The Doors of Perception Samenvatting en bespreking | Aldous Huxley

Het leven wordt druk. Heeft De deuren van de waarneming stof heeft verzameld op uw boekenplank? Pak in plaats daarvan nu de belangrijkste ideeën op.

We zijn nog maar aan het oppervlak. Als je het boek nog niet hebt, bestel dan de boek of de gratis luisterboek op Amazon voor de sappige details.

Disclaimer: De hier verstrekte informatie is uitsluitend bedoeld voor amusementsdoeleinden. Het is geen vervanging voor professioneel medisch advies. Raadpleeg altijd uw arts en controleer uw plaatselijke wetgeving voordat u geneesmiddelen gebruikt.

Over Aldous Huxley

Aldous Huxley was een naoorlogse intellectuele elite, geboren in 1894. Hij studeerde Engelse literatuur aan de Universiteit van Oxford. Hij schreef bijna 50 boeken en werd genomineerd voor negen Nobelprijzen voor Literatuur. Huxley's eerste roman was Croom Geel (1921), een uiteenzetting over de zinloosheid van de levensstijl van veel bevoorrechte intellectuelen in de jaren twintig. Later schreef hij Antieke hooi (1923), dat een satire is op de preoccupatie van de moderne maatschappij met seks, zaken en consumentisme. Huxley was een gerespecteerd filosoof. Geïntrigeerd door hoe wij dingen waarnemen, schreef hij in 1932 Brave New World, een dystopische visie op de samenleving. Brave New World gaat over het gebruik van bewustzijnsveranderende drugs. De personages nemen een drug genaamd Soma, die hen in staat stelt te breken met de werkelijkheid. 

Huxley was een pacifist. Zijn belangstelling voor filosofische mystiek en universalisme bracht hem tot de productie van The Perennial Philosophy, dat de overeenkomsten tussen westerse en oosterse mystiek illustreert, en The Doors of Perception, dat zijn psychedelische ervaring met mescaline onderzoekt.

Inleiding

Gepubliceerd in 1954, De deuren van de waarneming gaat over Aldous Huxley's eerste psychedelische ervaring. Het boek is een verslag van zijn trip op Mescaline, de inzichten die hij ervoer en de esthetische schoonheid die hij zag. Huxley's psychedelische ervaring hielp hem psychologische en filosofische ideeën te ontwikkelen rond waarneming. Hij geloofde dat we leven in een beperkt waarnemingsveld. We moeten onze geest openstellen voor een bredere perceptuele ervaring om ons leven te verbeteren. Vanwege zijn ervaring raadde Huxley anderen Mescaline aan. 

Vergelijkbaar met Brave New World beschrijft The Doors of Perception ook hoe we ons kunnen losmaken van de normale waarneming en de wereld op unieke wijze kunnen ervaren. 

In de jaren 30 noemde Huxley Mescaline een vergif dat erger was dan Soma. Het is dus interessant om te zien hoe zijn perceptie van de drug veranderde in de 22 jaar dat hij de twee boeken schreef.

"We leven samen, we handelen op en reageren op elkaar; maar altijd en onder alle omstandigheden zijn we alleen. De martelaren gaan hand in hand de arena in; zij worden alleen gekruisigd. Omarmd proberen de geliefden wanhopig hun geïsoleerde extases samen te smelten tot een enkele zelfoverstijging; tevergeefs. Elke belichaamde geest is van nature gedoemd te lijden en te genieten in eenzaamheid. Sensaties, gevoelens, inzichten, fantasieën - dit alles is privé en, behalve via symbolen en uit de tweede hand, oncommuniceerbaar. We kunnen informatie over ervaringen uitwisselen, maar nooit de ervaringen zelf. Van familie tot natie, elke menselijke groep is een samenleving van eilanduniversums."

- Aldous Huxley

StoryShot #1: Leren over het uittreksel

Hoewel Huxley geen mystieke achtergrond had, was hij wel geïnteresseerd in hogere cognitieve toestanden. Personen als Blake, Swedenborg en Oosterse mystici beïnvloedden zijn beslissing om Mescaline te nemen. Hij wilde een hoger bewustzijn stimuleren. 

Mescaline is een wortelextract van de Mexicaanse peyote cactus. Inheemse Mexicanen eten deze wortel al duizenden jaren. Ze gebruiken het vaak in spirituele rituelen. Mescaline werkt door de productie te remmen van enzymen die de toevoer van glucose naar de hersencellen regelen. Met andere woorden, het verhoogt het bewustzijn door onze evolutionaire filters te verwijderen. Degenen die het nemen melden dat ze voor het eerst delen van de wereld zien. 

Huxley raakte voor het eerst vertrouwd met het uittreksel toen hij een artikel las van Humphry Osmond. Osmond werkte in het Weyburn Mental Hospital, waar hij onderzoek deed naar behandelingen tegen schizofrenie. Mescaline bootste de symptomen van Schizofrenie na, dus was het een groot onderdeel van zijn onderzoek. 

StoryShot #2: De effecten van Mescaline

Huxley schreef naar Humphry Osmond in 1952 en stelde zichzelf voor als proefpersoon voor de drug. In 1953 probeerde Huxley Mescaline voor het eerst uit. Hij deed dit in zijn huis in LA en nam het in het bijzijn van zijn vrouw en vriend. Deze twee metgezellen fungeerden als wetenschappelijke waarnemers en waren er om hem te steunen als hij een slechte trip had. 

Osmond maakte zich zorgen over Huxley, maar na een evaluatie vond hij hem een ideale patiënt. Hij beschreef hem zelfs als "scherpzinnig, zakelijk en to the point." 

Huxley slikte 0,4 gram Mescaline, opgelost in een half glas water. Het eerste uur van Huxley's psychedelische ervaring was niet overweldigend. Hij verwachtte met zijn ogen dicht te liggen en veelkleurige visioenen en heroïsche figuren te zien. Hij had immers een opleiding in spiritualiteit, dus hij dacht dat de ervaring gemakkelijk zou komen. Uiteindelijk troefde zijn slechte visualisatievaardigheden deze openheid af. 

"Ik ben, en zolang ik me kan herinneren, altijd een slechte visualisator geweest. Woorden, zelfs de pregnante woorden van dichters, roepen bij mij geen beelden op. Geen Hypnagogische visioenen begroeten mij op de rand van de slaap. Als ik me iets herinner, presenteert de herinnering zich niet als een levendig geziene gebeurtenis of object. Door een inspanning van de wil kan ik een niet erg levendig beeld oproepen van wat er gisteren na de middag gebeurde, van hoe de Lungarno er vroeger uitzag voordat de bruggen werden vernield, van de Bayswater Road toen de enige bussen groen en klein waren en getrokken werden door oude paarden met een snelheid van drie en een halve mijl per uur."

- Aldous Huxley

In plaats van dansende lichten en bewegende vormen te zien, zag Huxley zijn huisraad anders. Een half uur na het slikken van de drug werd Huxley zich bewust van een langzame dans van gouden lichten. Al snel zag hij rode oppervlakken zwellen en zich uitbreiden vanuit heldere knooppunten van energie. Deze knooppunten trilden en veranderden voortdurend van vorm en patroon. 

Later sloot Huxley tijdens zijn reis zijn ogen en zag een complex van grijze structuren binnen lichtblauwe bollen. Deze structuren bleven verschijnen voordat ze naar boven gleden en uit zijn waarneming verdwenen. Hij zag geen gezichten, vormen of dieren. Hij zag ook geen landschappen, uitgestrekte ruimtes of magische groei. Dus, het drama en verhaal dat hij verwachtte gebeurde nooit.

Wat Huxley ervoer was een diepe verbondenheid met een vaas bloemen. Anderhalf uur na het innemen van de pil zat Huxley in zijn studeerkamer, waar een kleine vaas met bloemen zijn eettafel sierde. Hij kon zijn ogen niet afhouden van de drie bloemen die op de vaas waren geschilderd. Hij beschreef de kleur van elk van deze bloemen met duidelijke passie: 

"Belie of Portugal rose, schelp roze met een hint aan de basis van elk bloemblaadje van een hetere, flamere tint; een grote magenta en crèmekleurige anjer; en, licht paars aan het einde van de gebroken steel, de gedurfde heraldische bloesem van een iris."

- Aldous Huxley

Bij het ontbijt en voordat hij de pil innam, merkte Huxley de levendige dissonantie van de kleuren van de vaas op. Maar hij keek nu naar een dramatisch bloemstuk waarvan alle kleuren met elkaar verbonden waren. Hij zei dat de ervaring iets was wat Adam had gezien op de ochtend van zijn schepping: het naakte bestaan.

StoryShot #3: Verder kijken dan het object

Ons verstand helpt ons relaties tussen dingen te herkennen. We meten en analyseren voortdurend de wereld om ons heen. Huxley legt uit dat Mescaline je helpt verder te kijken dan het object. Door de drug zijn plaats en afstand van objecten onbelangrijk. Bovendien wordt tijd absoluut. De tijd op Huxley's horloge voelde aan alsof het uit een andere wereld kwam. Hij had geen besef meer van het verleden of de toekomst. In plaats daarvan kende hij alleen het heden. Het gevoel was de eerste keer in zijn leven dat hij wist wat het betekende om gewoon te 'zijn'. Dit 'zijn' beschrijft de verhoogde waarnemingen die in sommige Oosterse religies voorkomen. 

De voorwerpen in zijn kamer waren niet langer afzonderlijke objecten voor hem. In plaats daarvan zaten ze allemaal aan elkaar vast, als een kunstwerk. Scherpe vormen en diagonalen staken zo ver uit dat hij alleen nog maar lichtpatronen zag. Hij zag deze voorwerpen niet langer als voorwerpen. Hij begreep niet langer dat de stoel naast hem bedoeld was om in te zitten. In plaats daarvan waardeerde hij de stoel om zijn 'zijn'. Huxley waardeerde de buisvormigheid van de poten en de gepolijste gladheid. Hij richtte zich op de aard van de voorwerpen in plaats van op het doel dat hij eraan had toegekend. 

Storyshot #4: Seeing Beyond the Self

"Maar beide behoorden tot de wereld waarvan de mescaline mij voorlopig had verlost - de wereld van de ikken, van de tijd, van morele oordelen en utilitaire overwegingen, de wereld (en het was dit aspect van het menselijk leven dat ik vooral wenste te vergeten) van zelfbevestiging, van stelligheid, van overgewaardeerde woorden en idolaat vereerde begrippen."

- Aldous Huxley

Huxley genoot echter niet altijd van de reis. Soms werd het hem teveel. Hij besefte waarom de literatuur over extase gevuld was met afschuw en angst, en hij leerde dat deze hogere toestanden overweldigend konden zijn. Onze hersenen zijn niet gewend om elk detail van de wereld voor ons te verwerken. Het filteren van informatie is essentieel voor ons functioneren, en daarom kunnen trips overweldigend worden. 

In zijn boek vertelt Huxley hoe de suikerbeperking door Mescaline leidt tot een zwak ego. Wij ervaren dit niet tenzij we geestverruimende middelen nemen of bepaalde vormen van meditatie doen. Hoewel hij het eerst eng vond, hielp zijn ervaring Huxley zich één te voelen met de natuur en een hogere macht. 

Na het innemen van de pil werd Huxley een 'Niet-Zelf'. Hij nam het Niet-Zelf ook waar in de omringende dingen. Dit Niet-Zelf was nieuw, en alle eerdere gedragingen, verschijningen en gedachten van het Zelf hielden op te bestaan. 

Osmand moedigde Huxley aan om te analyseren en te rapporteren wat hij voelde en deed. Maar hij wilde gewoon met rust gelaten worden en de eeuwigheid in een bloem doorbrengen. Omdat hij niet alleen gelaten kon worden, vermeed hij oogcontact met degenen in de kamer om dat gevoel van niet-zelf te behouden. Huxley respecteerde de onderzoeker en hield van zijn vrouw. Toch betekende deze ontkoppeling van zijn Zelf dat ze tot een andere wereld behoorden. Mescaline had Huxley verlost van deze wereld van zelven, tijd en morele oordelen.

De overlevering van deze wereld deed alles binnen die vorige wereld duister en belachelijk lijken. Huxley gebruikte het voorbeeld van een podium tijdens zijn reis toen hem een grote gekleurde reproductie van het zelfportret van Cézanne werd overhandigd. 

Het zelfportret is een realistisch schilderij waarop hij een grote strooien hoed draagt, met rode wangen, rode lippen en een zwarte snor. Huxley's vorige Zelf vond dit schilderij een meesterwerk. Maar de niet-zelf versie van Huxley kon het schilderij niet begrijpen. In plaats van een meesterwerk, werd het hoofd van Cézanne een 3D kobold. Deze kobold keek door een raam, dat de pagina was, naar hem. Huxley vond dit hilarisch en lachte voordat hij vroeg: "Wie denkt hij wel niet dat hij is?" 

Dit voorbeeld laat zien hoezeer Huxley zich losmaakte van zijn vroegere ik en de concepten van de wereld waarin hij leefde. Hij had nu een totaal andere ervaring en begrip van zijn omgeving.

Storyshot #5: Optreden als ons favoriete personage

Huxley geloofde dat we allemaal handelen als onze favoriete personages. We relateren ons aan verhalen en mensen in de wereld, en dit bouwt onze eigen identiteit op. Als we niet geloven dat we die persoon zijn, streven we ernaar hem te zijn. Hierdoor reduceert onze geest de werkelijkheid tot wie we zijn en wie we willen worden.

Huxley zei dat we de wereld filteren door evolutionaire filters. Als we informatie filteren, gebeurt dat door een ingebeelde hogere orde. Elke actie en beslissing die we nemen is gebaseerd op deze ingebeelde hogere realiteit. En we bouwen onze eigen perceptie op, gebaseerd op deze realiteit. Als we onszelf zien als wezens, zien we onze identiteit als een hogere realiteit. 

De meeste mensen zijn zich niet bewust van deze intrinsieke waarneming. Maar het was een van de dingen die Huxley geloofde dat psychedelische drugs konden "ontsluiten". Het is ook de reden waarom Huxley geloofde dat religie een deur was naar hogere waarnemingen. Wie in religie gelooft, heeft al een sterker geloof in een hoger zelf of hogere macht. 

Maar zelfs degenen die niet in religie geloven hebben een innerlijk verlangen om het dagelijks leven te overstijgen. We kunnen dit verlangen zien in het hoge gebruik van tabak en alcohol. Maar Huxley wilde anderen graag duidelijk maken dat deze methoden schadelijk zijn. In plaats daarvan creëren ze een illusie van transcendentie door sedatie of stimulatie.  

Storyshot #6: Wat Huxley leerde

Huxley's drugsexperiment leerde hem veel over waarneming. Hij gelooft dat onze gebruikelijke ervaringen binnen een zeer beperkt waarnemingsveld vallen. Er zijn zoveel meer ervaringen waarvoor we onze geest kunnen openstellen als we een specifieke aanpak gebruiken. Hij accepteerde dat drugs de geest slechts tijdelijk konden openen, maar hij stelde dat we allemaal zouden moeten proberen de deuren van de waarneming open te breken. Huxley geloofde dat deze ervaringen nuttig konden zijn voor iedereen, niet alleen voor mystici en kunstenaars. Iedereen kan leren van verschillende percepties. 

Tenslotte raadde Huxley mensen aan Mescaline te nemen. Alcohol en tabak waren populair toen hij zijn boek schreef. Huxley stelde dat Mescaline een veel betere drug was om ons bewustzijn te veranderen. Hij zei dat het meer compatibel, spiritueel en nuttig was dan andere drugs. Het helpt ons sociale conventies te doorbreken en de wereld om ons heen op onze unieke manier waar te nemen. 

Natuurlijk zijn de effecten van Mescaline langduriger. Niet te vergeten, dat het negatieve effecten kan hebben op sommige gebruikers. Huxley suggereerde dat religie een veiliger 'deur' is naar zelfoverstijging. Maar hij betwijfelde of het populair zou worden.

Toch is Huxley ervan overtuigd dat iedereen die Mescaline neemt voor altijd ten goede zal veranderen.  

"De man die terugkomt door de Deur in de Muur zal nooit meer dezelfde zijn als de man die wegging. Hij zal wijzer zijn maar minder zeker, gelukkiger maar minder zelfvoldaan, nederiger in het erkennen van zijn onwetendheid maar beter toegerust om de relatie te begrijpen van woorden tot dingen, van systematisch redeneren tot het ondoorgrondelijke mysterie dat het, voor altijd tevergeefs, probeert te begrijpen".

- Aldous Huxley.

Definitieve samenvatting en bespreking van The Doors of Perception

De deuren van de waarneming biedt een gedetailleerde beschrijving van Huxley's eerste ervaring met Mescaline. Mescaline is een psychedelische drug die door veel filosofen, kunstenaars en muzikanten wordt gebruikt. Het is ook een oud psychedelicum met een sterke, oude relatie tot spiritualiteit. 

De psychedelische ervaring was levensveranderend voor Huxley. Een stap buiten de wereld stelde hem in staat te begrijpen hoe beperkt ieders perceptie is. Dit soort drugs bieden een tijdelijke ervaring om de deuren van de waarneming te openen. Huxley raadt anderen aan psychedelica te proberen om hun perceptie van de "echte wereld" te verruimen.

William Sargant, een controversieel psychiater, beoordeelde het boek voor het British Medical Journal. Hij vond dat het boek de unieke strijd van schizofrenie belichtte en hoopte dat het verder onderzoek zou stimuleren. Toch hadden veel andere onderzoekers twijfels over de geldigheid van Huxley's verhaal. In feite werd het boek zo populair dat het vinden van deelnemers aan het onderzoek te moeilijk werd. 

Beoordeling

Wij beoordelen The Doors of Perception met 4/5.

Wat vindt u van het boek van Aldous Huxley?

-

The Doors of Perception PDF, gratis luisterboek, infographic en geanimeerde boeksamenvatting.

Reageer hieronder en laat anderen weten wat je hebt geleerd of als je andere gedachten hebt.

Nieuw bij StoryShots? Ontvang de PDF, audio en geanimeerde versies van deze samenvatting van The Doors of Perception en honderden andere best verkochte non-fictie boeken in onze gratis top-ranking app. Het is door Apple, Google, The Guardian en de VN genoemd als een van 's werelds beste lees- en leerapps.

Om in de details te duiken, bestel de boek of krijg het audioboek gratis.

Gerelateerde boeksamenvattingen

Stroom door Mihaly Csikszentmihalyi

Ikigai door Héctor García en Francesc Miralles

De kracht van het nu door Eckhart Tolle

Het obstakel is de weg door Ryan Holiday

Snel en langzaam denken door Daniel Kahneman 

Atomic Habits door James Clear

Mindfulness in eenvoudig Engels door Bhante Henepola Gunaratana

Be Here Now door Ram Dass

Het Geluksproject door Gretchen Rubin 

• Sla