- Christopher Ryan

Onze vooroordelen beperken ons begrip van seksuele relaties uit het verleden

Het boek begint met een beschouwing van de auteurs over onze evolutionaire lijn en hoe onze seksuele relaties en paringssystemen historisch gezien verschilden. Het boek legt uit hoe zowel onderzoekers als het grote publiek zich schuldig maken aan "Flintstonisering", waarbij zij moderne ideeën en constructies toepassen op samenlevingen uit het verleden. Dit modernisme heeft ertoe geleid dat de meerderheid van de mensen aanneemt dat onze soort overwegend monogaam is, altijd is geweest en altijd zal blijven. 

De realiteit van seksuele relaties in het verleden

De auteurs leggen uit dat wij vóór de ontwikkeling van de landbouw in egalitaire jager-verzamelaarsgroepen leefden. Binnen deze groepen werd seksuele interactie op dezelfde manier bekeken als alle andere middelen, zoals kinderverzorging, voedsel en bescherming. In die tijd bestond het idee van een paarbanden via het huwelijk, monogame relaties en een kerngezin nog niet. Dit zijn constructies die zijn ontstaan na de ontwikkeling van landbouwpraktijken en de modernisering van beschavingen. 

Dit zijn slechts enkele van de voorbeelden die de auteurs geven die erop wijzen dat wij een niet-monogame geschiedenis hebben gehad:

  • Menselijk seksueel dimorfisme
  • Vrouwelijke copulatieve vocalisatie
  • Grootte van de testikels
  • Onze moderne honger naar seksuele nieuwigheid

Moderne jagersgroepen kunnen ons inzicht in onze oude jagerspraktijken informeren.

De auteurs leggen uit hoe bepaalde gedragingen binnen moderne jagers-voorjagersgroepen in overeenstemming zijn met de verwachtingen van onze historische seksuele praktijken. Ten eerste was de selectie van mannen niet onderworpen aan concurrentie binnen de groep, omdat seks niet schaars was. In plaats daarvan werd in die tijd sperma verhandeld. Sperma was in die tijd belangrijker voor het vaderschap dan seksuele selectie. Binnen moderne jager-voorjager groepen wordt dit partijdig vaderschap genoemd.

Onze naaste evolutionaire voorouders zijn niet monogaam

"Seks voor het plezier met verschillende partners is daarom meer "menselijk" dan dierlijk. Strikt reproductieve, eenmalige seks is meer "dierlijk" dan menselijk. Met andere woorden, een buitensporig geile aap gedraagt zich "menselijk", terwijl een man of vrouw die niet geïnteresseerd is in seks meer dan één of twee keer per jaar, zich strikt genomen "als een dier gedraagt".

- Christopher Ryan

De auteurs gebruiken het voorbeeld van sociale primaten, onze naaste evolutionaire verwanten, als bewijs dat wij van nature geen monogame wezens zijn. Wij delen tot 98,4% van ons DNA met chimpansees en bonobo's. Zij wijzen erop dat monogamie bij geen enkele sociale groep primaten voorkomt, behalve bij de mens. Veel sociale gedragingen die wij bij de mens zien, komen ook voor bij onze naaste verwanten, maar monogamie lijkt een puur menselijke constructie te zijn. En, volgens de auteurs, een strikt moderne menselijke constructie. Bonobo's zijn bijvoorbeeld niet patriarchaal maar matriarchaal. Middelen worden veel gelijkmatiger verdeeld, en de vrouwtjes behouden hun invloed door vriendelijkheid en genegenheid, en vormen banden met andere mannetjes en vrouwtjes.

Bovendien zullen Bonobo's vaak seks hebben met andere mannetjes en mannetjes om conflicten op te lossen, maar ook als een manier om iemand te begroeten. Seks gaat niet over voortplanting of middelen. Een interessante vergelijking met de mens is dat de Bonobo's het enige andere dier in het dierenrijk zijn dat seks heeft tegenover elkaar. Bovendien hebben zowel Bonobo's als mensen veel vaker seks dan andere dieren; beide hebben duizenden keren seks per geboorte. Zowel Bonobo's als mensen hebben ook seks als het vrouwtje niet ovuleert. Vergelijkbare voorbeelden worden getoond bij dolfijnen en suggereren dat onze natuurlijke seksuele neigingen meer in overeenstemming zijn met de andere niet-monogame sociale dieren. 

De auteurs stellen dat onze prehistorische voorouders, net als primaten, seks gebruikten als ruilmiddel, als buffer en om de groep in evenwicht te houden. Het is mogelijk om monogamie te handhaven, maar het is niet onze natuurlijke neiging. Er is een reden waarom we allemaal een geslachtsdrift hebben die niet gebonden is aan één partner en waarom mensen er vaak niet in slagen een monogame relatie in stand te houden. Zelfs als mensen hun trouw volhouden gedurende een relatie, is het nog steeds iets waar ze voor moeten werken in plaats van dat het hun natuurlijke neiging is. 

Een samenvatting van ons moderne verhaal en waarom het niet klopt

Samenvatting van ons moderne verhaal

Het standaard moderne begrip van seksuele relaties is dat mannetjes en vrouwtjes geobsedeerd zijn door paringswaarde gebaseerd op voortplantingscapaciteiten. 

Dit betekent dat mannen zoeken naar:

  • Jeugd en vruchtbaarheid
  • Afwezigheid van eerdere seksuele ervaring
  • Waarschijnlijkheid van ontrouw

In vergelijking zoeken vrouwen:

  • Tekenen van rijkdom
  • Vooruitzichten voor toekomstige rijkdom
  • Fysieke gezondheid
  • Sociale status
  • De kans is groot dat haar partner blijft om de kinderen te beschermen en te verzorgen.

Als beide partijen aan de bovenstaande criteria voldoen, paren ze en gaan ze een monogame band aan. Ontrouw is daarna echter een mogelijkheid. De vrouwtjes letten op tekenen dat hij ontrouw overweegt, terwijl ze rond hun ovulatietijd ook zoeken naar mogelijkheden voor seksuele voortplanting met andere genetisch superieure mannen. De mannetjes letten ook op tekenen van seksuele ontrouw, maar zijn vooral geïnteresseerd in het benutten van seksuele kansen met andere vrouwen. De redenering achter deze verschillen is dat sperma relatief onbeperkt is, terwijl eieren beperkt zijn. 

Waarom het niet klopt

Hoewel de auteurs erkennen dat dit algemeen aanvaarde zaken zijn in de moderne wereld, geloven zij dat dit eerder symptomen zijn van de omgeving dan zaken die in ons als mensen zijn ingebakken. Deze huidige gedragingen worden gedreven door de accumulatie van privé-eigendom en macht. Eigendom duwde mensen in de richting van meer egoïstische handelingen, iets wat volgens de auteurs haaks staat op onze natuurlijke neigingen. Dit egoïstische gedrag werd gekenmerkt door monogamie en het huwelijk. Hoewel aantrekkingskracht een rol speelde, waren de belangrijkste redenen voor monogamie status en controle over de bezittingen die nu privébezit waren. Omdat de mannen al het boerenwerk deden, verloren de vrouwen hun baan als verzamelaar en moesten zij nu voor de kinderen zorgen. Het werd nu belangrijk voor mannen om "de kinderen die zij bezitten" te kennen, om het welvarende leven dat zij hadden opgebouwd aan hen door te geven. De enige manier om dit te verzekeren was door vrouwen die seks hadden met verschillende partners en het huwelijk publiekelijk onder de loep te nemen.

Bovendien zouden we als jager-verzamelaars van gebied naar gebied zijn getrokken; daarom was het onwaarschijnlijk dat er langdurige relaties konden ontstaan. Door de ontwikkeling van de landbouw was zwerven minder nodig en konden zich ook langdurige monogame relaties ontwikkelen.

De drang naar eigendom onderdrukt de natuurlijke seksuele drift van vrouwen

"Voor de oorlog tegen drugs, de oorlog tegen terreur of de oorlog tegen kanker, was er een oorlog tegen vrouwelijk seksueel verlangen. Het is een oorlog die al veel langer woedt dan alle andere, en zijn slachtoffers lopen inmiddels in de miljarden. Het is een oorlog die nooit gewonnen kan worden, omdat de verklaarde vijand een natuurkracht is. We kunnen net zo goed de oorlog verklaren aan de cycli van de maan."

- Christopher Ryan

Zoals eerder gezegd, benadrukten de auteurs dat toen privébezit gemeengoed werd, mannen manieren vonden om te voorkomen dat vrouwen seks hadden met verschillende partners. Eén daarvan, openbare controle, heeft er uiteindelijk toe geleid dat het seksuele genot van vrouwen eeuwenlang werd gestigmatiseerd. Tegelijk met het ontstaan van het huwelijk en het idee van een gezin werd het idee geïntroduceerd dat het libido van vrouwen lager is dan dat van mannen. De auteurs wijzen erop dat dit uiteindelijk onjuist is. Zowel mannen als vrouwen hebben gemiddeld een gelijk libido. 

Hoe de landbouw ons dieet en seksleven verpestte...

De auteurs stellen ook dat deze overgang uiteindelijk schadelijk was voor ons dieet en ons seksleven. Voorheen aten we alles wat we vonden dat eetbaar was; dit betekende dat we een grote verscheidenheid aan voedsel en voedingsstoffen hadden. De massaproductie van één ding, aangemoedigd door de ontwikkeling van de landbouw, eiste een enorme tol van onze gezondheid. 

Vervolgens stellen de auteurs dat de mens ongeveer 10.000 jaar geleden landbouwpraktijken ontwikkelde die het milieu beïnvloedden en ons in de richting dreven van modern, monogaam gedrag. Dit gedrag wordt als modern omschreven omdat 10.000 jaar een korte tijd is als we bedenken hoe lang de Homo Sapiens al bestaan. Volgens de meest recente schattingen bestaat de Homo Sapiens al 200.000 jaar. Dit zou betekenen dat wij het grootste deel van het bestaan van onze soort in niet-monogame samenlevingen hebben doorgebracht, en slechts ongeveer 6% in monogame samenlevingen. Belangrijk is ook dat dit te kort is om ons evolutionair te laten veranderen in een natuurlijke drang naar monogamie. 

Mensen zijn van nature egalitair en onzelfzuchtig

"Als je de toegang van mensen tot voedsel en onderdak niet kunt blokkeren, en je kunt niet voorkomen dat ze vertrekken, hoe kun je ze dan controleren? Het alomtegenwoordige politieke egalitarisme van foeragerende mensen is geworteld in deze simpele realiteit."

- Christopher Ryan

De typische eigenschap van de mens is egoïsme, gekoppeld aan het idee van de overleving van de sterkste. De overleving van de sterkste betekent echter niet altijd dat het sterkste individu wint, maar dat de sterkste groep wint, of dat nu een individu is of een combinatie van individuen. De auteurs betogen dat de mens onbaatzuchtiger en egalitairder is dan we onszelf toeschrijven. Vaak is delen de meest evolutionair aangepaste aanpak voor mensen, omdat het risico van beslissingen over een groep individuen wordt verdeeld in plaats van over één individu. 

Hoe ons lichaam is aangepast aan het hebben van meerdere seksuele partners

De auteurs leggen meerdere manieren uit waarop ons lichaam is geëvolueerd om meerdere seksuele partners te hebben, in plaats van slechts één. Dit zijn er enkele van.

  1. De testikels van een man worden buiten het lichaam bewaard. De reden hiervoor is dat het sperma op een optimale temperatuur wordt gehouden
  2. De vorm van de penis is voor hoge sperma precisie
  3. Luid kreunende vrouwen kunnen een oproep zijn om meer mannen aan te trekken
  4. Vrouwen doen er langer over om een orgasme te krijgen en kunnen langer seks hebben, omdat dit de potentiële partners maximaliseert

Conclusies 

De auteurs concluderen dat monogamie kan werken, maar niet de enige optie is. Zij concluderen dat het minste wat wij kunnen doen is eerlijk zijn over onze afkomst en de heersende opvatting dat wij van nature een monogaam wezen zijn, ter discussie stellen. In plaats daarvan is monogamie waarschijnlijk niet onze natuurlijke neiging, maar misschien wel de meest adaptieve aanpak voor sommigen in de moderne wereld. 

Beoordeling

Hoe zou jij Sex At Dawn beoordelen op basis van deze samenvatting?

Klik om dit boek te beoordelen!
[Totaal: 2 Gemiddeld: 3.5]

Gerelateerde boeksamenvattingen

Vergelijkbare berichten

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.